it's just ice and nothing more

Het ijs kraakte onder zijn hoeven.elke stap die hij zette kraakte het steeds harder. Hij briesde wolkjes . Zijn oren flapperde telkens als er een sneeuwvlokje op viel. Maar het smolt direckt weg. Prins keek naar beneden en zag het water tussen het ijs sijpelen. Och,het is maar dun ijs,gewoon verder wandelen. Hij liep verder en het kraakte nu nog gevaarlijker. Hij keek weer naar beneden en zag een barst in het ijs staan. De barst ging wijder en wijder en toen werd het één groot gat. Prins sprong snel weg naar een ander stuk ijs?maar zijn hoef gleed van de rand. "Onee eh,dat komnt niet goed."zei hij tegen zichzelf. Prins viel in het ijskoude water en ging onder. Help,help. Hij wou het roepen ,maar hij kon niet. Hij probeerde nog eens. "Help,help!!" riep hij. Maar niemand reageerde . "Kan er iemand mij hier helpen?!". Prins gaf het nog niet zo snel op. Hij probeerde op het ijs te klauteren en houvast te vinden,maar dat ging moeilijker als verwacht. Hij briesde want hij kreeg het kou, hij was precies bevroren. Nog eventjes en hij gaf het op. Hij wachtte op hulp,als er dat kwam natuurlijk

Eclips was best moe. Haar Lichaam was heelemaal bezweet. Er kwamen Wolken presies vandaan.Ineens spitsen Ze haar Oren. Ze Galopperden Rechtdoor. Ze hoorde alles onder haar hoeven kraken. Er kwamen Wolke-jes Uit Haar neus van het ademen. En al Snel Had ze een paard gevonden dat half onder zat. Ze Galoppeerden naar hem toe. En Zei Ik ga je probeeren te helpen maar eerst moet ik iets vinden zoals een touw ofzo. Ineens had zij een idee. de Had toch altijd een touw om haar nek. Dat was haar hulp. Ze probeerden het uit te doen. Na even probeeren lukte het. Ze maakte snel de knoop los en Gooide een stuk touw Naar het paard. En begon aan het andere deel te trekken. En HupsiePupsie Het lukte. Het paard kon weer Op het ijs gaan. Ze keek hem aan. En Begon Het touw terug bij haar zelf aan te doen.

[xNoa]

Prins hoorde gekraak ,veel gekraak. Maar het kwam niet van de plek waar hij was. Nee. Maar er kwam iets. Hij knipperde met zijn ogen. Wacht eens even. Hij rook een geur. Een paardengeur. Een merrie. Shit. Merries. Ze probeerde hem te helpen met een soort stof fzo. Nee ,het was een touw. Een schurend touw. Ze gooide het touw naar hem en hij pakte het vast. Hij trok zichzelf met het touw uit het ijs. Het lukte goed en algauw stond hij terug op het ijs. Tjeemienee. Hij was het paard dankbaar. Hij keek haar aan. Hij nam haar op met zijn ogen. Het was een arabier. Net zoals hem. Maar een vrouwelijke arabier. Hij lachte. Hij mocht niet lachen. Hij was een slecht paard. Hij keek haar betwist aan en keek weg. Nee,Prins je kan niet aardig zijn. "Wel euh...bedankt." Hij briesde snel en schudde al het koude water van zich af. "Maar ik moet verder,toch bedankt voor al je hulp,je hebt mijn leven gered. Maar ik ben een slecht paard,als je het maar weet,en als je een goedzakje bent dan zou ik maar snel weggaan,maar als je een slechtje bent,dan kan je blijven." Hij grijnsde vals. Waarschijnlijk was het een goedzakje. En hij hield niet van zo een paard. Hij zette zijn reis verder en stapte weg van de merrie. Het ijs kraakte weer ,maar hij lette er niet meer op. Hij ging niet meer in het ijs vallen,neenee. Hij schudde zijn hoofd en dronk wat van het water en liep weer verder, steeds verder en verder weg.



(sorry voor zo een flutpostje enz xd,ni op de grove woorde lette enz xd)

Tuurlijk weer een Slechtje Dacht ze. Ze Zei Ik weet niet wat ik ben, Ik Ben niet zo iemand die hele tijd op haar Toekomst let Soms ben ik slecht enzoo. Eclips galopperden tot voor het paard Ik Ben Eclips. En ze Keek hem aan, diep in zijn ogen zag ze toch dat hij haar dankbaar was. Graagedaan voor het redden Joh.. Zei ze. En ze Grijnsde een Beetje. de Haar lok die voor Haar ogen kwam, Schudde ze weg. Maar het kwam weer terug. Okedan dacht ze. Ze Keek achter haar. En ze stapte weer iets verder. Ze Ging Wat driken. Het water was ijskoud. Ze voelde het water In haar keel naar haar Slokdarm stromen. Ze rillde een beetje. Maar ze had het niet koud. Het kwam gwn door het water. Maar ze bleef even Drinken. Daarna Hief ze haar hoofd op en draaide haar weer richting de hengst.

[ Niet erg]

Prins werdt door het paard gestopt. De merrie keek hem aan,diep in zijn ogen. Hij wende zijn blik af en zwiepte met zijn staart. "Dus je weet niet wat je bent. Ik wel. Maarja , je moet zelf kiezen wat je met je leven wilt doen,ik heb mijn leven al gekozen." Prins briesde en schudde zijn hoofd. "Ik ben Prins."zei hij. Hij hield Eclips in de gaten en stapte door. "Nou,ik ga weg,je mag altijd meekomen hoor, maar wel, opletten dan." Hij gaf een waarschuwende blik en knikte toen. Het ijs kraakte terug toen Prins verderstapte. Hij moets zijn vader gaan wreken. Zijn vader had hem veel pijn gedaan toen hij nog een veulentje was.Dat ging hij nooit vergeten. Maar hij wist dat hij zijn vader nooit ging vinden. Dus hij deed eigenlijk geen moeite. "Ik trek verder naar het Noorden." Prins keek naar Eclips en wachtte of zij mee ging komen. Hij was wel wat ongeduldig . Hij schraapte met zijn hoef over het ijs en ging nu echt verder. "Nou,tot ziens dan maar." Hij knikte nog wat en ging weg.

Dygur grijnde en liep wat rond op het IJsmeer. In de verte zag hij 2 gedaantes. Nog te ver om iets te kunnen onderscheiden. Hij brieste en begon te tölten. Tölten kon hij als de beste als IJslander zijnde. Dit was zijn specialiteit. TOLT! Woesj. Hij kon ook goed met de kou omgaan. Al liet hij dat niet met Rezzie zien. Goed, en hij werd oud en bovenal nogal lui als hij paarden niet mocht. Maar ach, dat wist Rezzie niet. Dygur schudde zijn hoofd en begon van tolt naar galop te springen. Zo was hij wel gauw bij de 2 ponytjes. Ieder woord had hij opgevangen en toen hij stopte voor de arabier trok hij zijn stoutste gezicht en begon keihard in zijn gezicht uit te lachen. 'BWHAHAHAHA wat een mop! Jij... Slecht... MIJN MOEDER IS NOG SLECHTER DAN JIJ EN DIE HEEFT EEN GOEDE KUDDE GELEID. Als je slecht bent mag je blijven, als je een goedzakje bent.... OMG wat een grap. Princejuh, Princejuh, Princejuh. HAHAHAHAHA!' Gierde hij. Omg dit was droog.

[Boeh c:]

Eclips wou mee met Prins dus ze ging hem in draf achterna.Na even stappen kwam er een pony en begon hem uittelachen. Ze zei maar niks.Ze begon er over te denken Waar Prins eigenlijk naar toe gaat. Naar het noorden ja dat wist ze. Maar wat ging hij daar doen? En waar in het Noorden? Zou hij iemand zoeken? Of voor Iemand ontlopen? En er zijn nog zoveel andere dingen. Wat zou het ook kunnen zijn? Nouja ze ging hem toch volgen. En nu zeker ze wou weten wat ze gingen doen. Ze stapte iets sneller langs Prins. Wat haar opviel als ze hem in de ogen keek wierp hij zijn gezicht weg. Waarom zou hij dat doen. Ze keek voor zich uit. Ze dacht dat het wss as we meer naar het noorden gingen dat het dan nog kouder zou worden. Maar ze had al een wintervacht hoor. Maar ze is nog nooit verder gegaan. En trouwens Prins reageerden maar niet, daar zou hij toch normaal op reageeren? Ze begon het paard te bekijken en wachten wat hij zou antwoorden. En het viel haar nu pas op dat ze hetzelde ras had. aleen hij hij vos kleur..

