Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

another male

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1another male Empty another male wo 29 aug - 8:11

Navayo

Navayo
VIP

Sjok sjok sjok, ging het langzaam in zijn hoofd. Het sloftempo dat meneer had aangenomen leek meer op dat van een oude manege knol die al jaren hetzelfde rondje liep dan op een hengst in de bloei van zijn leven. Navayo moest toegeven. Als oude knol was je redelijk goed af bij de tweevoeters. Je kreeg op tijd en stond je voedsel. Mocht de weides op en genoot van hier en daar wat lekkers als je je hoofd liet hangen voor de kleine tweevoetertjes. Navayo noemde hen liever gewoon dwergjes. Die dwergjes waren valse wezens. Eerst gingen ze je lief aaien en daarna trokken ze aan je oren of hingen ze in je neus. Sommigen prikten ook wel eens met hun kleine tentakels in je ogen. Brrr, hij moest niets hebben van die mormels. Veel paarden konden er zo vertederd mee om gaan. Ze lieten alles toe. Ze mochten in de mond trekken, je schoppen verkopen en zelfs met een ding slaan. Bij hem zouden ze het niet eens moeten proberen. Ze moesten hem niet eens aan raken of ze hadden een prachtige blauwe plek als cadeau.

Navayo was wel in meerdere dingen een ramp. Niet alleen in omgang met tweevoeters. Ook in de liefde was hij waardeloos. Niet dat hij nog nooit gevoelens had gevoeld voor een merrie die gevoelens had voor hem. Hij wist gewoon nooit hoe hij het moest aan pakken. Hij leek als het ware onbewust afstand te neme, elke keer opnieuw. Hij wist eigenlijk gewoon niet hoe hij genegeheid moest tonen. Als hij een neusje zou krijgen zou hij onschuldig grijnzen en als hij zijn schouders op zou kunnen halen zou hij dat ook nog eens doen. Waarom zou hij aan iemand anders gaan plakken? Ze hadden hun hele leven toch al zonder hem gekunnen? Hij begreep het concept van samen horen gewoon niet perfect. Hij was geen romanticus. Eerder een beste vriend dan je lover. Navayo was geweldig als vriend. Je kon alles bij hem kwijt, was het een groot probleem of klein, hij zou altijd luisteren. Als je hem pas leerde kennen zou je dat niet zeggen van hem maar naarmate je hem leerde kennen merkte je dat hij wel degelijk om dingen kon geven. Het meeste gaf hij nog steeds om kleine Tip. Een welsh merrietje dat zijn beste maatje was, tot ze stierf. Daar wou hij niet meer over na denken. Tip was dood en hij moest verder. Zij was een van de redenen waarom hij minder om dingen gaf als vroeger. Ach, hij moest haar dankbaar zijn, ze had hem geleerd dat het leven verder ging, met of zonder iemand. Nafje was dan ook helemaal geen opgever.

1,2,3,4 1,2,3,4 telde hij langzaam in zijn hoofd telkens als hij een van zijn hoeven neer zette. Hij hield er een regelmatig ritme aan over nu hij naar een drafje was gegaan. Zijn lichte ramsneus bewoog lichtjes van links naar rechts mee in het tempo. Soms was het zalig om eens op je gemakje wat rond te draven en te sjokken zonder dat er andere paarden aan je hoofd kwamen zagen. Gewoon gedachtes op nul zetten en… euhw wacht eens even? Iets verstoorde zijn zalige rust. Voor lange tijd had hij niemand gezien bij de eindeloze heuvels. Nu zag hij een witte schim in de verte.
“Oh well, great, A stranger” Mompelde Navayo zachtjes met zijn iets of wat hese stem. Zijn valk kleurige vacht leek fel goud te zijn nu de zon er op scheen. Zijn gidzwarte manen staken af tegen zijn lichaam. Hij zwiepte eens met zijn pekzwarte staart en ging stil staan. Nafje had de gewoonte engelse woorden en zinnen door zijn Nederlandse grammatica te gooien. Soms ook wel eens een woordje frans maar dat was zelden.

