Naam: Isabel
Geslacht: Merrie
Leeftijd: vier jaar
Uiterlijk: Isabel is een Quarter Horse, die voor Quarter Horse begrippen redelijk groot is, namelijk 1.55. Ze is helemaal donkerbruin (normale Vos) met een witte bles en gespierd.
Verleden:
Vanaf haar geboorte is Isabel erg streng opgevoed door haar ouders. Ze was daarom ook een voorbeeldige veulen, deed altijd precies wat haar ouders zeiden dat ze moest doen. Ze vond het alleen lastig om dingen te onthouden, zoals waar ze voedsel haalden, waar er drinkplekken waren en waar ze vooral bij uit de buurt moest blijven. Haar ouders bleven er maar op hameren dat ze alles zou onthouden, om later een veilig en gezond leven te leiden. De andere paarden vonden haar maar een beetje vreemd, omdat ze niets anders scheen te doen dan leren, leren en nog eens leren. Wel was ze altijd aardig tegen iedereen, dus niemand had een reden om echt gemeen tegen haar te doen, maar echte vrienden maakte ze nooit. Haar ouders treurden daar over, maar als ze zagen wat voor andere veulens er waren, vonden ze het toch niet zo erg. 'Al die ordinaire paarden, wat een schorem. Wees maar blij dat jij niet zo bent, Isabel,' preekte haar vader vaak tegen zijn dochter. Isabel knikte dan instemmend, maar in werkelijkheid keek ze op tegen die andere paarden, die alleen maar lol schenen te maken. Zo verstreek er een jaar, en Isabel besloot dat ze het roer helemaal om zou gooien. Ze zei tegen haar ouders dat ze niet meer de hele tijd wilde leren, en dat ze zou gaan doen wat ze zelf wilde. Haar ouders beschouwden dit als een 'fase', en lieten haar een beetje zelf beslissen, ervan uitgaand dat dit na een tijdje wel weer over zou gaan.
Maar het ging niet over, en vaak maakten haar ouders en Isabel ruzie. 'Is het nou afgelopen met die onzin?' riep haar vader vaak. 'Ik dacht dat je blij was dat je niet zoals al die andere paarden was!' Overduidelijk doelde hij op het feit dat Isabel nu vaak in haar eentje het gebied in trok, zonder te weten waar ze naartoe zou gaan en zonder het te vermelden. 'Nee, daar was jij blij mee!' gilde Isabel terug. Ze was juist aan het fantaseren geweest over hoe het zou zijn als ze zich bij een kudde aansloot waar ze veel vrienden zou maken, en het was gewoon ondenkbaar dat haar ouders alles zouden gaan verpesten. Na een knallende ruzie ging de jonge merrie ervandoor, vastbesloten om zich bij een fijne kudde aan te sluiten, ver van haar vader vandaan. Algauw vond ze er één, en tot haar vreugde werd ze in de groep opgenomen. Iedereen scheen haar ineens veel aardiger te vinden nu ze zich gedroeg zoals zij. Na enkele maanden begon het haar echter op te vallen hoe leeg het bestaan van deze kuddeleden was. Ze had verwacht dat ze nu alles voor zichzelf kon beslissen, vrij van haar ouders, maar wat haar wachtte waren nieuwe regels. Weliswaar verschilden ze behoorlijk van de vorige, maar Isabel had moeite om er mee om te gaan. Zo moest je absoluut mee zwijmelen over de knappe hengsten in de kudde, was een dag niet getut een dag niet geleefd en dan nog wel het ergste: het was absoluut verboden te praten met paarden die niet bij de kudde hoorden, of het moest op een soort sarcastische, plagende manier zijn.
De jonge merrie keek toe hoe de anderen gemene en onware dingen vertelden over de andere kuddes, en besefte dat zij niet zo heel lang geleden ook zo iemand was geweest. Als ze haar hadden gekend voor ze bij de kudde zat, hadden haar nieuwe vrienden dan ook zo gemeen over haar gepraat? Ook andere dingen ergerden haar, deden die merries dan niets anders dan mooi wezen en zich verbeelden dat ze de baas waren? Misschien hadden haar ouders toch gelijk gehad. Maar één ding was zeker, nooit ging ze terug naar hoe het eerst was geweest. Ze moest een nieuwe kudde vinden, ver hiervandaan. Weer ging Isabel ervandoor.
Goede eigenschappen:
- Houdt van complimenten geven
- Is een trouwe vriendin
- Is niet (meer) snel te beïnvloeden door omgeving maar beslist voor zichzelf
Slechte eigenschappen:
- Is een beetje bazig
- Ziet overal problemen en verwacht dat anderen die wel oplossen
- Kan onbedoeld beledigend overkomen
- Heeft moeite met regels
Geslacht: Merrie
Leeftijd: vier jaar
Uiterlijk: Isabel is een Quarter Horse, die voor Quarter Horse begrippen redelijk groot is, namelijk 1.55. Ze is helemaal donkerbruin (normale Vos) met een witte bles en gespierd.
Verleden:
Vanaf haar geboorte is Isabel erg streng opgevoed door haar ouders. Ze was daarom ook een voorbeeldige veulen, deed altijd precies wat haar ouders zeiden dat ze moest doen. Ze vond het alleen lastig om dingen te onthouden, zoals waar ze voedsel haalden, waar er drinkplekken waren en waar ze vooral bij uit de buurt moest blijven. Haar ouders bleven er maar op hameren dat ze alles zou onthouden, om later een veilig en gezond leven te leiden. De andere paarden vonden haar maar een beetje vreemd, omdat ze niets anders scheen te doen dan leren, leren en nog eens leren. Wel was ze altijd aardig tegen iedereen, dus niemand had een reden om echt gemeen tegen haar te doen, maar echte vrienden maakte ze nooit. Haar ouders treurden daar over, maar als ze zagen wat voor andere veulens er waren, vonden ze het toch niet zo erg. 'Al die ordinaire paarden, wat een schorem. Wees maar blij dat jij niet zo bent, Isabel,' preekte haar vader vaak tegen zijn dochter. Isabel knikte dan instemmend, maar in werkelijkheid keek ze op tegen die andere paarden, die alleen maar lol schenen te maken. Zo verstreek er een jaar, en Isabel besloot dat ze het roer helemaal om zou gooien. Ze zei tegen haar ouders dat ze niet meer de hele tijd wilde leren, en dat ze zou gaan doen wat ze zelf wilde. Haar ouders beschouwden dit als een 'fase', en lieten haar een beetje zelf beslissen, ervan uitgaand dat dit na een tijdje wel weer over zou gaan.
Maar het ging niet over, en vaak maakten haar ouders en Isabel ruzie. 'Is het nou afgelopen met die onzin?' riep haar vader vaak. 'Ik dacht dat je blij was dat je niet zoals al die andere paarden was!' Overduidelijk doelde hij op het feit dat Isabel nu vaak in haar eentje het gebied in trok, zonder te weten waar ze naartoe zou gaan en zonder het te vermelden. 'Nee, daar was jij blij mee!' gilde Isabel terug. Ze was juist aan het fantaseren geweest over hoe het zou zijn als ze zich bij een kudde aansloot waar ze veel vrienden zou maken, en het was gewoon ondenkbaar dat haar ouders alles zouden gaan verpesten. Na een knallende ruzie ging de jonge merrie ervandoor, vastbesloten om zich bij een fijne kudde aan te sluiten, ver van haar vader vandaan. Algauw vond ze er één, en tot haar vreugde werd ze in de groep opgenomen. Iedereen scheen haar ineens veel aardiger te vinden nu ze zich gedroeg zoals zij. Na enkele maanden begon het haar echter op te vallen hoe leeg het bestaan van deze kuddeleden was. Ze had verwacht dat ze nu alles voor zichzelf kon beslissen, vrij van haar ouders, maar wat haar wachtte waren nieuwe regels. Weliswaar verschilden ze behoorlijk van de vorige, maar Isabel had moeite om er mee om te gaan. Zo moest je absoluut mee zwijmelen over de knappe hengsten in de kudde, was een dag niet getut een dag niet geleefd en dan nog wel het ergste: het was absoluut verboden te praten met paarden die niet bij de kudde hoorden, of het moest op een soort sarcastische, plagende manier zijn.
De jonge merrie keek toe hoe de anderen gemene en onware dingen vertelden over de andere kuddes, en besefte dat zij niet zo heel lang geleden ook zo iemand was geweest. Als ze haar hadden gekend voor ze bij de kudde zat, hadden haar nieuwe vrienden dan ook zo gemeen over haar gepraat? Ook andere dingen ergerden haar, deden die merries dan niets anders dan mooi wezen en zich verbeelden dat ze de baas waren? Misschien hadden haar ouders toch gelijk gehad. Maar één ding was zeker, nooit ging ze terug naar hoe het eerst was geweest. Ze moest een nieuwe kudde vinden, ver hiervandaan. Weer ging Isabel ervandoor.
Goede eigenschappen:
- Houdt van complimenten geven
- Is een trouwe vriendin
- Is niet (meer) snel te beïnvloeden door omgeving maar beslist voor zichzelf
Slechte eigenschappen:
- Is een beetje bazig
- Ziet overal problemen en verwacht dat anderen die wel oplossen
- Kan onbedoeld beledigend overkomen
- Heeft moeite met regels