Aisha, were are you?

ALLEEN ARES EN AISHA

Ares was de laatste tijd steeds sterker en groter geworden. Hij was niet meer dat kleine veulen van vroeger, gelukkig. Maar zijn veulentijd was nog wel steeds in zijn herinnering. Hij had het gevoel dat hij verstoten was door Aisha, dat gevoel was alleen maar versterkt toen Sensation in beeld kwam. Het escaleerde pas echt toen Amy, zijn halfzusje, op de wereld kwam. Ares twijfelde nu of hij toentertijd de juiste beslissing te hebben gemaakt. Misschien had hij toen te fel gereageerd. Hij kon zijn moeder toch niet weghouden bij een nieuw leven? Ares was opgegroeid tot een slechte hengst, daar had Aisha ook voor gezorgt. Dus waarom was hij dan zo kwaad? Misschien omdat hij dacht dat hij alleen zou staan als Sensation en Amy in de buurt kwamen, beter om weg te gaan bij Aisha dan dat zij hem alleen liet. Ares brieste, dit verhaal moest nu stoppen. Hij kon niet voor altijd kwaad blijven. Een gehinnik klonk over de graanvelden. Een gehinnik naar Aisha, alleen en enkel naar haar.

Aisha was rustig aan het slenteren langs de korenvelden. Ineens hoorde ze een hinnik die naar haar gericht was. De hinnik kwam haar vaag bekend voor. Ze had degene van die hinnik al erg lang niet meer gezien. Zij wilde hem wel zien maar hij wilde haar niet meer zien. Maar nu ineens riep die hinnik om haar. Ze spitste haar oortjes beter en concentreerde zich op de hinnik waar het vandaan kwam. Al snel hoorde Aisha waar het vandaan kwam. En drafde rustig naar de plek van de hinnik. En ja hoor ze had de hinnik goed geanaliseerd. Het was inderdaad Ares haar eerst geboren kind en zoon. Aisha vond het een wonder dat Ares nu om haar riep. Aangezien haar echt woedend op der was. Woedend omdat ze een partner had, woedend omdat ze een ander veulen had gekregen. Aisha dacht bij der zelf zou het dan nu de tijd zijn. Zou Ares alles begrijpen als ik het uitleg. Wil hij het begrijpen als ik het nog een keer allemaal vertel. Allemaal van dat soort vragen spookte door haar hoofd. Aisha stond voor Ares stil. Zou ze hem een neusje geven of zou hij dat niet willen. Straks was hij nog steeds boos en pakte dat neusje verkeerd uit. Aisha besloot niets te doen en alleen maar iets te zeggen. "Je riep me Ares?"

Even later kwam Aisha eraan. Ares wilde weten of zijn reactie eigenlijk wel gerechtvaardigd was geweest, hij was ontploft toen hij hoorde dat zijn moeder een leuk hengst had ontmoet. Misschien was hij bang geweest dat hij op de achtergrond kwam. Nu wilde hij het verhaal horen van zijn moeder. "Je riep me Ares?" Ares knikte. Hij wist niet goed waar hij moest beginnen, vergeven had hij het zijn moeder nog niet compleet. Al was het wel een stuk minder dan in het begin. ‘Waar is Sensation en Amy?’ vroeg hij. ‘Azacar heeft nu een eigen kudde, het zal niet lang meer duren voordat er weer een oorlog uitbreekt tegen de goeden.’

(gosh inspi)

Aisha keek haar zoon aan. Hij was ondertussen al een stuk gegroeit na de vorige keer dat ze hem had gezien. Uit het niets vroeg Ares waar Sensation en Amy waren. "Amy is bij Sensation en ik weet niet waar ze nu op het moment zijn. Ik wilde eigenlijk even alleen zijn. Alleen om na te denken over hoe het allemaal is gegaan." Daarna vertelde Ares dat Azacar een eigen kudde had en dat het niet lang zal duren of er kwam weer een oorlog tegen de goede. Van de vorige oorlog had Aisha niet veel mee gemaakt. Dit kwam door Sensation die had der niet aan laten denken."Jij wilt zeker dan gaan vechten in de oorlog? Vind je oom dat je er dan voor klaar bent?" Stiekem was Aisha erg bezorgt over Ares maar gelukkig stond Ares onder de hoede van Azacar.

"Jij wilt zeker dan gaan vechten in de oorlog? Vind je oom dat je er dan voor klaar bent?" Het verbaasde Ares dat Aisha bezorgt om hem was. 'Ja, ik ga in de oorlog vechten. Ik ben er klaar.' zei hij vastberaden. Ares wilde vechten, vechten tegen de goedzakken aan de slechte kant en natuurlijk winnen. 'Je bent dus wel bezorgt om mij...' zei hij zacht maar wel dat Aisha het zou kunnen horen. Hij was dus toch belangrijk voor haar, en niet alleen maar een onzuivere Fries. Hij sloeg met zijn been en wist even niet wat te zeggen.

Aisha kreeg een groter ongerust gevoel toen Ares zei dat hij in de oorlog ging vechten en dat hij er klaar voor was. Ares begon ook door te krijgen dat Aisha bezorgt om hem was. "Tuurlijk ben ik bezorgd om je ik ben je moeder en jij bent me eerste kind. Het is niet omdat Amy geboren is dat ik jou dump. Jij bent speciaal voor mij. Jij bent speciaal omdat ik mijn eerste kind was. En Amy is speciaal omdat ze samen van Sensation en mij is." Aisha der stem was rustig en kalm. Ze hoopte dat ze nu alles eigenlijk met Ares kon gaan uit praten.

"Tuurlijk ben ik bezorgd om je ik ben je moeder en jij bent me eerste kind. Het is niet omdat Amy geboren is dat ik jou dump. Jij bent speciaal voor mij. Jij bent speciaal omdat ik mijn eerste kind was. En Amy is speciaal omdat ze samen van Sensation en mij is." Ares keek zijn moeder even beledigt aan, Amy was speciaal. Maar het was een veulenachtige reactie van hem, hij moest niet vergeten dat Odyssseus nu niet echt de ideale partner voor Aisha was geweest. 'Vechten jij en Sensation mee?' vroeg hij.

Aisha was verbaast dat Ares naar der bleef luisteren. Misschien zou het dan nog eens goed komen tussen hun. Aisha keek naar Ares even kreeg ze een schokje door haar lichaam. Wat leek Ares toch op zijn vader van de buitenkant. Maar de binnen kant had hij toch echt van Aisha dat vurige en het koppige. Toen ze hem aan keek zag ze dat hij een beetje beledigt keek toen Aisha het even over Amy had. Aisha zuchten even en schudden met haar hoofd om de vliegen bij haar ogen weg te jagen. Al snel kwam er weer een vraag van Ares. Nu wilde hij weten of Aisha en Sensation in de oorlog gingen mee vecht. "Ik weet nog niet denk het niet want als wij gewond raken of vermoord worden dan staat je zusje er alleen voor." Aisha keek Ares aan. Haar ogen waren nu zacht en warm zo hoopte echt dat hij nu niet boos zou gaan worden omdat ze zei dat Amy er dan alleen voor zou gaan staan.

Ares gooide zijn hoofd omhoog om die vervelende vliegen weg te jagen. . "Ik weet nog niet denk het niet want als wij gewond raken of vermoord worden dan staat je zusje er alleen voor." Dat was ik ook, wilde Ares zeggen. Maar hij hield zich in. Het was begrijpelijk. ‘Zorg er wel voor dat ze geen watje wordt door er altijd voor haar te zijn. Ze moet ook leren om op haar eigen benen te staan. Anders wordt het net zo’n watje als Amiya.’ Ares briesde. Hij sloeg met zijn staart.