[en ree'tje]

2another male Empty Re: another male vr 31 aug - 7:35

Remember

Remember

Als het kon, zouden Nar en Magnifico een vreemd koppel zijn.
Hij grinnikte eventjes, als het kon ja, dan zou dat inderdaad zo zijn, maar goed, het kon niet. Of tenminste het kon wel, maar goed het was niet erg waarschijnlijk. Magnifico was goed, Nar was slecht. Magnifico was geen lesbie, Nar was... Hij had werkelijk geen idee. Magnifico was zijn partner, Nar had -voor zover hij wist- geen partner. En daarbij kwam ook nog eens kijken dat Magnifico misschien wéér een veulen kreeg. Niet dat dat er wat mee te maken had. Ze kreeg weer een veulen en dit keer wist hij zeker dat het veulentje van hem was. Een vrolijke spring in het veld, alweer. Nu had hij de kans zich te bewijzen, te laten zien dat hij wél een goede vader was. Bij Daesha was dit aardig misgelopen en nu was ze grofgezegd, een beetje een jankebalk en een zeurpiet. Het arme ding. Nu was er weer een kans om een veulen goed op te voeden zonder dat hij haar in de steek zou laten, hij en Magnifico waren weer gelukkig samen en niets kon nu meer fout gaan. Eigenlijk had hij nooit echt een gemakkelijke geschiedenis gehad, ja natuurlijk, ook hij had tijden van geluk had, maar er waren tijden dat hij depressief was en niet een keer, nee meerdere keren. Hij had een tijd lang ruzie gehad met zijn broer. Oh wat was hij toen star geweest, maar wat kon hij anders? Als zijn broer zijn sorry niet accepteerde wat moest hij dan? Hij ging niet als een mak lammetje weg lopen met de staart tussen de benen, zo was hij niet en zeker niet tegenover zijn broer. Dan had hij ook nog tijden gehad waarin hij ruzie had met Magnifico en nog vele andere dingen waarin hij zich diep ongelukkig gevoeld had, maar wie was hij om daar nu nog over te klagen? Nu was hij gelukkig en dat wou hij graag blijven, tot zijn ogen voor eeuwig zouden sluiten.

De wind bracht iets nieuws met zich mee, een geur, een onbekende geur en een bekende geur door elkaar gemixt. Wat het lastig maakte de geur te herkennen maar na eventjes te puzzelen besefte hij dat het de geur van de Quiet Sparkle was, de kudde waarvan hij sinds nog niet zo heel lang geleden Bèta was geworden. Natuurlijk had hij het wel ergens verwacht, Magnifico was nog altijd zijn partner, maar ondanks dat had ze wel gezegd dat ze hem niet helemaal voor zou trekken enkel omdat hij haar lompe partner was. Goed nu eerst maar eens richten op die geur. Een kleine glimlach sierde zijn lippen, het deed altijd goed nieuwe leden te ontmoeten. Uiteindelijk kwam de hengst -dat bleek het te zijn- in zicht. Hij had een gespierde nek en was ongeveer even groot als Remember. Zijn vacht was goud achtig en hij had bruin zwartige manen. Remember naderde de hengst in een kalme galop, ogen twinkelend, oortjes naar voren en een brede glimlach op zijn gezicht. Vijftig meter voor de hengst ging hij draven, 40 meter later ging hij stappen, 8 meter later stond hij stil. ,,Hallo.'' Begon hij, weer zo'n punt van zijn lompe en unieke karakter de meeste paarden begonnen met een goedendag hij begon met een 'hallo.' ,,Mijn naam is Remember misschien had je het al geroken-'' Hij nam heel eventjes een pauze, alsof hij de spanning erin wilde houden. ,,Ik zit ook in de Quiet Sparkle. Bèta, als je het mocht interesseren.'' Het was niet om interessant te doen, wist hij veel, misschien vond de hengst het wel interessant.


~Af like a boss~

3another male Empty Re: another male vr 7 sep - 8:42

Navayo

Navayo
VIP

Liefde vind je in de kleine hoekjes, Het is eraan te zien dat de wereld rond is!


Navayo rolde eens met zijn ogen. Jep it's true. Navayo was dan misschien toch eens tot het punt gekomen dat hij iets mistte in zijn leven. Er was langzaamaan een knagende leegte aan het ontstaan. Of misschien was het gewoon het gevoel van honger hebben. Hij had immers nog niet gegeten vandaag. En Navayo's maagje hield nou eenmaal van eten en nog niet zo'n klein beetje. Hij zuchtte eens verwoed. Typisch hem. Telkens als het over gevoelens en stuff ging stak hij het op random stuff. Zoals hij het deze keer op zijn gemist ontbijt stak. Diep vanbinnen wist hij ook goed genoeg dat hij wat liefde en aandacht in zijn leven mistte maar dat toonde hij gewoonweg aan niemand. Waarom zou hij ook. Het meeste interesseerde hem niet en als iets hem al interesseerde liet hij het niet merken. Maar bon, liefde dus. Misschien moest hij maar eens in de kleine hoekjes van het leven gaan kijken. Dat had hij eigenlijk nooit gedaan. Zelfs niet toen hij nog een veulen was. Hij had nooit een veulenvriendinnetje gehad of ooit een merrie gehad. Laat staan een hengst. Al stond Navayo open voor alles. Of hij bi was? He doesn't know. Hij was gewoon het forever alone type dat nog nooit een partner had gehad. Misschien dat hij daarom zo'n ramp was in de liefde. Maar als hij zijn partner zou tegen komen, dan bleef hij ook bij haar. Dan zou ze de enige zijn in zijn leven waar hij nog voor zou leven.

Navayo schrok op uit zijn gedachten. Een witte hengst stond bijna voor zijn neus. Zijn gidzwarte neus kwam wat naar voren en meteen zette hij zich een beetje. Nafje had van nature een vrij dominante pose door zijn dikke hals die altijd netjes gebogen was. Hij moest niet veel moeite doen om indruk te maken. Wat soms zo zijn nadelen had. Maar doordat zijn grote slanke oren naar voren stonden kon je zien dat hij het niet slecht met je voor had. Hij keek de hengst rustig aan. Hij snoof zijn geur even op. De kudde. Hmm interessant. Dit was dus zijn enige geslachtsgenoot in de kudde en tevens de beta. Oké handig eigenlijk dat hij die nou al kende. Ze konden nog goede vrienden worden als de hengst niet al te blind dacht. En met blind bedoelde Navayo eerder oudbollig en saai.
"Good afternoon" Begroette Navayo de witte hengst. Hij was niet echt bepaald een denker voor hij iets zei bedacht Nafje zich. OF hij het lomp vond overkomen? Eigenlijk niet. Hij vond het eerder iets hebben als een paard anders was als anderen en daar hield hij van.
"En tevens de enige medehengst in de kudde." Grijnsde Navayo naar de hengst. Hij rook heel duidelijk Magnifico haar geur door zijn vacht heen. Ook een lichte geur van hengstigheid rook hij. Diep vanbinnen moest hij lachen. De merrie was dus drachtig. Navayo had gewoon een neus om die geuren eruit te halen. Hij rook ook de geur van een jong paard. Het rook anders als volwassen paarden vond hij. Voor de rest rook hij heel veel merries. Logisch als je in een kudde vol dames leefde.
"Navayo is de naam." Zei hij daarna met een grijnsje rond zijn zwarte lippen. Zijn goedkleurige vacht glansde in de heerlijk warme zon. Hij leek een gouden kleur te hebben. Helaas mispoes, hij was geen gouden paardje. Spijtig toch? Anders was hij veel geld waart geweest.
"Let me guess, Magnifico is drachtig en jullie hebben al een veulen?" Gooide hij er toen gewoon uit. Subtiel zijn stond niet in zijn woordenboek maar dat zou hij nog wel ondervinden. Of het zijn zaken waren interesseerde hem niet. Navayo bemoeide zich met alles waar hij aan dacht en zei dat dan ook.
"Subtiel staat niet in mijn woordenboek, I'm sorry. But hey, you're a lucky man. JE hebt een gezinnetje en een kudde. Wat wil je nog meer?" bracht hij uit. Naar zijn laatste vraag was hij eigenlijk best benieuwd naar het antwoord. Zijn bruine ogen toonden niet veel buiten een vrolijke twinkel. Zijn oren stonden luisterend richting de witte hengst. Damn wat had hij toch vandaag? Hij leek vrolijk en geïnteresseerd. Oesh, werd hij ziek?

Liefde vind je in de kleine hoekjes, Het is eraan te zien dat de wereld rond is!

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum