*snuif XD*

De bruine merrie Jane stapte door van de bloemenvelden naar de Prairie. Ze wilde Dreamhorses graag verkennen. Ze had laatst Tarzan nog ontmoet in de bloemenvelden, en er zou later een ontmoeting plaatsvinden tussen beide groepen. Ze had er zo'n zin in! Want nu kon ze al een beetje praten. De prairie was anders dan de bloemenvelden. Wat heter, maar er was nog steeds vegetatie(=bomen en planten). De zon scheen, terwijl het herfst was. Ze vond het hier in Dreamhorses fijn. Er was veel te doen, dat wist ze wel. Daarom ging ze nog even verkennen tot de tijd daar was dat ze toen met Tarzan had afgesproken. Jane spitste haar oren. Hoefstappen. Ze rook een onbekende geur, die vaag rook naar Tarzan. Misschien iemand van zijn groep ofzoiets? Ze wachtte maar rustig af totdat deze zich liet zien, ze had toch geen haast iedereen van Tarzan's groep te ontmoeten. Ze liet haar hoofd zakken en vroeg zich af of ze dat wat hier op de grond groeide of haar groep dat kon eten. Ze wilde daarmee vooral geen risico's bij nemen. Intussen was het paard die vaag rook naar Tarzan haar genaderd, en ze hield haar hoofd weer omhoog. Ze keek met een strakke blik naar het paard, en hoopte dat dit paard net zo aardig was als Tarzan.

[& Faceless; ow ja, je moet nog niet duidelijk maken dat je een tolk bent ^^ Alleen *hengst die verliefd wordt op Faceless en wederzijds* en Giovanni gaan het weten ^^ XD]

Haar oren lagen zo als gewoonlijk, plat in haar nek. Haar hoofd hoger dan haar lichaam. Haar staart hield ze dit keer laag, maar niet angstig tegen haar lichaam gedrukt. Ze liet hem los, zodat hij nog steets wapperde in de wind. Faceless's zee blauwe ogen keken rond het gebied, de prairie. Ze verwachte elk moment een grote bruine bol gemaakt van taken, zoals je altijd zag in films. Het weer was de laatste dagen veranderd, eveneens als de houding van de merrie, Maar die veranderde nog meer toen de merrie snoof en een andere paard rook. Nu hield ze haar hoofd en staart hoog, trots, dominant in de lucht. Maar ook dit verandere weer toen ze nogmaals snoof en er achter kwam dat het een merrie was. Faceless keek om haar heen en liep maar op de geur af, dezelfde als die Giovani had gehad, die waardeloze hengst. Een bruine merrie stond nu voor haar. Ze zuchte. En nu geloofde ze zeker weten dat god van haar hield. Tegen over deze merrie voelde ze zich perfect. Haar blik veranderde in een arrogante houding en ze ging voor de merrie staan.

De merrie was niet erg aardig, dat kon Jane al meteen al zien. Dominant was ze ook. Maar het was toch Tarzan's groep, dan zou hij de leider daarvan zijn. Ze snoof. "Jij Tarzan groep?" vroeg ze, met een dwingende ondertoon te antwoorden. Straks zou zij iets als Alfa-merrie zijn ofzoiets van zijn groep en dat zou betekenen dat Tarzan een partner had en en en... Verder kon ze even niet komen, maar ze mocht de merrie helemaal niet. Ze mompelde in haar eigen taal: "Denk maar niet dat je arrogantie mij zal overtreffen." Ze snoof weer, en ging in een dominante houding staan. Haar blik stond nogal geïrriteerd. Ze hield haar staart hoog, en ze spande haar spieren lichtjes. Jane kon gewoon alles van haar gezicht lezen. Ze vond zichzelf zo ontzettend knap en geweldig en alles maar het was gewoon een idiote witte merrie met een IQ van 0, vond Jane. Ze bleef strak naar de merrie kijken, hopend dat die niet al te moeilijke woorden zou gebruiken. Ze zou alles op alles zetten deze merrie een lesje te leren die ze niet zo erg snel zou vergeten.


[Violet is Jane's taal en donkerrood is taal van wilde paarden maar Faceless kan alles verstaan xD]