Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Rise

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Rise Empty Rise do 15 nov - 1:08

Ventus

Ventus

Dry those tears from your eyes
And everything will be alright
You know the rainbow’s just in sight
Dust your wings off as you rise
If your heart feels overwhelmed
Just know you’re never by yourself
Put your hand in mine, hold your head up high
And together we’ll rise

Ventus zuchtte zachtjes. De zomer was aangebroken, het was hier heerlijk warm maar toch... Bij Ventus was het precies vanbinnen nog winter. Hij voelde zich zo slecht, droevig, raar de laatste tijd. Waardoor het was wist hij niet. Misschien had hij gewoon iemand nodig. Want hij had niet echt een vriend. Of vriendin. Waar hij alles tegen kon zeggen. He need somebody. Die hij kon vertouwen. En die luisterde, doorhad dat er iets mis was en wat. Blijven dringen tot hij het zei. Achja, dat leek hem misschien toch niet zowat.. Ventus snoof. Een ander paard, waarom niet? Hij was rustig en zijn bui was redelijk goed. Vanwege de zon. Die lekker warm op zijn hele lichaam schijnde. Iets waar elk paard van kon genieten. Ook badassen. Ventus keek om. Ergens was er toch een paard... In zijn buurt ergens...
Kom dan niet he. Ventus begon wat te grazen. Njammie. Lekker vers gras. Hij werd weer opgewekt, alsof het sneeuw weer even was gesmolten. Hij kreeg een grijns op zijn gezicht. Alsof het gras hem helemaal veranderd had. Hij glimlachtte fel, hij was echt blij. Wat was er nou eigenlijk gebeurd? Hij was ineens zo hyper.


Flutt. OPEEENN ;d



Laatst aangepast door Ventus op za 17 nov - 4:43; in totaal 1 keer bewerkt

2Rise Empty Re: Rise za 17 nov - 4:26

Crystall

Crystall



crystall

don't look away from
the arms of a bad dream


Een dik bladerdek van zo'n 15 meter hoog zorgde ervoor dat maar enkele zonnestralen er doorheen konden breken. In het bos was het altijd koel, daarom ging ze er meestal naartoe als het een warme dag was. Deze dag viel het best wel mee, maar omdat ze toch in de buurt was was ze er maar naartoe gegaan.
Bij het zien van een boom die erg ruw was, besloot Crys er naartoe te lopen. Vervolgens 'schuurde' ze zachtjes tegen de boom aan met haar beide flanken. Ineens verscheen er een vlinder op haar netvlies. Crystall was dol op vlinders. Als een razende galopeerde ze naar de vlinder toe, die ondertussen was gaan vliegen en ervoor zorgde dat Crys omhoog keek om de vlinder in de gaten te houden, maar ook dat ze steeds sneller ging galoperen. De ondergrond onder haar hoeven veranderde van een soort zand naar gras. Ze voelde hoe er stukken bodem van haar voorhoeven tegen haar achterbenen aankwamen. Crystall ging steeds sneller en sneller, ze moest en zou wachten totdat het beestje stopte met vliegen en ze het aan kon raken.
Een knal tegen iets anders zorgde ervoor dat ze tot stilstand kwam. Zelf was ze op haar zij gevallen. Snel stond ze op, schudde ze haar hoofd en lichaam. Toen ze zag dat ze een ander paard ondersteboven had gelopen, kreeg ze meteen een schuldgevoel. "Oeps. Het spijt me.." Hopelijk zou het paard voor haar geen erge pijn hebben. Het was zeker niet haar bedoeling geweest iemand anders ondersteboven te lopen. Ze wilde enkel en alleen maar de vlinder pakken. Vandaar dat ze niet had opgelet.
"Ik ben Crystall, trouwens." Stelde ze haarzelf wel voor. Nogsteeds wist ze niet hoe het paard voor haar zou reageren op haar actie. Hopelijk niet boos, kwaad of zoiets als dat.