Prins keek naar de pony. Hij was tenslotte veel groter dan de pony. "Weet je,ik maak geen grapje. ". Hij keek terug naar Eclips en gebaarde dat ze mee moest komen. Die pony lachte hem gewoon uit en hij kende zijn naam. What the... . Prins ging er niet op in en ging weg. Zijn staart zwiepte het ijs weg . Hij was nu echt heel hard op zijn hoede. Maar hij werd niet kwaad. Niet nu. Maar hij liet zijn grenzen wel kennen en zien. Hij legde zijn oren plat als waarschuwing dat hij niet dichterbij moest komen. De pony was nog altijd aan het lachen. Puh. Maakt hem niets uit.

(Weer zo een flutpostje. boeh :p ps who are you in rl? xd )

Langzaam draafde hij aan, terwijl hij iedere stap een stuk in de sneeuw zakte. En soms even weggleed, op haarde gladde stukken. Hoe heette dit gebied ook al weer? Oja, de sneeuwlakte.... Hij brieste zacht, ondanks zijn wintervacht, die al aardig kwam. Was het hier toch verschrikkelijk koud. De wind liet zijn manen op en neer dansen, kalm keek hij rond. Terwijl hij even wat met zijn staart zwaaide. Zijn benen waren hoog opgetrokken, en zijn hals gekruld, terwijl zijn neus voor zijn borstkas hing. ND vergrootte zijn passen, maakte ze minder snel. En sprong aan in galop. Zijn staart was fier en trots de lucht in geheven. Even snoof hij, toen hij dacht geuren te ruiken. Drie verschillende. ND vergrootte, en versnelde zijn pas. In een razend tempo kwam hij dichterbij. En steigerde hij even verwoed, om te voorkomen dat hij te laat zou stoppen. Daarna brieste hij even. Zijn oren plat in zijn nek. Zijn hals gekruld, zijn neus voor zijn borstkas hangend. En zijn staart fier en trots de lucht in geheven. ''Kopje thee erbij?'' Zei hij nuchter. Waarna hij wachtte op het antwoord van de paarden.

Hij rook een geur. Een paardengeur. Hij zag in de verte een paard aankomen galopperen. Weer eentje erbij dacht hij. Hij had nog geen reactie van de pony. Almaar goed dacht hij. Het paard kwam dichter bij. Toen het paard hier was,steigerde het woest. Wow wat een entree vandaag. Prins bekeek het paard . Het was zwart en was sierlijk. Het paard stond gebogen met zijn neus tegen zijn borst. Hij grinnike even. Het paard vroeg een kopje thee. "Nee,liever niet ghaha." In Prins zijn ogen kwamen pretlichtjes. Maar die verdwenen al gauw. "Sorry. Hmm." Hij knikte en briesde eventjes. In zijn manen zaten nu ijskristalletjes. Hij had al een dikke wintervacht. Dus hij kon goed tegen de kou.

Ze had ook weer snel door dat er weer een paard kwam. Ze bleef wachten, toen het paard stopte stiegerde het het vroeg nog wat. Prins anwoorde, dus Eclips maar niet. Ze bleef even staan wachten. Ze wist dat die ene pony van dezelfde kudde als haar kwam. Ze begon wat te schrapen met haar hoef. Maar daar stopte ze toch even mee. Ze wou eigenlijk ook nog niet zeggen dat ze in een goede kudde zat. Zolang Prins haar gelooft kan ze hem even volgen. Maar het liefst ging ze met de pony mee, maar dan zou het erg worden met die 2 andere paarden. Want ze denkt dat het andere paard slecht is. Dus ze zich nog even voordoen als een 'ander' paard. Waarom blijft Prins staan? Dacht ze, en briesde zachtjes. Als ze briesde kwamen er kleine 'wolkjes' uit haar snuit. Daar lete ze normaal nooit op, maar al snel wist ze waarom, Het was een dom onderwerp. Naaaaaaw dan bleef ze maar wachten...op Prins...

Nou,niemand zei iets,dus hij ging weg. "Nou,ik zie jullie weer,of niet". Hij keek al de paarden aan en als laatste eclips. Hij zwiepte even met zijn staart en stapte weg,weg van de paarden. Hij zou het wel merken als de paarden hem volgden of niet. Maar hij wist wel zeker dat Eclips zou volgen. Dat wist hij. Hij draaide zich om en hinnikte. Hij nam afscheid. "Dag,tot ooit." Hij wendde zijn hoofd af en verliet eindelijk het ijsmeer. Hij keerde nu diep in zijn gedachten terug,naar de waarheid,de leugens,de liefde,haat en al de niet leuke dingen. Zijn hoeven waren een beetje afgebrokkeld van het ijs. Hij schoof soms uit en hij vond het niet leuk. Hij hinnikte nog één keer en weg was hij.