Sattert

Eindelijk was Monessa verlost van Satan. Elf maanden geleden had hij der tegen haar wil gedekt. Ze kon er gewoon niets tegen in brengen. Het ergste was nog dat hij der altijd in het oog hield. Maar nu was ze verlost hij letten even niet op haar en het gevolg was dat ze weg kon rennen. Waarschijnlijk zou hij wel overal naar der zoeken. Ze was tenslotte drachtig van zijn nakomeling. Aan de dikte van haar buik dacht ze dat het echt een groot veulen werd. Net toen ze even tussen de sneeuw naar iets eetbaars zocht kreeg ze ineens een raar gevoel in der buik. Het veulen was ook erg onrustig. Haar instinct nam het ineens over toen het rare gevoel vaker en pijnlijker kwam. Ze moest een beschutte plek vinden een plek waar ze haar veulen ter wereld liet komen. Terwijl het langzaam begon te sneeuwen liep Mones er door heen. Ze moest en zou een plek vinden. Terwijl ze verder liep zag ze in de verte redelijk dichte struiken. Ze liep er heen en ging liggen. Ze kon niet meer maar nu kwam het zwaarste nog. Het veulen moest geboren worden. Omdat de pijn sneller en nog pijnlijker werd begon Mones te persen. Ze had ongeveer drie keer geperst en lag lang uit toen ze hoeven hoorde aan komen. Ze herkende het hoef geluid maar al te goed het was diegene die haar tegen haar wil had gedekt. Ze hoorde hem boos snuiven en grommen. Haar hoofd tilde ze iets op en keek naar achteren. Ze had nu geen tijd om onder de indruk van Satan te zijn. het was nu de noodzaak om haar veulen op de wereld te zetten. Het boze gesnuif was ineens verdwenen. Toen ze keek wat hij deed was het min of meer op wacht staan. Hij wilde waarschijnlijk gewoon het veulen beschermen en haar niet. Het veulen was waarschijnlijk belangrijker dan Monessa zelf. Na ongeveer een uurtje persen met veel pijn was het veulen geboren. Het instinct van Monessa wilde haar laten op staan om het veulen schoon te gaan maken. Net toen ze het wilde doen voelde ze weer de pijnlijke druk. Ze bleef liggen en snoof even. Was ze drachtig geweest van een tweeling waarom had ze dan niet door gehad. Ze keek even met wanhoop in der ogen naar Satan. De ogen van Satan keken terug niet boos maar eerder verward. Blijkbaar had hij niet door wat er aan de hand was. Met grote ogen keek ze naar Satan toen hij met zijn neus naar het veulen ging. Ze legde haar oren plat in der nek. Eigenlijk schrok ze er even van dat ze dat deed. Snel deed ze haar oren weer neutraal. Toen Satan vroeg waarom ze niet op stond en of er iets was keek ze hem aan. ”Er ik ehum….” Voor ze verder kon moest ze weer persen. ”Er komt nog een veulen.” Monessa snoof even fel en perste weer. Dit keer ging het veel makkelijker dan net het eerste veulen. Dit veulen was ook sneller uit Monessa dan de eerste. Het voelde nu anders een teken dat ze kon op staan. Dit deed ze ook gelijk. Ze begon snel om de beurt de veulens af te likken. De geur kriebelde even in haar neus waardoor ze moest briesen.

[Satan + kids]