ahum.
hallo? hallo?
hier spreekt een alien tot u. nee grapje, het is amarins. die ene gestoorde die hier af en toe nog rondspookt.
ik ga het kort houden want ik hou niet van lange en emotionele berichten. eigenlijk wel, maar nu niet.
ik stop er mee.
met DH dan. en alle andere rpg's. waarom? ik heb tegenwoordig een sociaal leven en een studie enzo. eigenlijk had ik dat al, maargoed.
bovendien is het rpg wereldje veranderd. ik kwam hier voor de leuke mensen, maar ik merk steeds meer dat er allemaal onbekenden rondzweven. niet erg, mijn generatie is denk ik voorbij.
ohja, en voor de mensen die zich er aan storen; hoofdletters zijn stom. net zoals even getallen, maar dat terzijde.
anyway. ik ga jullie wel missen hoor. en af en toe zal ik wel weer random dingen posten in 't teut topic. zo snel zijn jullie denk ik niet van me af haha.
Fee (ja, ze heeft de eer om een hoofdletter te krijgen) ga ik ook missen, al heb ik stiekem al een beetje afscheid van haar genomen. maarja, ze zit in mijn hoofd, onder mijn huid hé. Fee is een stukje van mij. soms is ze mijn gedachtes, mijn leven, de bizarre chaos die hier bestaat. ik denk dat er maar weinig mensen begrijpen hoe erg Fee en ik elkaar begrijpen, maar wat wil je ook, als je een karakter meer dan twee jaar speelt, haar leven uitdiept, verbreed, verscheurt. voor mij is ze meer dan alleen een rpg karakter. en we zijn nog steeds niet opgegroeid. want dat was fee; ze wilde hoe dan ook nog steeds een kind blijven, zich verwonderen over alles wat bestond. en dat wilde ik ook, wil ik nog steeds. maar de wereld wil anders en ik moet ook beseffen dat ik tegenwoordig stemgerechtigd ben enzo. bizar.
dit is het dan.
ik verdwijn niet met een klap maar met een ruis
'We kunnen het kind dat bang is in het donker gemakkelijk vergeven; de werkelijke tragedie van het leven is wanneer mensen bang zijn voor het licht.' - Plato
Kusjes
hallo? hallo?
hier spreekt een alien tot u. nee grapje, het is amarins. die ene gestoorde die hier af en toe nog rondspookt.
ik ga het kort houden want ik hou niet van lange en emotionele berichten. eigenlijk wel, maar nu niet.
ik stop er mee.
met DH dan. en alle andere rpg's. waarom? ik heb tegenwoordig een sociaal leven en een studie enzo. eigenlijk had ik dat al, maargoed.
bovendien is het rpg wereldje veranderd. ik kwam hier voor de leuke mensen, maar ik merk steeds meer dat er allemaal onbekenden rondzweven. niet erg, mijn generatie is denk ik voorbij.
ohja, en voor de mensen die zich er aan storen; hoofdletters zijn stom. net zoals even getallen, maar dat terzijde.
anyway. ik ga jullie wel missen hoor. en af en toe zal ik wel weer random dingen posten in 't teut topic. zo snel zijn jullie denk ik niet van me af haha.
Fee (ja, ze heeft de eer om een hoofdletter te krijgen) ga ik ook missen, al heb ik stiekem al een beetje afscheid van haar genomen. maarja, ze zit in mijn hoofd, onder mijn huid hé. Fee is een stukje van mij. soms is ze mijn gedachtes, mijn leven, de bizarre chaos die hier bestaat. ik denk dat er maar weinig mensen begrijpen hoe erg Fee en ik elkaar begrijpen, maar wat wil je ook, als je een karakter meer dan twee jaar speelt, haar leven uitdiept, verbreed, verscheurt. voor mij is ze meer dan alleen een rpg karakter. en we zijn nog steeds niet opgegroeid. want dat was fee; ze wilde hoe dan ook nog steeds een kind blijven, zich verwonderen over alles wat bestond. en dat wilde ik ook, wil ik nog steeds. maar de wereld wil anders en ik moet ook beseffen dat ik tegenwoordig stemgerechtigd ben enzo. bizar.
dit is het dan.
ik verdwijn niet met een klap maar met een ruis
'We kunnen het kind dat bang is in het donker gemakkelijk vergeven; de werkelijke tragedie van het leven is wanneer mensen bang zijn voor het licht.' - Plato
Kusjes