YIN-YANG-SPARKLEFESTIVAL Onderdeel 1

Het was een frisse ochtend, een stevige wind en een klein zonnetje die het ijs in de grotten liet sprankelen. Iedere beweging in de grotten veroorzaakte een galm, waardoor er telkens echoes van stemmen en kleine voetstappen te horen waren. Het was ontzettend glad, waardoor alle deelnemers voorzichtig moesten lopen wilden ze niet uitglijden. Er stond een enthousiaste glimlach op Mischa's gezicht, haar bruine ogen schoten van de ene gang naar de andere. Welke gang zou het snelst richting haar Yang-Sparkle leiden? Ze was alle deelnemers van het festival ontzettend dankbaar, wie had gedacht dat er zoveel mee zouden doen? Dan was haar moeite gelukkig niet voor niets geweest. Ze spitste haar oren, nam ieder geluid in zich op, maar er was nog steeds geen teken van Lucardi. Deze ijsgrotten waren het perfecte doolhof. Ze hoorde hier en daar wat gekraak, een kreet in de verte, misschien dat een duo elkaar had gevonden. Ze liep de hoek om van een ijswand, botste bijna met haar neus tegen een hangende ijspegel aan maar wist die nog net te ontwijken. In een flits zag ze een merrie voorbij komen, maar dat was niet haar teamgenoot, dat was immers een hengst en Lucardi zag er totaal verschillend uit. Een beetje ongeduldig ging ze verder met zoeken, gang in, gang uit, maar nergens was die cowboy te vinden. "Lucardi!" Riep ze na een tijdje, maar haar stem viel waarschijnlijk niet te onderscheiden van alle andere stemmen. Het was een drukke boel in de ijsgrotten vandaag.

______________________________

Het duo dat het snelste allebei een keer heeft gepost in het topic, is de winnaar! De post moet wel langer zijn dan 5 regels.


- Ik zal nog een keer extra posten, omdat het anders niet eerlijk is -

Yin-Sparkles.
1. Mischa - Winter
2. Sultan - Water
3. Vixen - Moon
4. Magnifico - Night 1E!
5. Nirvana - Skin 2E!

Yang-Sparkles.
1. Lucardi - Summer
2. Pearl - Fire
3. Aleyne - Sun
4. Fayne - Day 1E!
5. Nar - Bone
2E!

Nar liep briesend over de ijskoude vlakte heen. Hier moest ergens die verdraaide grot zijn waar die verdraaide meeting was met die verdraaide knollen van die verdraaide Quiet Sparkle, verdraaid! Nar snoof diep in en liep verder over de vlakte. Haar poten, of beter gezegd edele onderstelsels van benen, waren bevroren en Nar klappertandde alsof haar leven ervan af hing. Ze had vernomen dat zij Bone was, waar ze zelf overigens ook behoorlijk op had aangedrongen. Ze wilde geen standaard iets zoals steen en ijs, of vuur en water. De vier elementen waren zo ontzettend standaard dat Nar daar absoluut niet voor viel. Bone, bot, dat paste wel bij d'r. Ze had niet alleen een ontzettend bot karakter, maar had er meestal ook een hard hoofd in. Nou, nu moest ze haar medebotje nog vinden. Wie anders was er zo gek om voor een bot te spelen? Of wacht, ze moest het tegenovergestelde van haar vinden. Nou, was was het absolute tegending van bot? Vel? Skin dus. Hopen dat het mormeltje dat ze moest zoeken een beetje "vel over been" was, want dan werd het nou niet bepaald moeilijk. Nar grinnikte en sjouwde verder door de bagger. Het bleef plakken aan haar staart, maar toch zette ze koppig door. Toen ze uiteindelijk een berg voor zich op zag doemen, bleef ze kort stilstaan. Ja hoor, alleen een freak had kunnen bedenken. Waarschijnlijk zaten die daarom ook als enige in de Quiet Sparkle bij een activiteit waar de leider, pardon leidster, nog niet eens bij kwam kijken. Of het was een asociaal figuur of ze was voor de donder niet warm te krijgen voor de kudde. Héérlijk, zo'n kuddeleidster. Nar rolde met haar ogen en schudde zich in de grot uit. Fijn. Het was hier nog steeds ijskoud, maar in ieder geval uit de wind. Nar bekeek de grot grondig en zag een paard van gemiddelde grootte met een eigenwijze uitdrukking. Ah, dit moest die Mischa zijn. Nar trok haar wenkbrauw op en likte langs haar lippen. Verdorie, was ze nu ook al kleiner dan dit geval? Nou ja, dat moest dan maar.
'Goeiemiddag. Mischa neem ik aan?' vroeg ze op een donkere toon die naadloos aansloot bij haar uiterlijk. Het was hier ijskoud. Te koud. Veel te koud. Nar deed een poging zich warm te houden door dichter bij de muren te gaan staan. KOUD!


- Eva, nu niet te laat komen Ik wil winnen



EVAAAAAAA

Terwijl ze verder trok lieten haar hoeven een spoor achter, ze was op weg naar de ijsgrotten. Niet dat ze wist waar die waren, dus ze zou maar gaan zoeken. Hópelijk kwam die éne pony niet te laat, hopelijk. Maar eerst zou zij zelf de weg is moeten gaan vinden naar de grotten, dit koude weer was niks voor haar en zou wou ook dat ze hier snel weg was. Naar wie moest ze eigenlijk zoeken? Het tegenovergestelde, toch? Iniedergeval voor hoever ze nog wist en zij was Dag, Day. Ze had liever nacht gezijn, maargoed dan moest ze maar naar de Nacht zoeken, ze wist niet hoe het paard heette of wie het was. Alleen dat er een paard rondliep ergens.. Met de codenaam Night.
Vormingen waren te zien in de verte, niet al te duidelijk maar waarschijnlijk was het dé grot waar ze moest zijn.

Ze stapte de 'poort' binnen, er zouden waarschijnlijk meerdere ingangen zijn dus wachten zou absoluut géén zin hebben. Of je moest heel veel geluk hebben, maar daar deet ze niet aan. Ze stapte verder, de wind was gestopt wat een deel van de kou afnam echter leek het alsof er een mantel van ijs om je heen zat wegens de ijzige muren van de ijzige grot.. Hopelijk kwam dat paard snel opdagen, ze moest maar roepen..
"Night!"

Haar hoeven gleden over de ijzige grond. 'Whoo, mompelde ze even zacht. Een ijzige muur kwam op haar af torenen. Nee voeten, stop met glijden. Ze probeerde haar hoeven in de gladde vloer te planten. Steeds dichterbij kwam de stomme muur. Vlak voor bleef ze stilstaan, omdat ze haar neus ertegenaan plantte, en dat haar af remde. Ze zuchtte even. Voorzichtiger moest ze zijn. Ze moest echt langzamer lopen over die grond, maar ze moest naar haar tegenpool komen, naar haar Yang. Naar Dag. Day. Zij had de codenaam Night gekregen. Van de nacht. Ze had liever die andere tegenpool gekregen maar ze moest tevreden zijn. Ze moest Dag snel vinden. Ze wilde winnen. De strijdlust van dat koppige veulen van vroeger zat er nog wel in. 'Daaaaagg, zei ze even, nog niet roepen. Waarschijnlijk had de Yang haar niet gehoord. Maar vervolgens hoorde ze wel het volgende. 'Night' bereikte haar oren. 'JAAA HIER BEN IK,' riep ze vrolijk. Ze versnelde haar passen over de gladde vloer naar het geluid. 'DAAAAY, WAAR ZIJT GIJ DAAAG! kwam er vrolijk uit haar mond. Dit was enorm snel de ander gehoord. En al snel kwam er een andere bruine merrie voor haar neus te staan. Over vrolijk keek ze de merrie aan.
'Dag?!'

Sorry voor de flut, ik wil winneeeen. ;3

Voorzichtig zette Lucardi een stap in de ijsgrot. Als je alleen het geluid zou horen zou je denken dat hij 5 stappen had gezet, want het geluis weergalmde door de hele grot. Een grot die dus erg groot moest zijn. Een knap kunstje om je andere 'helft' snel te vinden.. Maar dat was wél de opdracht, en hij moest Mischa zien te vinden. Hij zette nog ene paar voorzichtige passen in de grot. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Deze grotten deden hem dneken aan zijn jeugd. Lucardi was in de winter geboren en bracht regelmatig een bezoekje aan de ijsgrotten, maar hij was er al een aantal maanden niet geweest. Hij liep verder, en de sneeu onder zijn voeten veranderde langzamerhand is ijs, spiegel en spekglad ijs. Hij versnelde zijn passen, zo snel als hij kon, want hij wou natuurlijk de eerst zijn.. Toen kwam hij bij een tweesplising. Hij hield halt en spitste zijn oren, zijn neus klaar om zelfs de minst opvallende geuren op te vangen. maar hij zag, rook en hoorde niks. Even snel deed hij ienemienemutte en liep de gang in die de Lucky Winner was. Maar het bleef niet bij die éne splitsing, het was écht een doolhof. Op ene gegeven moment wist hij totaal niet meer waar hij was, en hij begon het al aardig koud te worden. Hij haalde zijn neus op. Wéér een splisting. Lucardi's zintuigen stonden al de hele tijd op scherp. Hij hoopte er natuurlijk op dat hij een QS geur zou ruiken. Dan zou hij gewoon op die geur af gaan, hopend dat het Mischa was, want er waren natuurlijk nog meer QS leden die mee deden aan deze activiteit. Lucardi bleef even stilstaan, op andem komen en.. Wacht.. Hij rook wat! Een duidelijke QS geur, en als hij het goed rook was het Mischa. Een twinkeling was in zijn ogen te zien. Zo snel als hij kon nam hij de afslag die richting de geur ging. Hij moest nog ene hoek om en dan zou hij er moeten zijn..



(Sorry voor de late post, ik had namelijk vanochtend al kunnen posten (had maar tot 4e, maar ik wist niet dat het topic er al was..)

De witte merrie had besloten dat ze, voor de verandering, eens met een spelletje mee zou doen. Ja, je hoort het goed, een spélletje. En wel van een andere kudde. Vreemd, is het niet? Maar de merrie was in een vreemde bui. Ze had van de spelverdeeldster te horen gekregen dat zij 'Skin' was. De merrie was breed gaan grijnzen toen ze dat hoorde. Het tegenovergestelde was niet moeilijk te vinden, en het paard dat daarbij hoorde al helemáál niet. Ze hadden het hun deze ronde wel erg makkelijk gemaakt. Vol vertrouwen bleef ze wachten in de ijsgrotten tot het startsein viel, waarna ze kalm door het gangenstelsel heen ging lopen. Nar was degene die ze moest vinden. Een aparte merrie, met het schedel op haar hoofd; en de enige deelneemster die waarschijnlijk bij de Erinyen zat. Niet moeilijk. Nirvana liet een luid gehinnik horen, tussen al het andere gehinnik door; Nar zou het horen, en herkennen, en wéten dat het voor haar bedoeld was. Nu was het eigenlijk alleen nog maar een kwestie van geuren volgen. En wel haar eigen geur, die van de Erinyen. Peanuts. Met haar neus laag bij de grond liep ze het gangenstelsel door, dan weer linksafgaand, dan weer rechts. De geur werd steeds iets sterker. Nogmaals hinnikte ze, om te laten weten dat ze dichterbij kwam, en dat Nar vooral niet weg moest lopen. Dan zouden ze elkaar precies ontwijken, wat niet bepaald de bedoeling was. Uiteindelijk sloeg ze een laatste bocht om en jawel, daar zag ze Nar. Nirvana grijnsde. "Howdie, partner," zei ze met een zo laag mogelijk stemgeluid. Daarna hinnikte ze triomfantelijk. Missie geslaagd.



[SORRYYYYY]