Dry those tears from your eyes
And everything will be alright
You know the rainbow’s just in sight
Dust your wings off as you rise
If your heart feels overwhelmed
Just know you’re never by yourself
Put your hand in mine, hold your head up high
And together we’ll rise
And everything will be alright
You know the rainbow’s just in sight
Dust your wings off as you rise
If your heart feels overwhelmed
Just know you’re never by yourself
Put your hand in mine, hold your head up high
And together we’ll rise
Ventus zuchtte zachtjes. De zomer was aangebroken, het was hier heerlijk warm maar toch... Bij Ventus was het precies vanbinnen nog winter. Hij voelde zich zo slecht, droevig, raar de laatste tijd. Waardoor het was wist hij niet. Misschien had hij gewoon iemand nodig. Want hij had niet echt een vriend. Of vriendin. Waar hij alles tegen kon zeggen. He need somebody. Die hij kon vertouwen. En die luisterde, doorhad dat er iets mis was en wat. Blijven dringen tot hij het zei. Achja, dat leek hem misschien toch niet zowat.. Ventus snoof. Een ander paard, waarom niet? Hij was rustig en zijn bui was redelijk goed. Vanwege de zon. Die lekker warm op zijn hele lichaam schijnde. Iets waar elk paard van kon genieten. Ook badassen. Ventus keek om. Ergens was er toch een paard... In zijn buurt ergens...
Kom dan niet he. Ventus begon wat te grazen. Njammie. Lekker vers gras. Hij werd weer opgewekt, alsof het sneeuw weer even was gesmolten. Hij kreeg een grijns op zijn gezicht. Alsof het gras hem helemaal veranderd had. Hij glimlachtte fel, hij was echt blij. Wat was er nou eigenlijk gebeurd? Hij was ineens zo hyper.
Flutt. OPEEENN ;d
Laatst aangepast door Ventus op za 17 nov - 4:43; in totaal 1 keer bewerkt