Gehaast liep hij door de koude ondergrond van een dikke laag sneeuw. Onrustig en niet op zijn gemak bleef hij maar om zich heen kijken. Deze omgeving gaf hem niet al te goede herringeringen. Hij begon terug te denken, aan die ene keer met die sneeuwstorm. Het was een donkere nacht, en ik had het kleine veulentje belooft te beschermen, maar.. De storm was zo wild, dat ik hem uit het oog verloor. Ik heb geen idee hoe het nu met hem is.. Die nacht, was de nacht dat ik begon te doen alsof ik gevoelloos was, daar begon het allemaal. Soms wil ik wel eens een aardig paard zijn, maar andere paarden leken me nooit te vertrouwen.. Tja, dat snap ik ook wel. Black Night zuchtte en liep rustig verder. Hij keek op naar de lucht, met zijn neus in de wind. Het word al later, laat ik eens een schuilplaats zoeken, dacht hij en liet rustig zijn forse hoofd zakken om verder door de diepe sneeuw te lopen. Toen hij na een halfuur nog nergens was, begon hij een krachtige, forse draf in te zetten. Na een halfuur draven, kwam hij eindelijk een schuilplaats tegen. Hij keek voorzichtig rond om de donkere, grote grot. Hij briesde, hij was niet snel bang, maar er was iets in deze grot. Hij snoof, en dacht tegen zichzelf; Komop man. Hij liep de grot in met een hoog hoofd, en lette op elk klein geluidje.
Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum