Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

New Horizons

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1New Horizons Empty New Horizons vr 25 jan - 4:28

Lacuna

Lacuna

Het langzame gekabbel van water, het dauw op de grassprietjes in de vroege ochtend en het zachte geruis van de wind langs de hoge bomen. Dit waren de drie eerste dingen die ze had waargenomen toen ze zonet in dit gebied was aangekomen. Het had iets rustigevends, dat gevoel van stilte dat de omgeving opriep terwijl het eigenlijk helemaal niet stil was. Het maakte haar kalm van binnen. Voor een moment snoof Lacuna de vroege ochtend geur op die in de lucht leek te hangen. Heerlijk vond ze het, het maakte haar alleen nog maar vrolijker dan dat ze al was. Sinds ze in Dream Horses was gearriveerd zat ze enorm goed in haar vel en het kwam steeds minder voor dat er nare herinneringen boven kwamen drijven. En ze wist dat de omgeving in Dream Horses niet de enige reden was dat ze het gevoel kreeg dat ze echt in staat was om een nieuwe start in haar leven te maken. Nee, er was één persoon die haar leven op een positieve manier op zijn kop had gezet. Er alleen al met haar aanwezigheid een andere draai aan had gegeven en haar zicht op het leven had verbeterd. Pearl, haar tweelingzus had voor haar het verschil gemaakt. De gedachte aan Pearl deed een kleine glimlach rondom haar mond toveren. Sinds ze na haar gevonden te hebben had besloten om niet meer van haar zijde te wijken, was ze enorm opgeknapt. Haar gezondheid was er met de dag op vooruit gegaan. Toen ze net het gebied van Dream Horses was binnengestapt waren vrijwel al haar ribben zichtbaar geweest door gebrek aan voedsel. Nu, zo'n drie maanden later, was ze bijna weer op gezond gewicht en waren haar ribben bijna niet meer te zien. Ook merkte ze dat ze steeds meer energie in die maanden had opgebouwd, waardoor ze het draven steeds langer kon volhouden. Ook haar vacht was van een doffe kleur veranderd in een mooie volle kleur, iets dat haar gelijk een heel andere uitstraling gaf. Dit alles had ze te danken aan alle genezende plantjes die Pearl voor haar had gezocht en het verse gras dat er in overvloede aanwezig was. Het was de beste zet die ze ooit had gedaan, een nieuw leven beginnen in Dream Horses. Want anders had ze nooit zo lekker in haar vel gezeten, was ze nooit zo aangesterkt als dat ze nu was en had ze nooit haar zus kunnen terugvinden en zou ze er nu nog steeds vanuit zijn gegaan dat Pearl dood was.
Lacuna glimlachte nogmaals en liep stapvoets langs de rivier die diepe bochten in de grond had gemaakt. Ze voelde hoe er een zacht briesje langs haar manen streek en naarmate ze langer de rivier volgde, begon ze steeds meer vaart te maken. Ze draafde en draafde, totdat ze uiteindelijk met volle vaart over de groene bodem galoppeerde. Hier voelde ze zich thuis en het enige wat er eigenlijk nog aan haar bestaan hier in Dream Horses ontbrak waren vrienden. Lacuna hoopte dat ze uiteindelijk -ondanks haar verlegenheid- vrienden zou kunnen maken, waardoor ze echt een nieuw leventje zou hebben hier.


- Voor iedereen (:

2New Horizons Empty Re: New Horizons zo 27 jan - 2:40

Salomon.

Salomon.

Langzame stappen nam de hengst langs de oever van de rustig stromende rivier, in één van de vele bochten gleed hij voorzichtig naar beneden en strekte zijn hals in de richting van het zacht stromende blauw in de hoop van water naar binnen te kunnen slokken.
Het lukte hem net om er een paar te nemen en klauterde toen weer de veilige oever op die enigszins nat was geworden van het dauw en rivier.
Zijn gelige ogen speurden het vredige gebiedje af, spoedig zou hij de rest van Dreamhorses verkennen, en hij was niet van plan om zo maar weer weg te gaan.
Hij mocht het hier wel, hier en daar rustig en toch had dit gigantische gebied genaamd Dreamhorses een slechte kant die niet al te vaak naar boven kwam. Dat waren tenminste de liederen die zijn kleine vogeltjes zongen in zijn richting.
Plots brandde de geur van een onbekende merrie in zijn wijd opengesperde neusgaten, toch bleef zijn blik vriendelijk en zijn ogen twinkelden verwelkomend.
Salomon’s langzame stappen gingen over in een rustige, relaxte draf in de richting van de onbekende merrie. Het bonte dier kwam langzaam in zijn zichtveld en zijn vriendelijke glimlach stond op zijn snoet.
Wel, gegroet schone dame.’ Sprak Salomon vriendelijk richting de merrie en kwam langzaam dichterbij.
De naam is Salomon, en de jouwe is?’ Vroeg hij met zijn charmantste glimlach.

3New Horizons Empty Re: New Horizons do 7 feb - 3:43

Lacuna

Lacuna

Met de wind strijkend door haar manen draafde ze langs de lange rivier die door het groene landschap kronkelde. Lacuna voelde hoe het bloed met een enorme snelheid door haar lichaam stroomde en voor een moment voltrok er een brede grijns rondom haar mond. Heerlijk was het, rond draven zonder te weten waar je heen wilt. Ze had zich nog nooit zo vrij gevoeld. Het was alsof ze even alles achter haar kon laten, gewoon even haar verstand op nul kon zetten. Altijd had ze het gevoel gehad dat iets haar leek tegen te houden, alsof er altijd een druk op haar schouders had gelegen. Maar nu, nu leek het alsof dat gewicht van haar schouders was afgetild. Eindelijk kon ze haarzelf weer zijn.
Volop in haar eigen wereldje gekeerd bewoog ze voort over de stenen ondergrond die donker gekleurd was door het water dat af en toe van de stroming afweek. Maar plotseling drong een geur afkomstig van een hengst haar neusgaten binnen. Abrupt minderde ze vaart en al snel hoorde ze het geluid van hoeven op het steen. Lacuna stond stil en draaide zich om, recht kijkend in de twinkelende ogen van de hengst die ze zonet geroken had. Meteen toverde Lacuna een vriendelijk glimlachje op haar snuit. "Gegroet Salomon," glimlachte de merrie, nadat ze hoorde hoe de hengst haar had begroet en zichzelf had voorgesteld. "Ik ben Lacuna." Lacuna merkte hoe de hengst wat dichterbij kwam en voor een moment keek ze Salomon met een bestuderende blik in haar ogen aan. "Ook lekker van de omgeving aan het genieten?" Ze glimlachte een beetje onzeker naar de hengst en liet vervolgens haar blik langs de omgeving gaan. "Dit is één van mijn favoriete plekken. Het is hier altijd zo lekker rustig, vind je niet?"

[Sorry voor late reactie :'D]

4New Horizons Empty Re: New Horizons za 9 feb - 22:54

Salomon.

Salomon.

De merrie stelde zich voor als Lacuna en hij knikte, een naam die hij zeker nog niet eerder had gehoord.
Zijn spitste oren vlogen heen en weer om de rustgevende geluiden van het meander op te vangen, en de woorden van de onbekende merrie.
’Ook lekker van de omgeving aan het genieten?’ Vroeg de merrie en Salomon knikte overtuigend.
’Ja, ik vind het hier geweldig, de geluiden hier zijn zo kalmerend, zoals het water dat langs de oever glijd en de vogels die hun liederen aan de aarde laten horen.
Het is vrijwel prachtig, daarom kwam ook ik hier graag, en vaak, en ik ben blij dat ik nu weer naar mijn favoriete plek terug kan keren als ik daar zin in heb.’

Om zijn gebroken- witte lippen krulde een vriendelijke glimlach en zijn linker- blauwe en rechter- groene ogen wierpen een korte blik op de bonte vacht van zijn gezelschap.
De wind danste haar bekende dans met zijn zeer gekrulde manen- bijna erger gekruld dan de vacht van een poedel, of een Bashkir Curly.
’Zeg eens, Lacuna, je komt mij bekend voor, klopt dat? Ik kan zo even mijn hoef er niet op leggen maar, het zit op het puntje van mijn tong.
Zijn er nog meer merries die zulke prachtig gevarieerde kleuren zoals de jouwe hebben op hun vacht?
Je doet mij zo aan iemand denken maar, ik kom er niet op..’

Het irriteerde hem dat hij niet wist aan wie deze merrie hem deed denken, meestal was hij zo pienter in het herkennen van andere dieren.
Zijn wijsheid was groot en strekte zo ver uit als de rivier de Amazone in Brazilië maar, nu werd alles even helemaal zwart in zijn hoofd.

It's short, I'm so sorry :$

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum