what do you want?

Een witte schim draafde in een gebied dat haar niet veel intereseerde. Ze zuchtte even. haar manen wapperden haar staartsloeg wel eens hard tegen haar flanken voor de irritante insecten. Haar hoeven die de grond raken, maken geen geluid. Ze lijkt op eens schim. Haar karakter is verborgen in zichzelf. Komt pas vrij wanneer het te vol zit. Haar licht grijze ogen keken rustig rond. Ze dacht eens goed na. Het is lang geleden dat ze haar zus heeft gezien. Mischien groeiden ze teveel uitelkaar. Aleyne vond het jammer om daar aan te denken maar ze heeft het gevoel dat het wel de waarheid is. Het deed haar toch wel lichtjes pijn. Ze zuchtte lichtjes. Ze versnelde haar pas. Ze moest de gedachten met moeite uit haar hoofd bannen. En dat was moeilijker dan ze had gedacht. Even stopte ze en keek weer in het rond en ging toen verder met het draven in het gebied van de Ash valley. Ze had helemaal ging zin om de berg op de klimmen dus bleef ze aan de voet van de berg staan. Juist toen ze haar hoofd boog rook ze de geur van een hengst. Haar oren lagen direct in haar hals. Wat wou deze hengst nu van haar. Ze draaide har hoofd richting de hengst en wacht af tot hij zou zeggen wat hij wou. Ondertussen hield ze hem scherp in de gaten. Ze vertrouwde neit zo snel een hengst.

(Fuego)

Rustig stapte de grote, brede hengst door het onvruchtbare gebied heen, enkel groeide hier lage begroeiing die misschien niet eens op alle plekken was. Nouja.. dat wist hij bijna wel zeker. Even rook hij een geur, een onbekende en hield hij halt maar toen hij niks zag liep hij maar weer rustig door, sjokkend. Fuego snoof even diep en gaf zijn staart eens een flike zwaai. Ondanks dat de temepratuur koud was scheen de zon nog best wel fel voor dit seizoen en glansde zijn vacht helemaal. Hij ging eens aan in draf en toen hij dat een tijdje had gedaan weer terug naar stap. Waar was dat ene paard nou? Rustig zochten zijn ogen de omgeving éxtra goed af en toen hij uiteindelijk een schim zag kwam er een grijns op zijn gezicht te staan, een best wel brede grijns. Hij begon sneller te stappen, op de schim af. Toen hij de schim langzaam naderde en de schim veranderde in een paard glimlachte hij breed. Toen hij uiteindelijk op zo'n 1O meter afstand van de merrie stond knikte hij vriendelijk naar haar, en glimlachte. 'Ik mag toch wel véél geluk hebben vandaag om zo'n schoonheid te mogen ontmoeten, is het niet?' vroeg hij met zijn charmante, honingzoete stem en hij schraapte even met zijn hoef over de grond. Hij staarde eens naar de zon en zuchtte, hopelijk zou dit een schlachtoffer zijn na die lange tijd.. Die tijd dat hij Manou was verloren omdat hij een goedzak was geworden.. Pfff, Manou was gewoon een wannabe geweest, dat hij dat niet eerder in had gezien. En als hij dan nog een góed nadacht.. Hij was zelfs beste vrienden geweest met een wannabe! Bij die gedachte kon hij het wel uitspúgen, hij walgde ervan. Maar dat terzijde, hier moest hij zijn concentratie nu wel bij houden en iedere beweging die de merrie maakte in de gaten houden. Fuego richtte zijn donkere ogen weer naar de merrie, en een glimlach verscheen op zijn gezicht.

Deze hengst was grijzer dan haar maar ja zij was dat ook wel eens geweest. Aleyne moest toch wel eerlijk zijn hij zag er nog best goed uit. maar ze liet zich daar niet door beetnemen. Ze kent genoeg loverboy's. Er zijn er hier meer dan genoeg vond ze. Even schudde ze sierlijk met haar hoofd en sloeg toen met haar staart tegen haar flanken voor de irritante insecten. uiteindelijk stond de hengst nog maar 10 meter van haar vandaan. Haar oren half plat in haar nek en haar licht grijze ogen alert. 'Ik mag toch wel véél geluk hebben vandaag om zo'n schoonheid te mogen ontmoeten, is het niet?' vroeg hij met zijn charmante en zelf een honingzoete stem. Ze mocht zich niet door deze hengst aan getrokken voelen dat maakte haar zo alert maar het was simpelder gezegt dan gedaan vond Aleyne."oja is dat dan?" Het was meer een gewone zin dan een vraag. Normaal kon ze zien aan andere paarden wat ze waren en hoe ze waren maar bij deze kon ze dat niet en dat raakte haar toch wel lichtjes wat haar geintereseerd maakte in deze hengst."En hoe mag jij dan wel heten" Vroeg ze met haar zuivere maar zangerige stem, die ze soms haatte.nu was haar stem toch iets wat vriendelijker maar wel nog steeds Alert.Wat voor een raar gevoel kreeg ze toch van deze hengst..Aangetrokken? Nee dat kon niet dacht aleyne dat kon helemaal niet. Zo was ze niet.