3Rise Empty Re: Rise za 17 nov - 6:21

Ventus

Ventus

De merrie galoppeerde recht tegen Ventus aan waardoor hij even wankelde maar juist niet viel. De merrie daarin tegen viel maar stond snel recht en verontschuldigen zich snel : “Oeps. Het spijt me..” Ventus antwoordde met een zachte stem; “Het geeft niet. Bent u oke?” Hij had zelf namelijk we pijn. Niet fel. Maar de laatste tijd was hij zwakker.. Net zoals die sneeuw. In zijn hoofd.. Die weer was verdikt. Maar hij bleef aardig. Hij moest wel, hij kon niet eerst aardig zijn en daarna.. “Ik ben Crystall, trouwens.” Mooie naam. Nog nooit van gehoord. “Ventus. Aangenaam.” Had hij met een even zachte stem gezegd.
Hij keek even weg, naar zij been. Waar hij juist pijn had. Hij snoof en keek terug naar de merrie met vlekken. Hij dacht niet aan de stekende pijn die hem ongelooflijk irriteerde en hem in een slecht humeur wou. Nee. Niet nu. De bomen ritselde zacht en de zon scheen feller. Ventus sloot zijn ogen. Wat fel. “Mooie naam trouwens. Waar komt het vandaan? Ik heb het nog nooit gehoord” Kwam er weer blijer uit. En harder. Zolang hij niet aan de pijn dacht lukte het beter. Hij kon zelfs een glimlach op zijn mond laten verschijnen. De zon scheen precies nog feller. Ventus sprong naar rechts naar de dichtstbijzijnde boom omdat de zon te hard scheen. Hij zei teen de merrie; “Sorry, de zon. Het brandde een beetje.” Hij ging weer dichter naar de merrie toe maar bleef in de schaduw staan. Had de merrie dan geen last van die hete zon? Ventus kon daar dus totaal niet tegen. Ventus kek weer weg, zoekend naar een riviertje ofzo. Maar zonder root succes. Dan niet.
Hij was weer van het gras aan het smullen. Het verse groene gras. Wat hem vrolijk hield. En hem in zijn goed humeur hield. Wanneer hij wat gras in zijn mond had keek hij naar Crystall.

Het is GELUKT <3 Hopelijk kan je er wat mee ;3

4Rise Empty Re: Rise zo 18 nov - 4:51

Crystall

Crystall



crystall

shine bright
like a diamond


Bij zijn vraag of het wel met haar ging, bekeek ze eventjes haar benen en de rest voor haar lichaam voor zover het kon. Ze had nergens wonden en voelde vrijwel geen pijn. "Het gaat wel. Ik heb geen pijn. Of erge pijn, beter gezegd." Ja, natuurlijk voelde ze wel dat haar bot van haar kont niet bepaald een lekker gevoel gaf, maar om het nou een helse pijn te noemen, was het zeker niet waard en het leek er niet eens op.
Ven-tus. Ventus. Oke, dat kon ze wel onthouden. Ze hoorde zijn compliment dat hij die naam nog nooit eerder had gehoord en het mooi vond. "Ik zou het niet weten eigenlijk.. Mijn moeder heet Pearl. Pearl. Crystall. Parel. Kristal. Misschien dat dat een soort van 'bij elkaar hoort'?" Nog even dacht ze na. "Hmm nee dat zal het zeker niet zijn. Dan weet ik het niet eerlijk gezegd.." Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht.
Eigenlijk voelde ze haar niet zo op haar gemak. Niet omdat ze Ventus - tot nu toe dan - niet zou mogen. Hij leek haar juist aardig. Maar ze zat er nogsteeds mee dat ze tegen hem aan was gebotst. Misschien heeft hij wel pijn, maar zegt hij het niet.. Galmde er iedere keer door haar hoofd. En op de een of andere manier leek het haar ook wel zo. De klap was namelijk best wel hard geweest, terwijl zij was gevallen en hij was blijven staan. Maar dan nog.. Hij zou toch niet liegen?
Ineens sprong Ventus opzij, ging hij tegen een boom staan en keek Crystall hem bedenkelijk aan. Wat deed hij nou weer? Zijn woorden lieten zijn actie verklaren, waardoor ze knikte. "Er is mij eens verteld dat zwart de zon aantrekt.. En aangezien jij zwart bent, kan het best wel zijn dat jij sneller warmer hebt dan mij. Of dat ze zon meer brandt. Want tsja.. Ik ben meer wit, met bruin." Voor het geval hij afvroeg waarom zij het niet zo warm had. Of het waar was wist ze allemaal niet. Zelf had ze het ook nooit gemerkt, ze was namelijk niet zwart dus het verschil kon ze nooit weten.
Omdat Ventus in de schaduw bleef staan, ging ze daar ook maar staan. Anders was het zo onbeleefd, vond ze. Toen ze zag dat hij gras aan het eten was, volgde ze zijn voorbeeld en trok ze ook een pluk gras uit de bodem. Zorgvuldig begon ze erop te kauwen, slikte het vervolgens door en zo bleef ze dat steeds herhalen. Totdat ze genoeg had volgens haarzelf en ze weer geconcentreerd naar Ventus keek. "Zeg, Ventus, hoe oud ben jij eigenlijk?" Nieuwsgierig keek ze hem aan. Hij leek haar niet zoveel ouder dan haar, maar ze was eigenlijk nooit goed in schatten geweest. Vandaar dat ze het maar gewoon vroeg.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Soortgelijke onderwerpen

-

» Rise Today
» [RPG] Ready To Rise
» [RPG] Ready To Rise

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum