Fishface

De wind blies door zijn manen en staart heen. De vogels floten vrolijk. De zon scheen heerlijk en alles was vrolijk. Blergh wat een zever. Alsof de wereld zo vrolijk was. Er liepen teveel tweevoeters rond op de aardbol en wilde paarden werden alsmaar zeldzamer. En als je je verdedigde was je vals. Navayo was een van de paarden die vals werd verklaard. Hij liet zich gewoon niet doen door tweevoeters. Daarom was hij al meer als 6 jaar een vrij paard. Toen ze hem hadden gebrandmerkt was hij uitgebroken. Zijn moeder had hij niet meer gezien. Maar agh, je werd ouder, leerde op je eigen benen staan, begon een liefdesleven dat op de klippen zou gaan lopen en je werd oud. Navayo kon er best mee leven. Hem boeide het weinig wat er ging gebeuren. En bovendien hij was enorm hipster. Normale dingen vond hij maar saai. Duckface was de laatste tijd een hype. Hij vond het eerlijk gezegd belachelijk. Misschien moesten ze eens beginnen met Fishface or something. Maar probeer dat maar eens te doen als paard. Dat lukt je gewoon niet. Was hij dan echt gedoemd om mainstreem te zijn? Dat kon gewoon niet. Navayo was een en al hipster. Hij zou gewoon al vlees willen kunnen eten om de natuur tegen te spreken. Maar eigenlijk sprak hij de tweevoeters al tegen. Die beweerden dat een paard in gevangenschap geboren nooit kon overleven in het wild. Navayo had hen het tegendeel bewezen. Maar de tweevoeters waren blij dat ze van hem af waren. Hij was een echte klierkop en liet gewoon niet in zijn buurt komen. Dat ze foto's van hem maakten kon hem totaal niet schelen. Dan wou hij zelfs wel eens mooi gaan staan. Maar ze moesten niet aan hem komen. Heel misschien als je een lolly had. Die ronde bollen op een stokje waren verdomd lekker. Maar agh, hij kon ook wel zonder hoor. Hij had al andere zoetigheden gevonden. Sommige bloemen waren ook best eetbaar en lekker. Hij vond het leuk als andere paarden hem voor gek verklaarden als hij met een bloem in zijn mond naar hen toe kwam. Meestal was zijn antwoord simpel 'Hey I'm just a hipster' Hij brak regels en dat vond hij nog leuk ook.

Navayo stopte en keek even om zich heen. Ah de zee. De plek waar de zee wezens de macht over namen van de landbewoners. Het nattige ding dat de macht had om tweevoeters te doen verdrinken. Maar waar ook de meest vreemde wezens in leefden. Zijn grote bewondering, Haaien, leefden er immers in. Als je was geboren in een land als Brazilië keek je niet echt op naar een wolf. Daar kreeg je te maken met veel engere wezen zoals panters en gorilla's uit de regenwouden. Maar een haai vond Navayo wel enorm interessant. In Amerika kwamen er wel veel meer voor als hier, daar was hij al achter gekomen. Hier kon hij zonder problemen een eind het water in gaan en rustig wat zwemmen tegen de golven in. Maar het zoute water zou hem al snel gaan vervelen. Dan moest ie weer eens door zijn benen gaan en dat deed hij het liefst zo weinig mogelijk. Navayo was gewoon ontzettend lui. Sommigen vonden hem nonchalant, anderen lui en sommigen zelfs een zwerver of een paard met een enorm ego. Ach dat ze dachten wat ze wouden. Hij was anders als de andere paarden maar daarom vond hij zichzelf gewoon zo enorm hipster. Hij hield ervan om anders te zijn. Met zijn S op zijn rechterkaak viel hij zowieso al op tussen andere wilde paarden. En zijn buckskin vacht hield hem ook niet echt om niet anders te lijken. Hij had ook een enorm opvallende aalstreep over zijn rug lopen. Hij blies eens naar boven om zijn zwarte voorlok te doen bewegen. Hij draaide zijn oor een stuk. Zijn oren waren trouwens ontzettend schattig. Ondanks dat ze redelijk groot waren hadden ze leuke zwarte uiteinden die best schattig overkwamen. Maar Ondanks Navayo's grote en gespierde lichaamsbouw kwam hij over het algemeen niet echt bedreigend over. Niet dat zijn indruk zoveel uitmaakte voor hem. Als ze hem niet moesten, moesten ze zich maar omdraaien en weg huppelen, anders moesten ze zijn taaltje maar aanhoren.

Een geluidje kwam van tussen de struiken vandaan. Navayo draaide zijn grote hoofd richting het geluid. Zijn lichte ramsneus stond hem eigenlijk wel. Veel tweevoeters vonden het lelijk en hadden het liefste van alles een elegant snuitje maar bij hem stond het echt wel. Hij had er gewoon de hals voor om zo'n hoofd te hebben. Niet dat hij zo'n felle ramsneus had maar bon. Maar zelfs dat zou hij niet erg vinden. Kladruber paarden vond hij trouwens erg stoer met hun overdreven ramsneuzen. Wow, wacht. Waarom dwaalde hij ookal weer af van het geluid? ohjah, hij was zijn eigen aan het prijzen over zijn sexy snuitje. Misschien moest hij ook maar eens beginnen over zijn kontje die er de laatste tijd weer mooi strak uitzag. Hij grinnikte even in zijn eigen. Blijkbaar had een ander paard hem opgemerkt. Nouja niet echt moeilijk met zijn meter in de zeventig en opvallende kleur. Maar het bleek ook interesse te hebben.
'Oh, hello my dear.' Sprak hij met een overdreven britisch accent. Hierbij trok hij een overdreven verwaant gezicht waarbij zijn donkere ogen toch weeral zijn nonchalanche lieten zien.
'Come over here and drink a cup of thee and lets talk about rainbows and unicorns.' Ging hij ongestoord verder. Navayo had zo zijn eigen manier om te zeggen dat hij wel in was voor een babeltje over vanalles en nog wat. Ongeacht geaardheid van het paard. Hij kon wel met zo'n beetje vanalles praten. Hem konden ze toch in geen enkel schuifje plaatsen. Misschien moest hij wel zo'n groepje opstarten met hipster die in de hipster groep ook nog eens hipster waren. Damn dat was pas een idee!
'Navayo, en jij bent?' Vroeg hij dan toch om een klein beetje normaal te zijn. Niet dat het paard hem nu nog normaal zou vinden maar ach, dan had het toch ooit in zijn leven eens een origineel geval gezien. De meeste paarden leken toch allemaal zoveel op elkaar dat hij het een beetje beu was gezien. Waren er dan echt geen interessante paarden meer die anders dachten als heel de flow?

-En Aaliyah persoontje -

_En je weet zeker dat je je solitaire leven op wil geven om dom slaafje te spelen van een of andere merrie die je niet kent?_ Aaliyah zuchtte en rolde met haar ogen, dit werd wel heel irritant. Sinds mister Eyes kon praten in correct nederlands móést meneer haar blijven stalken en blijven stalken en blijven stalken. *Seriously Eyes? Ga je dat nog vragen? Áls dit alles niet goed uitpakt dan stap ik eruit. De Horcrux daar zat ik ook over te denken nu Nar ‘m runt maar laat ik eens niet naar de kudde van vroeger gaan. Ik zie wel, als Ifreann niet lukt dan blijf ik lekker solitair, problem solved?* licht geïrriteerd schudde ze met haar hoofd. Eyes zeurend aan haar kop, dazen/vliegen/bijen/wespen zeurend aan haar kop, life’s perfect. Kom.. m je n naar huiz? plus een Noses aan haar kop zeurend. Ze zuchtte en smakte drie keer met haar lippen. ’Best, weetje ik kom heel even langs, whatever de reden ook mag zijn. Als jullie me gewoon met rust laten. Dan vind ik het goed.’ mokte ze, boos dat de kleine hertjes hun zin kregen. Life’s unfair. _We zijn dichtbij trouwens_ Aaliyah rolde met haar ogen en er rolde gelijk een opmerking over haar tong, ’ik dacht al, wat ruik ik toch. Dus dat wordt de kots geur volgen en dan kom ik vanzelf bij jullie. Yesh capt’n!’ hmm, dat werd nadenken geraden. Eyes had namelijk geeist dat kotsje een nieuwe naam zou krijgen. _Please houd het dan bij.. Bolleboos_ kwam ie weer. Aaliyah moest hard grinnikte. Lag het aan haar of klonk het alsof Eyes gewend was geraakt om zijn eigen partner Bolleboos te noemen. Haha, hilarisch. Door Aaliyahs gemok en gemoer met Bolleboos was hij het zelf gaan gebruiken. Nog moeilijke woorden?
Daarmee was Eyes weg, waarschijnlijk niet in de stemming voor Aaliyahs lollige bui. Hehe dit was ook wel een tikkie unfair tegenover kotsje, het maakte haar er niet knapper op. Gewoon een onschuldige naam dan, wel met de ‘b’, kon Aaliyah zich nog wel eens vaker ‘vergissen’ en Bolleboos zeggen. Want het paste gewoon precies bij het domme, stinkende hertje. Hinde’tje dan.
Duckface.
Aaliyah grinnikte en vervolgde haar tocht door het mulle zand. Het was irritant lopen, bovendien was het zand zo warm dat ze liever op het natte gedeelte liep. Ja, dat ging ze doen. Op het natte gedeelte van het zand lopen. Konden haar benen ook lekker afkoelen. Hmm, nu ze het zei, zwemmen kon geen kwaad. ’Ik kom later wel langs, ik ga eerst zwemmuh!’ riep ze overenthousiast. Vaag in haar achterhoofd hoorde ze Eyes zuchten maar lette er gewoon niet op, Eyes was wel vaker een mopperkont. Naja, de beste vrienden waren mopperkonten.
Let’s swim. Yes.
Met grote galopssprongen plonste ze de zee in. De plotse koelte overviel haar lichtjes maar het was beter dan het warme weer. En pluspunt, ze zou weer een beetje schoon worden, de laatste tijd was haar gladde vachtje namelijk stoffig geworden en dof, da’s niet mooi.
Goed nieuws tussendoor, Aaliyah was er trots op, haar manen waren een stukje gegroeid laatste week. Ze had de haar sprietjes op haar voorhoofd gevoeld, als kleine vliegjes. Helaas was dat een week geleden en Aaliyah had het nu weer weggeschuurd. Haar hoofd was zelfs geschaafd door het vele schuren. Kwam door de mugjes, ze was er allergisch voor, gek van de jeuk zou Aaliyah alles erafschuren, alleen om de jeuk te stillen. Vaak werd de jeuk omgezet naar pijn door de vuile wonden boven haar staart, op haar hals en op haar voorhoofd. Helaas voor haar. Wachten tot de winter danmaar.
Zout water spoelde haar mond binnen. Hoestend spuugde ze alles weer uit en keerde terug naar het strand. Zwaar hoestend werd al het zoute spul weggespuugd, vies, vies, vies. Vies food. Jakkiebah.
Oke, dat zwemmen was nu ook weer voorbij. Damnit, ze haatte het hoe haar pret werd verpest door moeder natuur, daarom was ze daar geen vriendjes mee. Tss. ’Nou dan ga ik maar langs stinkie.’ Achteloos schudde ze zich uit en liep verder. Het zeewater droop van haar af, haar kinharen zaten vol met de zware druppels van het water, ze was zelfs voor een moment kopje onder geweest door de golf. De pretverpestende golf. Zelfs haar happerige, rechtopstaande maantjes waren nat en hingen schuin naar beneden. Aaliyah schudde zich nog een keertje uit en stapte wat bosjes in. Meer koelte door de schaduw. Jummie.
Haar mond zakte open, haar ogen werden groot. ’Zitten jullie me te volgen ofzo? Waarom zijn jullie hier? Dichtbij?’ Aaliyah snoof en draaide haar oren een beetje naar achteren.
Eyes keek op en snoof zachtjes, daarna ging zijn blik naar Bolleboos. Aaliyah rolde met haar ogen en keek een andere kant op, ’nee ik heb nog geen naam voor d’r, te druk bezig met stikken. I’m sawry,’ zei ze onverschillig. Ze loog, maar dat zou Eyes ook wel weten. Bolleboos wist het waarschijnlijk niet, want die had geen herseninhoud. Dusja. ’Bovendien interesseert mij het niet of je een naam wilt voor Bollekots, Bolleboos is een leuke naam, grafkelder natuurlijk ook, maar Bolleboos is meer een echte naam.’ Met een achteloos gebaar van haar hoofd liep ze naar achteren. ’Dit was een leuke ontmoeting Eyes. Hopelijk krijgt Bibi snel haar kind,’ met een jolige grijns liep Aaliyah weg, haar staart dansend rond haar benen. Hehe natuurlijk kon ze na drie seconden een eenvoudige naam bedenken, duh, Aaliyah was niet hersenloos. Bibi, het was een te aardige naam dus Aaliyah zou hiet waarschijnlijk niet snel gebruiken. Bollekots of Bolleboos was beter. Als Bolleboos een manneke zou krijgen dan zou ze heel misschien wel Bibi genoemd kunnen worden door Aaliyah. Maybe. Of het was wreed om zo te denken, om maar te zeggen. Noses was meisje en Noses was… nee da’s geen goede vergelijking. Naja. Wreedheid is ook wel leuk.
Aaliyah grijnsde en draafde aan.
Plots werd ze geremd door het aanzicht van een paard, griezelig dichtbij. Naja, tijd voor praatje. Met haar stemming zou het wel leuk worden. Maybe. Of niet. Dan was het nog leuker.
‘Oh hello my dear.’ Werd er met een vaag accent gesproken. Aaliyah hief haar hoofd en keek naar het paardje. Ze moest grijnzen om de tweede zin die de hengst zo uitkraamde. ’Rainbows and unicorns zijn om op te eten. Jummie.’ Aaliyah schudde haar hoofd tegen de vliegen. Ze beet op haar lip om de opkomende kriebels te bedwingen. Shit, jeuk. Hele, hele, hele erge jeuk. ’Must..’ piepte ze zachtjes. Toch bleef ze verder stil.
Navayo was het dan? ’Then I must be Aaliyah.’ sprak ze, het accent nabootsend. ’Well Navayo, strange name. Could we possibly speak dutch again?’ vroeg ze, haar donkere ogen strak gericht op de hengst voor haar.

9. wreed