Yes Boots, this topic is for you

Een bonte merrie trad het nieuwe gebied binnen. Nog nooit was ze hier geweest en toch was ze er zeker van dat dit de perfecte plaats was om Boots te roepen. Ze zou haar net her-opgerichte graag willen bijstaan. Vrolijk huppelde ze verder, haar bui nu onbreekbaar goed. Een zwarte pluk haar blies ze uit haar gezicht omdat deze haar zicht belemmerde. Op een rijtje in haar hoofd zette ze nog eens waarom ze in Fire Flame wilde. Ja, Prestige had best wel door dat er vaak van die paarden zich bij een neutrale kudde wilde voegen maar dat ze dan toch niet slecht of juist goed waren. Naar haar idee was dit bij haar niet zo, maar dan moest Boots maar beoordelen al was ze bestwel zeker van zichzelf. Zo was ze altijd wel ingesteld. Als je niet zeker van jezelf bent kan het alleen maar slechter gaan, dacht de merrie altijd. Het geluid van stromend bereikte haar oorschelp en vrolijk prikte ze haar oortjes naar voren om naar het stromen van het water te luisteren. Langzaam zette ze haar lichaam aan tot meer actie en zo traceerde ze het stromende water. Van een behoorlijk afstandje kon ze al herkennen dat dit een waterval was. Dan was hier de goeie plaats om Boots te roepen want bij de waterval was ze toch niet goed te verstaan. Prestige kwam tot stilstand en hield diep adem. Toen stootte ze een harde hinnik uit die wegdreef op de wind en zo verder nog te horen was omdat het geluid door wat rotspieken werd weerkaatst. Nu nog afwachtten.

Alleen Boots dus

Boots trippelde vrolijk door Dream Horses heen. Visual was terug en heel het gebied mocht daarvan meegenieten, of ze dat nou wilden of niet. Boots was gelukkig en misschien wel meer dan dat. Ze brieste nog eens happy en draafde verder, met opgeheven knietjes en een staart die trots naar achteren wapperde. Sultan was binnenkort de hare, dus daar zat ook geen gedoe meer omheen. Boots snoof nog eens en liet verder, nog altijd dravend. Ze stopte kort toen ze het gebulder van de watervallen hoorde en genoot van het op spattende water op haar vacht. De rivier die als een slang over de rotsen heen gleed was schitterend om te zien. Boots' ogen twinkelden terwijl ze haar blik over het natuurgeraas heen liet gaan. Ze brieste en draaide met haar oren, tot ze een kudderoep ving. Boots maakte een overgang naar stap en zette een dominante houding op, die noch arrogant noch dwingend was. Het was om te laten zien dat de Queen of the Fire Flame eraan kwam en dat zij dat was. Boots vond na even zoeken de eigenaar van de hinnik en vond een Tinker merrie. 'Wajow!' Ze kon de uitroep niet onderdrukken toen ze de indrukwekkende merrie zag. Die was een stuk groter dan haar! Boots herstelde zich en werkte haar overdonderde blik weg achter een nietszeggende houding. 'Je hinnikte voor de kudde neem ik aan?'

Prestige bleef naar de waterval aanstaren, omdat het haar op de een of andere manier aantrok. De druppels schitterend in de zon, en het schuim dat op het water dreef wanneer het water van de waterval het meer eronder bereikte. Ze vond het zeker weten een bijzonder mooi schouwspel waar ze graag naar keek. Opeens verscheen daar dan een bonte merrie. Gehoord kon ze haar niet hebben door het geraas van het water en de wind stond de andere kant op dus kon ze haar ook niet ruiken, daarom merkte ze nu pas dat daar een merrie stond. Naar haar gedachte stond daar Boots, leidster van de the fire flame. Ja daar had ze haar hinnik op afgevuurd dus dat zou ook nog het logistische zijn. In ieder geval zag de merrie niet slecht uit en had ze ook een dominante houding aangenomen waaraan Prestige ookwel kon zien dat ze niet zomaar een paard was. Qua uiterlijk leken Prestige & Boots ookwel redelijk op elkaar. Boots was veel minder barokke gebouwd en ze was ook wat kleiner. Wel hadden ze beide vlekken, en op de een of andere manier was er toch iets bij de bouw wat ze op elkaar liet lijken. De merrie kwam op haar af en bekeek haar. `Wajow!´ Dat riep de merrie , maar herpakte zich hierna snel. Prestige snapte alleen niet waar deze roep voor nodig was, zo bijzonder was ze toch ook weer niet ? `Je hinnikte voor de kudde neem ik aan?´. De merrie had het inderdaad goed geraden, ze riep haar voor de fire flame, dus moest dit ook Boots zijn. Ze zag er aardig uit, dat was maar mooi ook. `Ja daar riep ik inderdaad voor. Mijn naam is Prestige en ik zou me graag bij de kudde voegen´.

Boots brieste en liet haar blik nog eens over de Tinker merrie heen gaan, die veels te groot was voor haar gevoel. Boots voelde zich enorm mini bij haar. De waterval raasde door en ze peinsde kort. De Tinker stelde zich voor. Een naam, altijd prettig om te weten. Boots knikte. 'Zoals je waarschijnlijk al begrepen had, ben ik Boots, leidster van de Fire Flame,' antwoordde Boots om een stilte te voorkomen. Een pijnlijke stilte was wel het laatste waar ze trek in had. Ze knikte nog eens toen Prestige vertelde dat ze bij de kudde in wilde komen. Aha, nog een kandidaat voor de kudde! Boots knikte bedenkelijk en cirkelde kort rond haar heen. Ze was behoorlijk groot, grof gebouwd net als zij, maar een stuk groter. Boots snoof de geur van Prestige op en zette haar uiterlijk erbij. 'Wel, Prestige, overtuig me maar. Waarom moet jij bij de Fire Flame en niet bij één of andere random goeie of slechte kudde? Wat heb jij waar anderen op kunnen bouwen? Kortom: Wat maakt jou de ware Flamer?' vroeg Boots. Ze had het vragenlijstje al eerder gehad en hier hing het zo ongeveer vanaf of je in de kudde kwam ja of nee.