Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

 » M I D D E N » De Woestijn » Why did I came here? :'D

Why did I came here? :'D

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Why did I came here? :'D Empty Why did I came here? :'D za 7 jul - 22:18

Saronse

Saronse
Your Hero ♥

Saronse versnelde steeds maar meer en meer snelheid. Zijn hoeven dreunden hard in de zachte as grond van De Ash Valley. Zwarte stof leek hem te achtervolgen. Iets duister dat iets heeel graag van Saronse wilde hebben. Maar het was enkel Saronse die de stof maakte. Zijn hals is bezweet, hij had heel veel inspanningen uitgebracht op zijn sterke lichaam. Zijn adem weerklonk zo fel, zo aanwezig. Zijn hoofd was hoog opgetrokken en zijn ogen strak voor zich uit gericht. Zijn wilde, lange zwarte manen leken wel reuzen golven van de ontembare oceaan. Saronse's hard ging wild tekeer. Waar rende hij eigenlijk voor? Wat deed hij nu eigenlijk? Saronse wist het niet. Opeens kreeg hij de neiging om een goeie eind te galopperen. Hij wilde blijven gaan, niet te stoppen. Niemand kon hem stoppen. Alleen zijn wil besliste dat. Hij was nooit eerder naar De Ash Valley geweest. Saronse had gehoord wat deze plek was. Alleen maar as en ergens midden van het verwoeste vallei een grote vulkaan. Die dit allemaal veroorzaakt had. Geen sprankje leven of vreugden was te bespeuren. Het liet Saronse denken aan zijn verwoeste thuis. Saronse versnelde nog meer. Alsof hij probeerde te ontsnappen aan zijn gedachten. Maar daar ontsnap je niet heel makkelijk aan. Ze zullen je blijven achter volgen. Waarom liep hij hier naartoe? Het gaf hem alleen maar een triest gevoel. Maar Saronse voelde dat hij hier moest zijn... Waarom... Dat wist hij niet. Saronse zijn ogen gleden naar de vulkaan. Die werd alsmaar groter en groter. Een droge/warme wind blies tegen Saronse aan. Alsof het Saronse probeerde verwittigen. Misschien verbeelde Saronse het zich alleen maar... Saronse zijn ogen gleden strak alle kanten op. Hier was niet veel te zien... Alleen een zwarte vlakte. Hier en daar stenen. Saronse had ook versteende lichamen tegengekomen. Door de lava. De lucht was donker grijs en grauw. Hier hing een onaangename warmte. Droog en fuck*ng heet. Vandaar dat Saronse ook zo verschrikkelijk zweette. Saronse sprong lenig op de vulkaan en klom galopperend omhoog. Soepel en met gemak behaalde hij uiteindelijk de top. Waarom klom hij eigenlijk op dit gevaarlijke object? Dit is een slapende vulkaan. Diep in de vulkaan stroomde er heette lava. De vulkaan kon onverwacht wakker worden. Saronse had echter niet zo veel bang van deze situatie. Hij staarde kalm over het lege gebied. Het leek wel een zwarte woestijn, met haar ondragelijke hitte. Het had de eigenschappen van een stukje hel. Saronse wist dat hier veel slechte figuren ronddwaalden. Dit was hun thuis, en de meesten waren zeer dominant. Waarom zocht Saronse het gevaar op? Saronse brieste even, zijn buik ging wild op en neer. Saronse had onlangs een vreemde droom gehad. Die had hij wel vaker... maar met die droom was hij toch niet gerust. Die hengst die Saronse zag in zijn droom... Hij herkende die. Maar van waar? Het leek lang geleden te zijn. Veel te lang om het zich te herinneren.
Het werd pikkedonker. Er was zelfs geen maan om Saronse's pad te verlichten. Saronse kon alles maar zeer vaag zien. Saronse staarde voor zich uit. Hij was zo in gedachten verzonken. Hij had het echter amper door dat het zo donker was. Saronse was een tijdje gevangen in zijn gedachten.

Aan mijn speciale gast, en voor anderen die zich ook graag zich in het topic voegen.

Spoiler:

DarkKnight

DarkKnight

De geur van vers bloed danste in een dood gebied. Dode bomen,overal droog stof. Een gekreun weerklonk. Een lach weergalmde even. Die klonk zo verrukt. In het duister hield zich een beest verscholen. En voor dat beest lag een paard. Zwaargewond. Het bibberde en ademde zwaar. Bloed droop alle kanten op. Een paar stukken vlees waren van hem afgerukt. De mondhoeken van het monster krulden omhoog. Hij had hier kennelijk plezier in. Bloed droop van zijn mond. Het was maar al te duidelijk dat hij hier iets mee te maken had. Zijn ogen loerden boosaardig naar het hulpeloze dier dat op de grond lag te kronkelen van de pijn. Het was duidelijk dat hij totaal geen genade had. Zijn gezicht had een ijzige uitstraling, met die valse grijns op zijn gelaat. Het leek wel een soort van een demon. Je zag hem niet, maar hij was er wel. Opeens hoorde je hem steeds dichter en dichter bij naderen. Zo stilletjes, zo zachtjes, zo langzaam. De hengst beet op zijn lip en wachtte gespannen af. Hij probeerde een glimp vanuit zijn ooghoek op te vangen. Maar door de duisternis kregen zijn verzwakte ogen niets te pakken. Bloed liep uit zijn mond en neus. Opeens zag het een glimp van een zeer groot figuur. Met die brede duistere glimlach. "'Ooo Gabriél.... Oooo Gabriél...'" Weerklonk een krakende stem. Dat toch iets van gezang in zich had. Weer klonk er een valse lach. De hengst knalde zijn reuzenhoef op de schouders van de hengst. Die op zijn zei lag. De hengst hief wild zijn hoofd omhoog en probeerde tegen te spartelen. Maar zonder succes. ''Hoe... hoe kent u mij?'' Mompelde de hengst. De zwarte hengst hief zijn hoofd omhoog en lachte nogmaals. Totaal geamuseerd om dit zielige schepsel. '"Ik weet veel dingen, en één van die dingen was dat jij mijn plannen hebt gedwarsboomd. Met die zielige warrior krijgertjes. Ik heb ze allemaal één per één persoonlijk afgeslacht. Met behulp van mijn betrouwbare onderdanen natuurlijk. En nu heb ik eindelijk jou..."' Er verschenen allerlei paarden vanuit de duisternis. Je kon alleen maar vaag hun figuren zien. En hun ogen, het leken wel demonen ogen die licht gaven. Maar dat was enkel vanwege de zeer zwakke lichtschijnsel van de maan. De hengst schrok hard van het horen dat zijn vrienden, waarmee hij ten strijden was getrokken en glorie had geproefd... allemaal vermoord zijn door deze gruwelijke monster. De hengst begon woest alle kanten op te staan en gaf klappen uit. Maar de Mysterieuze hengst keek alleen verveeld op. Daarna opende hij zijn stinkende bek en liet zijn vlijmscherpe tanden zien. Die veel levens hadden ontnomen. Hij liet zijn voortanden in de luchtpijp van het slachtoffer vast klemmen. En kneep hem steeds dichter en dichter. Het slachtoffer vocht machteloos tegen de moordenaar. Uiteindelijk verzwakte hij. DarkKnight rukte toen de luchtpijp van de hengst uit. Bloed spoot alle kanten op. Dat maakte het allemaal verschrikkelijk verrukkelijk. Daarna richtte hij zich op naar zijn dienaren. "'Verdwijn uit mijn ogen dwazen!'" Zei hij scherp. En al meteen verdwenen ze. De hengst draaide zich met een ruk om. Hij liet het ongelukkige lijk achter. Zijn pas was ruim, arrogant. Waarschuwend dat hij alles verpletterde op zijn pad. Hij likte zijn ruwe lippen schoon. Zijn ruwe slijmerige toon genood van deze heerlijke smaak van levenssap. Wat was het toch heerlijk om deze levens te ontnemen? Hij voelde zich machtiger en het smaakte ook verrekt goed. Zijn ogen werden gericht op De Vulkaan. Hier was hij vaak geweest. In een heel andere tijd, hier was hij geboren. Hier was hij opgegroeid. Zijn ogen gleden toen naar iets dat op die vulkaan stond. Wie durfde op zijn troon te zitten? Het beest snoof woest en schoot in een dreunende galop. Richting de vulkaan.
Als een geest verscheen hij uit het niets. Hij doemde op achter die ene Saronse. Zijn adem was zeer hoorbaar. Zeer gevaarlijk. Plots verscheen er een verrukte glimlach op zijn grote gelaat. "'Ahhh, wie hebben we hier? Ik ken jou ergens van maar van waar?'" Weerklonk zijn scherpe stem. Vals en gemeen. Hij staarde peinzend naar Saronse. Wat te doen met hem? Een tweede moord vandaag kon heus geen kwaad.

DarkKnight is zijn codenaam. Niet zijn echte naam Wink

3Why did I came here? :'D Empty Re: Why did I came here? :'D di 10 jul - 8:11

Saronse

Saronse
Your Hero ♥



The Angels VS The Demon's

Saronse staarde gewoon voor zich uit. Totdat hij plots een verschrikkelijke stank rook. De geur van dood, bloed... Saronse brieste verontwaardigd. Vanwaar kwam deze verrekte geur vandaan? Was er ergens in de buurt een rottend lijk of zo? Saronse vertrouwde het niet. Zijn hart ging wilt tekeer. Er was iets... iets dat hij niet graag tegen kwam. Plots verscheen het. Saronse worp zijn hoofd hoog in de lucht en brieste waarschuwend. Hij herkende deze geur ergens van. Vanwaar? Wie was deze gedaante? En wat wilde die van Saronse? Saronse draaide zich met een ruk om en keek oog in oog in de duivelse ogen. Neen, Saronse voelde die angst niet. Hij was meer bang vanwaar hij deze monster kende. "'Ahhh, wie hebben we hier? Ik ken jou ergens van maar van waar?'" Klonk de vlijmscherpe stem. Saronse spande zijn spieren op. Maar straalde kalmte uit. "Dat gevoel is wederzijds. Waarschijnlijk vond onze ontmoeting niet vredig plaats." Saronse kneep zijn ogen tot spleetjes. Saronse kon alleen maar een zeer groot figuur zien. Maar verder kreeg hij niets te zien. Dit duistere figuur hield zich verborgen in duisternis. Saronse worp een blik achter zich. Hij kon nergens ontsnappen, de hengst kon Saronse zo naar beneden doen. Saronse had al een paar handige trukjes om te voorkomen dat hij naar beneden zou storten. Saronse voelde gewoon dat dit schepel geen goede bedoelingen in zich had. Deze hengsten was tot veel in staat. Hij was een moordenaar, zo bleef hij in leven. Saronse kon het bloed ruiken, bloed van een slachtoffer. Vast iemand die onschuldig is. Iemand die zonder reden werd vermoord. Die daarvan kikte. En dat was iets wat Saronse niet kon hebben. Saronse bleef strak naar de duistere gedaante kijken. Waarom had hij toch zo'n sterk vermoeden? Waarom voelde hij dat hij deze hengst kende? Waarom herinnerde hij het zich niet? Was het dan misschien zo lang geleden? Plots verscheen Iki. Zijn beste maatje. Een zwarte wolf. Iki zijn ogen leken wel gele demon ogen. Het dier keek waarschuwend naar de vreemdeling en sprong voor Saronse. ,, Wie is die vriend van je Saronse? Zo te zien is deze lelijkerd niets goed van plan he?'' Sprak het dappere jonge dier. Saronse vloekte. Opeens merkte hij dat Iki woest werd. ,,Nee... d... dat kan niet!! Jij... Jij bent die moordenaar! Jij hebt de alfa vermoord? M.. mijn vader!!'' Riep Iki woest. Saronse sleurde Iki achter zijn kont. "Iki, beheers je. Die hengst is voor geen zier te vertrouwen. Verdomme! Waarom ben je niet veilig thuis gebleven?!" Mooi, nu zaten ze zeker in gevaar. Iki begon zich meer op te winden. Saronse wist helemaal niet dat Iki's vader de alfa was. Verdomme, en die hengst had hem dus verslagen. Dan was het vast een zeer sterk wezen. Saronse had hier totaal geen zin in.





