Just new here

Een jonge hengst draafde vrolijk door het bloemenveld.Het was best warm in de zon. De bloemen hadden mooie kleuren,daar werd hij blij van. Hij was geen eng,kwaad paard. Maar juist andersom. Een lief,vrede hebbend paard. Met een hart dat altijd open staat voor andere paarden die hij zal ontmoeten. dat hoopte hij toch. Logi sprong over in een galop en rende door de bloemen en snoof de heerlijke geur op van de bloemen en de zoete lucht. Hij keek rond en liet zijn gedachten ronddwalen in zijn hoofd. De wind blies door zijn manen en liet zijn staart wapperen. Hij hinnikte van plezier en vergat alle zorgen om alles wat er rond hem gebeurde.

"Lalalalala! Ik ben zoooo vrolijk ohyeaaah zooooo vrolijk!" Luid zingend sprong het jonge veulen door het bloemenveld. Hij sprong over een aantal bloemen en maakte een paar gekke sprongen. Hij draaide speels met zijn oren en gooide zijn benen in alle kanten dat hij kon. Zijn staart zwiepte heen en weer om wat vliegen weg te jagen, maar ook omdat hij zo speels was. Hij galoppeerde door de bloemen en snoof de geuren op. Hij was dan misschien stoer, maar bloemen vond hij nu nog wel leuk. Dat zou vast wel veranderen als hij ouder werd, maar nu moest hij genieten van alles dat in de wereld bestond. De omgeving, de zon, de kleuren en de geuren. Alles gewoon. Icon begon wild te hinniken en opeens hoorde hij hetzelfde. Nog een hinnik en ook een andere geur. Het veulen stopte met rondrennen en keek nieuwsgierig om zich heen. Oke, van wie was het? Hij snoof nog eens goed en de geur leek dichterbij te komen. Leuk nog een paard! Hij hinnikte terug op het paard en zocht er dan ook naar. Hij keek om zich heen, snoof naar de geuren en bleef stevig zoeken. Al kwam de hengst, ja hij had geroken dat het een hengst was, steeds dichterbij. Hij trippelde wat heen en weer en wachtte af. "Kom op! Doe eens wat sneller.." mompelde het veulen tegen zichzelf. Het moest eigenlijk tegen het paard zijn, maar die kon hem vast niet horen. Hij zwiepte met zijn pluizige staart en schudde met zijn korte manen. Hij wilde lange manen, maar dat had hij nog niet. Hij was klein en smal dus de manen hoorden er nog niet bij. Daar was hij te jong voor. Icon liet zijn hals zakken en snoof eens aan de bloemen. Door de felle geur moest hij even briesen. Hij grinnikte speels en hoorde geluiden. Hij hief zijn hoofd op en keek om zich heen. Ja! De hengst was er. Meteen zag hij de bruine hengst in zijn richting komen. Wow, die was groot. Hij stopte met alles wat hij deed en wachtte op de hengst. Hij glimlachte speels naar het paard. "Heeee hallo daar! Ik ben hier hoor!" Hij riep luid en wachtte af tot de hengst naar hem toe zou komen.

Ooooh,wat hoorde hij in de verte? Een hinnik,maar het was voor hem eerder een schelle kreet. Vast wel een jong paard. Alhoewel,hij was zelf ook nog wel jong,twee jaar al. Wat vliegt de tijd voorbij. Was hij nog maar bij zijn ouders. Oooh,wat miste hij hen hard. Ze hadden zo goed voor hem gezorgd. Dartelend als een jong veulentje door de velden samen met zijn ouders. Maar helaas,tijden veranderden. Maar hij bleef nog altijd dezelfde. Spontaan en vrolijk. Hihihi?hij grijnsde breed toen hij een andere paarden geur rook. Jaja,een paard wou met hem kennismaken. Hij hoorde het dichterbij komen en hoorde een stem. Hij keek op en spitste zijn oren. Mmh,misschien moest hij maar eens dichterbij gaan kijken. Stapje voor stapje liep hij naar het paard toe. Toen hij tot stilstand stond,was het helemaal geen paard.Maar een veulentje,het was zelfs vrolijker als hem. Tof tof. Hij glimlachte en keek naar het veulentje. "Zo,jij bent wel klein hé? En ik ben Logi" Hij sprong op en begon te draven. "Kom op,ik heb zin om te lopen,het word heel leuk." Hij grijnsde naar het veulentje en schudde speels zijn hoofd heen en weer en begon vreugde sprongetjes te maken. Zijn achterbenen sloegen alle kanten op en eventjes steigerde hij en galoppeerde wat rond totdat het veulentje kwam.