The name is Angoly.
Blind I Am. Darkness I See. Lonly I Am. I don't think about love. I am a survival. White I am.
Geschiedenis.
Angoly. Geboren in de gevaarlijkste woongebieden. Green Tree. De wouden. Niet ver van DH. Angoly is een dochter van Alfa Wadorak en onderdaan Zafra. Geboren in een klein kudde van ongeveer 15 leden. Allemaal familie. Ze heeft geen broeders of zusters. Enkel neven en nichten. Haar kudde noemde The Whitte claws. Niet slechte kudde maar goede. Ze was trots om die bloed te mogen dragen. Want haar kudde was echt sterk. In de wouden wonen was gewoon niet te overleven als je er niet geboren werd. Vol met moordenaars. Kikers die giftig waren. Slangen die je bijten als je te dicht kwam en werd dodelijk vergiftig. Vele planten waren er ook giftig als je er zelfs maar aankwam. Toch verloren ze geen enkel lid. Haar familie was waanzinnig sterk. Als er een roofdier of een groepje roofdieren hen wilden doden was de gewoonte niet te vluchten. Ze spannen dan samen en de zwakken oudjes en de veulens gingen dan veilig in het midden van de groep staan. En jagen dan de roofdieren weg. Toen haar moeder hoog zwanger was ging de groep naar de geboorte plaats. Ver van de territorium. De reden was omdat de roofdieren vaak op de pasgeboren jagen. Als ze de bloedsporen en de nageboorten roken dan wisten ze dat er een pasgeborenen was. En dan was er geen twijfel mogelijk dat ze de territorium zouden vinden en het pasgeborenen vermoorden. Dus ging Zafra. De hoogzwangere merrie een zware tocht te gemoet. die heel zwaar en pijnlijk was. Maar die deed alles om haar jong de kans te geven om te overleven. Deze tocht duurde 4 dagen. Maar op de 2de dag gebeurde er iets vreselijk. De kudde botste op tegen een puper olifant. En dat is wel het laatste die je wilt tegen komen. Die kunne onvoorspelbaar zijn en zomaar aanvalen. En dat deed hij ook de heet hoofd vliegt naar de kudde. De leden kunnen niets anders doen dan in paniek rondlopen en hopen aan de slachttanden van deze olifant te ontsnappen. Haar moeder kon niet snel genoeg de en werd aangeramt door de olifant recht in de buik. Dat haar fataal had kunnen zijn. Zarfa overleefde dit. Uiteindelijk is de olifant tot rust gekomen en de groep was weer heringt. Maar iedereen had een brok in hun keel. Zafra lag plat op de grond met pijn uit te schreeuwen. De groep stond om haar heen. De slimste en de oudste hengst stapte naar voren en onderzocht de buik. Zafra schreeuwde luider. "Waarom? Ik deed alles om mijn kind te beschermen.' De wijze hengst die Wiserom noemt keek Zarfa aan. 'Het veulen blijft leven. Maar ik weet niet zeker of het op de wereld zal overleven... Sta op en trek verder naar de geboorte plaats waar jouw kind geboren zal worden. Houd je sterk Zafra.' Toch wist hij dat als het veulen het zou overleven er iets mis mee zou zijn. Zijn blauwe warme ogen keken snel naar Wadorak. Die heel gespannen leek. De hengst zorgde niet goed voor zijn partner. Hij had dit moeten zien aankomen en zijn partner beschermen. Uiteindelijk raakten de de geboorte plaats. De geur van rottende nageboorte was aanwezig. Sommige merries eten de nageboorte op omdat het gezond was. Maar deze kudde liet het achter voor de hongerige roofdieren. Zafra kon eindelijk haar kind op de wereld te zetten. De merries omringen haar om te helpen en bescherming te bieden. De hengsten liepen rond om indringers weg te jagen. Het waren lange uren voordat Angoly eindelijk de aarde en warmte van de familie kon voelen. Eerst dachten ze dat de veulen niets mankeerde. Het was normaal dat je na de geboorte nog niet goed kon zien. Iedereen begroete het veulen warm. Zafra was zo trots als een gieter. Na enkele minuten zist het veulen zich recht te krijgen. Maar dan merkten ze al gauw het probleem. Angoly wist haar moeder te vinden via haar neus. Maar ze botste elke keer tegen haar moeder. Ze riepen Wiserom er bij. De hengst
nog in de maak
Blind I Am. Darkness I See. Lonly I Am. I don't think about love. I am a survival. White I am.
Geschiedenis.
Angoly. Geboren in de gevaarlijkste woongebieden. Green Tree. De wouden. Niet ver van DH. Angoly is een dochter van Alfa Wadorak en onderdaan Zafra. Geboren in een klein kudde van ongeveer 15 leden. Allemaal familie. Ze heeft geen broeders of zusters. Enkel neven en nichten. Haar kudde noemde The Whitte claws. Niet slechte kudde maar goede. Ze was trots om die bloed te mogen dragen. Want haar kudde was echt sterk. In de wouden wonen was gewoon niet te overleven als je er niet geboren werd. Vol met moordenaars. Kikers die giftig waren. Slangen die je bijten als je te dicht kwam en werd dodelijk vergiftig. Vele planten waren er ook giftig als je er zelfs maar aankwam. Toch verloren ze geen enkel lid. Haar familie was waanzinnig sterk. Als er een roofdier of een groepje roofdieren hen wilden doden was de gewoonte niet te vluchten. Ze spannen dan samen en de zwakken oudjes en de veulens gingen dan veilig in het midden van de groep staan. En jagen dan de roofdieren weg. Toen haar moeder hoog zwanger was ging de groep naar de geboorte plaats. Ver van de territorium. De reden was omdat de roofdieren vaak op de pasgeboren jagen. Als ze de bloedsporen en de nageboorten roken dan wisten ze dat er een pasgeborenen was. En dan was er geen twijfel mogelijk dat ze de territorium zouden vinden en het pasgeborenen vermoorden. Dus ging Zafra. De hoogzwangere merrie een zware tocht te gemoet. die heel zwaar en pijnlijk was. Maar die deed alles om haar jong de kans te geven om te overleven. Deze tocht duurde 4 dagen. Maar op de 2de dag gebeurde er iets vreselijk. De kudde botste op tegen een puper olifant. En dat is wel het laatste die je wilt tegen komen. Die kunne onvoorspelbaar zijn en zomaar aanvalen. En dat deed hij ook de heet hoofd vliegt naar de kudde. De leden kunnen niets anders doen dan in paniek rondlopen en hopen aan de slachttanden van deze olifant te ontsnappen. Haar moeder kon niet snel genoeg de en werd aangeramt door de olifant recht in de buik. Dat haar fataal had kunnen zijn. Zarfa overleefde dit. Uiteindelijk is de olifant tot rust gekomen en de groep was weer heringt. Maar iedereen had een brok in hun keel. Zafra lag plat op de grond met pijn uit te schreeuwen. De groep stond om haar heen. De slimste en de oudste hengst stapte naar voren en onderzocht de buik. Zafra schreeuwde luider. "Waarom? Ik deed alles om mijn kind te beschermen.' De wijze hengst die Wiserom noemt keek Zarfa aan. 'Het veulen blijft leven. Maar ik weet niet zeker of het op de wereld zal overleven... Sta op en trek verder naar de geboorte plaats waar jouw kind geboren zal worden. Houd je sterk Zafra.' Toch wist hij dat als het veulen het zou overleven er iets mis mee zou zijn. Zijn blauwe warme ogen keken snel naar Wadorak. Die heel gespannen leek. De hengst zorgde niet goed voor zijn partner. Hij had dit moeten zien aankomen en zijn partner beschermen. Uiteindelijk raakten de de geboorte plaats. De geur van rottende nageboorte was aanwezig. Sommige merries eten de nageboorte op omdat het gezond was. Maar deze kudde liet het achter voor de hongerige roofdieren. Zafra kon eindelijk haar kind op de wereld te zetten. De merries omringen haar om te helpen en bescherming te bieden. De hengsten liepen rond om indringers weg te jagen. Het waren lange uren voordat Angoly eindelijk de aarde en warmte van de familie kon voelen. Eerst dachten ze dat de veulen niets mankeerde. Het was normaal dat je na de geboorte nog niet goed kon zien. Iedereen begroete het veulen warm. Zafra was zo trots als een gieter. Na enkele minuten zist het veulen zich recht te krijgen. Maar dan merkten ze al gauw het probleem. Angoly wist haar moeder te vinden via haar neus. Maar ze botste elke keer tegen haar moeder. Ze riepen Wiserom er bij. De hengst
nog in de maak