Bijpassend Liedjeee

4Why did I came here? :'D Empty Re: Why did I came here? :'D vr 20 jul - 6:14

DarkKnight

DarkKnight

Een spottend glimlach sierde zijn boosaardige muil. Een wolven ding verscheen tussen Saronse en DarkKnight in. Een foute daad. "Dat gevoel is wederzijds. Waarschijnlijk vond onze ontmoeting niet vredig plaats." DarkKnight keek duister naar het zielige schepsel. Hij opende zijn grootte mond. Slijm gemengd met bloed sijpelde uit zijn moordend wapen. Hij zal dat misbaksel een lesje leren. Hoe durfde het zielige schepsel DarkKnight ZO te behandelen? DarkKnight sloeg met zijn enorme hoef tegen de stenen grond. Een harde knal was te horen. Zijn enorme hoef kwam vlak voor de wolven pup om het angst op te jagen. ''Zielig stukje hond. Ik rijt je nog aan stukken'' Fluisterde de helse stem van de enorme hengst. Daarna richtte het moordmachine zich op dat gevlekt geval. Ijs blauwe ogen. Die eerlijkheid uitstraalden. Die uitstraling had ook iets wat DarkKnight niet verdroeg. Goedheid!! DarkKinght kneep zijn ogen tot spleten. Zich schuilend in duisternis. Hij zag Saronse maar al te goed. Zijn ogen waren goed ontwikkelend voor duistere omgeving. DarkKnight leefde ook nergens anders. Plots schoot hem iets te binnen. DarkKnight keek nog eens heel goed in die eerlijke ogen. NEEN!! Dit kon niet waar zijn! DarkKnight snoof geamuseerd en opende zijn gevaarlijke muil. ''Saronse...'' Weergalmde zijn valse stem fluisterend. DarkKnight verplaatste zich in duisternis. Je hoorde zijn enorme stappen amper. Je rook enkel zijn aanwezigheid. ''Waar is Fenia? Beter nog... waar is je geliefde kudden?'' Plots begon dat zielige wolven beest te blaffen tegen DarkKnight. DarkKnight zijn ogen schoten waarschuwend naar dat puppy geval. Wacht is even... Nog een fijne verassing. Die wolvending hoorde bij die rottige wolven roedel. Hun leider was zwak en zielig. DarkKnight kon die geur perfect ruiken. ''Muil je hond. Of ik snoer zijn bek dicht met mijn tanden.'' DarkKnight lachte weer eens geamuseerd. Hij hield van zulke spelletjes. Moord spelletjes. DarkKnight wist dat Saronse geen simpele was om te vermoorden. Maar een uitdagen smaakte hem uitstekend. DarkKnight staarde lange lange tijden naar Saronse. Uiteindelijk kwam zijn dienaars. Omsingelden Saronse. Ach, misschien was het niet eerlijk. Maar welke badguy speelt wel eens niet vals? Zolang hij maar won. Dat is het enige wat telde. Daarna zou hij verder gaan met afslachten. Totdat een ander hem afslachten zou. Maar de kans was klein. Ach ach, zo naïef hij was. Hij vond dat hij de sterkste van heel de wereld was. En dat zal hij ook aan iedereen tonen. Dream Horses zal afzien van zijn aanwezigheid. ''Laten we een spelletje spelen. Wie vermoord wie?'' De hengst naderde Saronse langzaam.



Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

 » M I D D E N » De Woestijn » Why did I came here? :'D

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum