Met kleine snelle passen draafde Fether over de sneeuwvlakte. De meeste slechte paarden liepen met grote zware passen maar Fether liep juist met kleine lichte pasjes. Maar dat kwam door haar bouw. Want ze was heel sierlijk en slank gebouwd. Maar dat hinderde haar niet. Ze had er geen last van, dus So what?! Haar smalle hoeven zakten niet heel erg ver weg in de sneeuw. Fether was gewend dat haar hoeven gelijk een heel stuk wegzakten. Maar de sneeuw begon een beetje te smelten door de felle zon die er de laatste tijd zo vaak was. En daar was ze niet heel blij mee! Ze was blijer geweest als de zon zich de rest van het jaar niet meer zou laten zien. Maar het was de laatste tijd al iets beter geworden. Want het weer begon best wel om te slaan. Fether had ook gehoord dat het in sommige gebieden van de Dh flink storm was geworden al. Ze wist dat het niet heel lang zou duren tot heel de Dh was overgenomen door woeste stormen, maar ze liet zich er niet door wegjagen!
Hoe verder Fethr liep begon de laag met sneeuw geleidelijk aan al wel iets dikker te worden. Fether maakte haar passen ook iets groter. Ze waren voor haar doen nu heel erg ruim. Ze vond het wel leuk dat de sneeuw hier dikker was. Dan was de omgeving gewoon duisterder. Ookal was de sneeuw dan wit. Ze stak haar hoofd sierlijk in de lucht, haar oren plat tegen haar schedel aan gedrukt. Ze gooide haar hoofd een paar keer in de lucht en weer naar beneden. Uiteindelijk liet ze hem met een sierlijke boog tegen haar borst aan leunen. Opeens stopte ze en gooide ze haar hoofd weer fel in de lucht. Ze rook een ander paard! Ze draafde met krachtige redelijk grote passen weg in de richting van het andere paard. Haar hoofd was weer sierlijk tegen haar borst aan gedrukt en haar staart was fier omhoog geheven.
[alleen Plata graag! ]
Hoe verder Fethr liep begon de laag met sneeuw geleidelijk aan al wel iets dikker te worden. Fether maakte haar passen ook iets groter. Ze waren voor haar doen nu heel erg ruim. Ze vond het wel leuk dat de sneeuw hier dikker was. Dan was de omgeving gewoon duisterder. Ookal was de sneeuw dan wit. Ze stak haar hoofd sierlijk in de lucht, haar oren plat tegen haar schedel aan gedrukt. Ze gooide haar hoofd een paar keer in de lucht en weer naar beneden. Uiteindelijk liet ze hem met een sierlijke boog tegen haar borst aan leunen. Opeens stopte ze en gooide ze haar hoofd weer fel in de lucht. Ze rook een ander paard! Ze draafde met krachtige redelijk grote passen weg in de richting van het andere paard. Haar hoofd was weer sierlijk tegen haar borst aan gedrukt en haar staart was fier omhoog geheven.
[alleen Plata graag! ]