Dastan

Dastan stond rustig te grazen onder een boom, hij wilde schaduw. De zon van 31° scheen over het bloemen veld, dat grenst aan een prachtige zee. Langzaam, stapt hij onder de boom vandaan, de bloemen in. De bloemen kwamen ter hoogte van zijn elleboog. De bloemen kietelde aan zijn buik. Hij keek achter zich naar het 'paadje' dat hij maakte. Hij vond het bloemenveld prachtig, en hij wilde het niet vertrappelen, maar het moest nu eenmaal. Hij snoof even. Hij ruikte heel vaag paardenlucht. Hij wist het gewoon, hier was een kudde. Hij had een goed reukvermogen. Dat had hij geërfd van zijn vader. De kudde lag wel verder weg dan 1 km, maar hij kon ze ruiken. Hij hinnikte even luid en duidelijk terwijl hij rustig verder stapt door de bloemen, die maar blijven kietelen aan zijn buik.

Roma had afscheid genomen van Vlek en liep rond in de bloemen. Ze had net heerlijk gerold toen ze de geur van een paard rook. Ze gooide haar hoofd in de lucht en rook goed rond. Het was een hengst en het was iemand die ze nog niet eerder had ontmoet. Ze besloot richting de geur te gaan en sprintte weg. Het was hooguit twee minuten en toen zag ze het paard. Het was een hele mooie hengst en ze ging terug in stap. Het laatste stuk stapte totdat er nog vijf meter tussen hen zat. 'Heey! Nieuw hier?' Ze wachtte nieuwsgierig op het antwoord.

Dastan keek op. 'Heey ! Nieuw hier ?' Vroeg de merrie die voor hem stond. 'Ja.' was zijn korte antwoord. Hij was slecht in het opbouwen van het gesprek, en liet het altijdbij korte antwoordjes. Hij ging over de bloemen op zijn neus, terwijl zijn lichaam opwarmt van de warme zonnestralen die schijnen op zijn vacht. Hij snoof even, andere paarden rook hij wel maar waar waren ze ?

'Ja.' Dat was zijn antwoord. 'Net als mij. Gelukkig nog iemand die nieuw is. De meeste paarden die je hier ontmoet zijn er al een tijdje.' Ze observeerde de hengst aandachtig. Hij was duidelijk ouder dan haar en hij leek wel aardig. Hij leek ten minste niet op een paard dat slecht was en ondanks zijn stugge houding was zelfs zijn antwoord gewoon normaal. Hij had door de zon een soort van gouden vacht gekregen en ze was echt verbaasd naar wat de zon allemaal kon doen. Ze merkte dat hij snoof en gooide zelf ook haar hoofd de lucht in. Nu kwamen haar ook andere geuren binnen. Ze rook andere paarden, maar waar die waren dat wist ze niet.