Calipso

de moeder van Calipso legde zich neer in het hoge gras. Ze hinnikte luid. Haar vader kwam naast haar liggen. Je zag opeens een klein zwart veulen ter wereld komen. Haar naam was Calipso. Ze werd geboren onder het maanlicht. De wolven huilden luid. Haar moeder likte haar af, dat vond ze wel leuk. Ze keek haar moeder en vader goed aan en daarna de mooie groene omgeving, die belicht werd door het licht van de volle maan. Haar moeder was groot en zij was klein. Ze stond nog niet op haar benen en haar moeder vertrok, ze keek haar grote, zwarte moeder en vader aan, hoe ze wandelde en hoe ze naar haar keken. Ze probeerde recht te komen en viel een paar keer terug door haar benen, haar mooie, slanke benen konden haar precies niet houden, dat dacht ze toch. Haar moeder hinnikte naar haar en roep dat ze moest komen. Ze kon niet antwoorden, ze was te geconcentreerd bezig met het recht staan. Na een paar pogingen om recht op te staan, stond ze uiteindelijk recht op haar beentjes. Lopen ging nog niet super en voor ze het wist lag ze terug op de grond, tussen het hoge gras. Haar moeder keek terug achterom en ze zag haar niet meer zitten. Ze kwam in een galop naar haar toe. Ze stopte juist naast haar en ze zei dat ze door moest doen. Calipso probeerde het weer en ze stond van de eerste keer recht. Daarna het lopen... Ze ging heen en weer, alsof ze gedronken had. Ze liep heen en weer naar haar moeder en zicht de plek om te drinken. De dag erna lag ze rustig in het gras te slapen. Haar moeder lette op haar en graasde tegelijkertijd. Haar vader keek even rond en zag dat er een wolf naar haar toe kwam. Ze waar schuwde de kudde waar ze in verbleef en maakte haar wakker. Ze stond direct recht en lopen ging beter. Ze draafde naar haar moeder en vader. Maar voor ze daar aan kwam zat de wolf al op haar klein, smal rugje. Ze bleef op haar pootjes staan en zakte een klein beetje in. Haar vader sprong over haar en sloeg met een hoef tegen de kop van de wolf. De wolf en haar vader waren aan het vechten en ze liep naar haar moeder, haar rugje lag open van de tanden en de klauwen van de wolf. Een paar maand later. Ze lag 's nachts in het gras naar de maan te kijken. Waarna ze aan haar moeder vroeg, waarom ze Calipso heten. Haar moeder antwoorde er heel eerlijk op en zei dat ze de naam met haar geboorte pas had verzonnen. Ze is in het maanlicht geboren en vandaar de naam Calipso. Calipso betekent: een maan (van een ander planeet.) Ze begreep het en ze ging weer liggen en sliep veder. Toen ze zeven maanden was, was ze flink mee aan het grazen met de moeder. Haar vader was van de kudden weg gegaan. Een ander veulen kwam met haar spelen. Ze begonnen speel te vechten. Ze rende achter elkaar aan en stampte lichtjes tegen mekaar. De moeder van het veulen kwam die halen en zei dat ze dat nooit meer mocht doen, waarna haar moeder met die moeder begonnen te vechten. Ze waren uiteindelijk gestopt en ze begon haar moeder te troosten. Ze schudde zich uit en keek rond. Ze is negen maanden bijna een jaar en ze is van de kudden weg gegaan, ze had zin in avontuur. Haar moeder hoopte haar weer terug te zien. Ze kon niet zonder haar moeder en ze is een paar dagen daarna terug gegaan en heel de kudden was uit gemoord. Ze verlaten de plek en is zover ze kon gegaloppeerd. Nu ze een jaar is, wilde ze zich er niks meer van aantrekken en gewoon door het leven gaan, hoe het gaat. De maan lijden haar naar overal en als er geen maan is ging ze niet verder.