De vosgekleurde volbloed merrie met een klein beetje arabisch bloed in haar aderen stapte sierlijk rond, het zweet stond op haar vacht, die door het stappen over de Prairie donker gekleurd was. Het zweet kleurde meestal haar vacht donkerder dan deze was en elke keer vond ze het wel grappig,meestal gebeurde het als ze een hele lange tijd had gerend. Ze had een goede conditie gehad door haar verleden,haar verleden op de renbaan maar nu was ze hier en was ze als nog haar conditie geleidelijk aan het verliezen,elke keer bleef ze een bepaalde afstand stappen maar deze werd ook steeds minder en minder want ze kon gewoon niet meer.. Ze werd te snel moe en wilde het liefst gaan liggen. Haar lichaam vertelde haar dat ze moest gaan liggen maar de merrie zelf wilde dat niet, haar lichaam moest van haar hoofd door blijven gaan,door blijven gaan met het stappen zodat ze haar conditie niet zou verliezen. Maar haar hoofd begon het te verliezen van haar lichaam. Ze stapte rustig veder en een tevrede bries liet zich ontsnappen aan de merrie,ze had het wel naar haar zin maar elke keer moest ze haar dikke lichaam meenemen. Ze was haar slanke lichaam al lang kwijt,ze was behoorlijk benieuwd naar wat de toekomst haar wilde brengen want met dit lichaam,ze schudde haar hoofd. Ze wilde er niet eens meer aan denken. Ze had pas nog kunnen slapen toen haar partner op haar had gelet, Tales, de droomhengst,het zwarte paard van haar dromen. De hengst die haar gedekt had en waar ze nu drachtig van was. Ze dacht aan het wezen wat in haar groeide,het veulen wat later een volgroeid volwassen paard zou worden,zou het geslacht een merrie zijn ? een hengst... Zou het op zijn moeder lijken of op zijn vader, Welk uiterlijk zou het hebben ? Weer die zelfde irritante vragen bedacht ze zich zelf. Ze maakte zichzelf er gewoon gek mee, maar dat was natuurlijk normaal,dat had ze bij haar eerste veulen ook gehad, het veulen wat nu al rond liep hier in Dream Horses. Het was wel grappig want Sultan liep hier rond,de vader van het veulen,zij zelf de moeder dus en Django het veulen en de gespierde hengst die helemaal niet op zijn ouders leek,er zat wel friezenbloed in de stamboom van Sultan maar in die van Curlin totaal niet. Ze brieste zacht en haar neusvleugels trilde zacht waarbij ze haar hoofd zachtjes heen en weer schudde en haar staart volgde het voorbeeld van haar hoofd en bewoog zich soepeltjes mee met de beweging alleen deed deze het wat langer dan haar hoofd omdat haar staart irritante beesten dood sloeg. Nog zoiets wat irritant was bedacht ze zich meteen, ze kon wel slim zijn dacht ze meteen terwijl ze een grijns op haar lippen toverde die snel weer verdween. Het koste haar veel inspannen en kracht om vooruit te komen maar ze wist waarom ze het deed en welk doel ze had, ze wilde zich namelijk niet kapot rennen achter haar veulen of veulens, het kon natuurlijk altijd nog een tweeling worden maar dat was wel het laaste waar ze aandacht en het was best raar om daar aan te denken. Ze schudde haar hoofd, Nee dat kon het gewoon niet zijn. Het bleef aan de ene kant toch hangen maar ze wilde dat niet denken en al zeker niet geloven,het zou raar zijn... Ze had het nog nooit gezien,en er al helemaal niet van gehoord.
Een zachte bries verliet nogmaals haar neus en had weer het zelfde effect als daar straks. Ze krulde haar hals kort en keek gespannen en toch vrolijk omzich heen,ze was echt blij met haar partner genaamd Tales,die o zo lieve hengst, haar zwarte prins in het zwarte pakkie bedacht ze zichzelf. Haar oren stonden nieuwsgierig en oplettend naar voren zodat ze elk geluid kon opvangen wat zich liet horen... Haar manen lieten zich meevoeren,zich meevoeren door de zachtje en vooral lichte wind die er heersde. Haar vacht was nog steeds nat en het koste haar nog steeds moeite om vooruit te komen maar dat boeide haar helemaal niet. Zolang ze maar vooruit kwam was ze er al tevreden mee. Ze was elke keer al aan het aftellen, aan het aftellen wanneer ze ongeveer moest gaan bevallen ze zat nu rond de 3 maanden en de twee en een halve maand dus nog ff bedacht ze zich,dan zou ze het weten,weten hoe het veulen eruit zou komen te zien. Een hoop van haar van haar vragen zouden dan al beantwoord zijn maar enkele ook niet... Ze wilde eigelijk dat die dagen steeds sneller omzouden gaan vliegen zodat ze het zou weten... Ze keek omzich heen en strekte haar hals om een sappig wel eetbaar grasspiertje te kunnen eten waarna ze rond keek opzoek naar een ander paard of een bekende het intresseerde haar eigenlijk niet zo zolang het paard eigenlijk maar goed was,daar ging het om..
Een zachte bries verliet nogmaals haar neus en had weer het zelfde effect als daar straks. Ze krulde haar hals kort en keek gespannen en toch vrolijk omzich heen,ze was echt blij met haar partner genaamd Tales,die o zo lieve hengst, haar zwarte prins in het zwarte pakkie bedacht ze zichzelf. Haar oren stonden nieuwsgierig en oplettend naar voren zodat ze elk geluid kon opvangen wat zich liet horen... Haar manen lieten zich meevoeren,zich meevoeren door de zachtje en vooral lichte wind die er heersde. Haar vacht was nog steeds nat en het koste haar nog steeds moeite om vooruit te komen maar dat boeide haar helemaal niet. Zolang ze maar vooruit kwam was ze er al tevreden mee. Ze was elke keer al aan het aftellen, aan het aftellen wanneer ze ongeveer moest gaan bevallen ze zat nu rond de 3 maanden en de twee en een halve maand dus nog ff bedacht ze zich,dan zou ze het weten,weten hoe het veulen eruit zou komen te zien. Een hoop van haar van haar vragen zouden dan al beantwoord zijn maar enkele ook niet... Ze wilde eigelijk dat die dagen steeds sneller omzouden gaan vliegen zodat ze het zou weten... Ze keek omzich heen en strekte haar hals om een sappig wel eetbaar grasspiertje te kunnen eten waarna ze rond keek opzoek naar een ander paard of een bekende het intresseerde haar eigenlijk niet zo zolang het paard eigenlijk maar goed was,daar ging het om..
