Het antwoord was leuk, ook hoe ze het zei, trots. "Leuk, goed ik moet gaan, mijn groep bijelkaar roepen. Wat een klus hoor." Sprak Tarzan rustig. Hij keek naar zijn sokken die nat waren, inmiddels. Het lopen vond hij niet fijn als zijn sokken nat waren en onder het zand zaten dus hij ging een paar passen weg van de oprukkende zee. Weer greens hij even en sloeg rustig met zijn staart. Hij sloeg zijn oren naar achteren en keek naar achteren. Fijn, hij was gestoken door een vervelende kwal. Pijnlijk! Tarzan tilde zijn achterbeen op van de pijn. Hij liep even een rondje om de kwal en bokte in het zand zodat de kwal in het water vloog. "En kom niet meer terug!" Mompelde hij nijdig. Weer trok hij zijn gestoken been omhoog en keek weer naar Willow. Rustig liep hij naar de zee en liet zijn achterbeen in het water staan. Dat zou de pijn verdoven. Het was niet zo heel erg maar vervelend was het wel. Na een kleine tijd liep hij het water weer uit. Hij knikte naar Willow en sloeg met zijn staart tegen zijn flanken. Kijken of ze nog iets te zeggen had.
[kunnen we nu doen dat je vraag of je in de groep mag? anders is het wel een beetje vreemd, of niet?]