Miljarden bloemen [&Rozenwind]

Duizendde bloemen vermengde zich om haar heen toen ze het bloemen veld binnen kwam. Haar nieuwschierige blik kwam op een grote bloem neer wat haar erg intresant leek. Met haar kleine passen liep ze nieuwschierig naar de grote bloem toe. De bloem hadt een geel kleurige uitdrukking met een tintje wit er bij. Haar neus liet de geuren op vangen van de bloem. 'Hallo bloem, wat doe je hier in je eentje? Waar zijn je soort genootjes?' zei ze met een vriendelijke stem. Geen enkel geluid was er van de bloem te hoorren. Zal de bloem nog leven? Dacht ze. Ze liet haar neus bij de bloem naardere. En tikte de bloem vervolgens zachtjes aan. Nog steets geen geluid. naja, dacht ze toen. Het maakt ook niet uit. Ze draaide zich kalm om en keek vervolgens met grote ogen op. Er stonden miljarden van de zelfde bloemen vlak voor haar neus. Dat ze dat niet hadt gezien. Haar lippen kruldde wat op toen ze de geur naar binnen snoof. Een heerlijke frisse geur kwam er van af. Ze zette haar passen voort met een kleine trippel in haar pas. Het voeldde zo fijn om tussen de bloemen te komen. Ze zette haar neus omhoog en liet de geuren van de bloemen tot haar komen, tot dat een andere geur haar neus naarderde. De geur van een paard. Nieuwschierig zette ze haar oortjes op. Waar zal het paard zijn? Vroeg ze zich af. Ze keek met haar nieuwschierige blik over het veld heen. Tot dat haar blik bleef hangen op een schim. Dat zal het paard wel zijn, dacht ze. Met een hyper huppeltje zette ze zich zelf in galop. en wachtte vervolgens af wie er zou verschijnen.





[&Rozenwind]