Wintervlokken dwarrelde naar beneden, daalde neer op Curlin haar rondgebogen hals. Haar neus raakte haar borst aan terwijl haar oren naar voren gebracht waren. Haar tempo was terug gebracht tot een stap terwijl haar staart iets geheven was. Curlin was onderhand al behoorlijk oud geworden. Ze was bijna zeven jaar oud. Haar ogen werden gericht op de bomen. Kaal waren hun altijd zo levendige takken, kaal was hun stam. Enkel bedekt door een dun laagje sneeuw wat hun lichaam warm leek te maken. Het leek te bedekken als kleding. Als een soort vacht. De grond onder haar was bedekt met een laagje van dode bladeren die kraakte onder haar hoeven, waar weer een laagje op lag met sneeuw. De grond onder haar was licht bevroren door de kou. Curlin haar voskleurige vacht viel behoorlijk op. Een lichte straal zonlich was te vinden in de hemel die vol leek te staan met donker grijze wolken. Het was een sombere dag. Einde middag, begin van de avond. Het zou een lange nacht worden aangezien de dagen korter werden dan normaal. Luid brieste Curlin terwijl verschillende geuren haar neus begroette. Er was één geur die haar echt opviel, die van een ander paard. Een merrie. Met rustige passen liep Curlin erop af. Sierlijk was elke pas, haar spieren waren goed zichtbaar in haar hals, in haar achterhand, in haar voorhand. Curlin was duidelijk niet heel erg dik, eerder slank en bespierd door haar verleden. Haar rencarriere. Een bont veulentje werd zichtbaar, haar aftekeningen waren prachtig! Diep ademde ze in terwijl een begroetend geluid hoorbaar was vanuit haar keel. ’Hallo daar kleintje, aangenaamd. Mijn naam is Curlin, wees maar niet bang ik doe je niks.’ Sprak ze het kleintje rustig toe.
Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je
» O O S T E N » Het Wilgenwoud » Zyra.
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum