Naam : Yucka
Ouders : hebben hem verlaten
Gedrag : Vaag, maar als je een goede vriend/viendin van hem bent doet hij alles voor je.
Vroeger,
Yucka zat onder het bloed en keek woedend zijn vader aan, "Laat me nou eens met rust !" Schreeuwde hij. "je moet respect hebben voor de leiders"Schreeuwde zijn vader terug,Yucka wengde zijn blik af, hij ging er maar niet op in. Wie wist wat zijn vader dan flikte. "ik heb ook echt helemaal niks aan jou" schreeuwde zijn vader weer. Zijn vader stijgerde en raakte het linker oog van Yucka, Yucka bleef staan en keek zijn vader recht aan. Het beeld van zijn linkeroog werd helemaal rood maar hij was niet van plan om zich over te geven aan zijn vader, hij sterft nog liever. Zijn zusje moet het dan maar alleen redden, want hij was niet van plan om een leven te redden met zijn overgave. Zelfs niet voor zijn zusje. Hij stijgerde maar kwam lang niet hoog genoeg om zijn vader een klap uit te delen. Hij zach de woede in zijn vaders ogen opzwellen maar bleef brutaal staan. "Ja vraagt erom joch"schreeuwde zijn vader en stijgerde hoog, Yucka zag zijn vader boven hem stijgeren, er was geen enkele angst in de ogen van yucka te zien, "als het zo moet, dan doe je dat" fluisterde hij. Hij voelde 2 hoeven over zijn lingerwang snijden. Hij viel neer en voelde een hoef in zijn maag. Hij opende zijn ogen en zach zijn vader weglopen, "die red het toch niet meer" zij hij tegen zijn kuddenleden en jaagde ze de andere richting op.
Van achter de struik zag hij chaima vandaan komen, "hey"Zij hij met pijn in zijn stem. Ze begon te huilen, "Yucka, waarom ?" Yucka schudde met zijn ogen, "ga ze achterna, hier haal je het niet" fluisterde hij, hij wou niet dat ze hem zo zach sterven maar hij wist best dat als ze naar zijn vader toeging ze het ook niet zou redden. "Nee ik blijf bij jou"Zij ze zachtjes, Yucka glimlachte en sloot zijn ogen. De volgende ochtend werd hij wakker. "Ik leef nog!"Zij hij verbaasd. Chaima keek hem vriendelijk aan, "Het gaat al heel wat beter met je wonden, alleen je oog is wat gezwollen" yucka trok zijn schouders op. Hij probeerde te gaan staan wat hem nog lukte ook. "Ik ga"Zij hij en keek zijn zusje aan. Chaima keek beteuterd en draaide zich om. Zonder iets te zeggen verdween hij in een stofwolk.
Nu,
Nu is Yucka opzoek naar zijn zusje. Hij weet van een oude vriend dat ze neit terug naar de kudde ging maar naar het oosten trok. Vandaar is hij nu veel te vinden in het oosten.
Ouders : hebben hem verlaten
Gedrag : Vaag, maar als je een goede vriend/viendin van hem bent doet hij alles voor je.
Vroeger,
Yucka zat onder het bloed en keek woedend zijn vader aan, "Laat me nou eens met rust !" Schreeuwde hij. "je moet respect hebben voor de leiders"Schreeuwde zijn vader terug,Yucka wengde zijn blik af, hij ging er maar niet op in. Wie wist wat zijn vader dan flikte. "ik heb ook echt helemaal niks aan jou" schreeuwde zijn vader weer. Zijn vader stijgerde en raakte het linker oog van Yucka, Yucka bleef staan en keek zijn vader recht aan. Het beeld van zijn linkeroog werd helemaal rood maar hij was niet van plan om zich over te geven aan zijn vader, hij sterft nog liever. Zijn zusje moet het dan maar alleen redden, want hij was niet van plan om een leven te redden met zijn overgave. Zelfs niet voor zijn zusje. Hij stijgerde maar kwam lang niet hoog genoeg om zijn vader een klap uit te delen. Hij zach de woede in zijn vaders ogen opzwellen maar bleef brutaal staan. "Ja vraagt erom joch"schreeuwde zijn vader en stijgerde hoog, Yucka zag zijn vader boven hem stijgeren, er was geen enkele angst in de ogen van yucka te zien, "als het zo moet, dan doe je dat" fluisterde hij. Hij voelde 2 hoeven over zijn lingerwang snijden. Hij viel neer en voelde een hoef in zijn maag. Hij opende zijn ogen en zach zijn vader weglopen, "die red het toch niet meer" zij hij tegen zijn kuddenleden en jaagde ze de andere richting op.
Van achter de struik zag hij chaima vandaan komen, "hey"Zij hij met pijn in zijn stem. Ze begon te huilen, "Yucka, waarom ?" Yucka schudde met zijn ogen, "ga ze achterna, hier haal je het niet" fluisterde hij, hij wou niet dat ze hem zo zach sterven maar hij wist best dat als ze naar zijn vader toeging ze het ook niet zou redden. "Nee ik blijf bij jou"Zij ze zachtjes, Yucka glimlachte en sloot zijn ogen. De volgende ochtend werd hij wakker. "Ik leef nog!"Zij hij verbaasd. Chaima keek hem vriendelijk aan, "Het gaat al heel wat beter met je wonden, alleen je oog is wat gezwollen" yucka trok zijn schouders op. Hij probeerde te gaan staan wat hem nog lukte ook. "Ik ga"Zij hij en keek zijn zusje aan. Chaima keek beteuterd en draaide zich om. Zonder iets te zeggen verdween hij in een stofwolk.
Nu,
Nu is Yucka opzoek naar zijn zusje. Hij weet van een oude vriend dat ze neit terug naar de kudde ging maar naar het oosten trok. Vandaar is hij nu veel te vinden in het oosten.