l e t h y s
There is no pain you are receding
A distant ship's smoke on the horizon
You are only coming through in waves
Your lips move but I can't hear what you're saying
GENERAL___________________________________________________________________
APPEARANCE_______________________________________________________________
PERSONALITY______________________________________________________________
HISTORY____________________________________________________________________
Ooit werd het land geregeerd door Lethyl, een dictator die angst als de drijfveer voor zijn regime behield. De hengst was sluw en intelligent, ooit stond hij onderaan de ladder in de kudde, maar met de juiste daden en met de juiste "kameraden" wist hij tot te top te klimmen en de touwtjes in handen te nemen. Hij was een goed voorbeeld van een opportunist: hij deed datgene wat hem op dat moment het beste uitkwam en had geen principes. Hij veroverde al snel andere gebieden en werd de grootste en machtigste kudde in de wijde omtrek. Iedereen vreesde hem, sommigen verafschuwden hem. Maar niemand durfde in opstand te komen noch hem tegen te spreken. Ze verzonnen verhalen dat Lethyl eens was gestorven, maar dat hel hem zelfs niet wilde aannemen omdat hij zo'n verdorven ziel had en hem weer op aarde hadden gezet. Allemaal onzin natuurlijk.
Lethyl had vele merries de zijne gemaakt en had vele veulens op de wereld gehad. Toch keek hij nooit om naar de merries of wierp ook maar een blik op zijn veulens. Hij was er enkel voor de lust, hij hield ervan de spelletjes te spelen met de merries. Na een drietal vrouwelijke veulens te krijgen, kreeg hij een zoon. De merrie de het moederfiguur van dit veulen was noemde hem Khazar. Khazar was de enige waar zijn vader interesse in had, hij was immers zijn oudste zoon en hij zag de jonge hengst als zijn opvolger.
Khazar groeide op, en al snel kwam de kudde erachter dat de bruine hengst dezelfde interesses had als zijn vader. Hij was verzot op macht, pijn en lust. Hij hield ervan spelletjes te spelen, paarden als zijn marionetten te gebruiken. Iedereen vreesde de hengst, toekomstig moordenaar en opvolger van zijn vader. Khazar was echter lang niet zo intelligent en sluw als zijn vader. Hij maakte vaak fouten, en daardoor raakte hij woedend en agressief. Daar waar zijn vader volledige controle hield, maakte hij er een complete chaos van. Hij was jong, naïef en roekeloos. Hij was niet geschikt als leider van zo'n groot land. Toen de hengst zeven jaar was geworden stierf Lethyl, wat hem de nieuwe leider maakte van het koninkrijk dat zijn vader had gemaakt. Al snel was er een complete chaos in het land.
Paarden vreesden Khazar nog - hij was erg hard geworden omdat het zo'n chaos was. Hij liet degene die in opstand kwamen vermoorden, maar dat had geen zin. Er kwam steeds meer opstand, hij kon het rijk niet meer aan. Al snel werd hij van zijn troon gestoten. Het grote land viel in allemaal kleine kuddes, en hij werd samen met al zijn nakomelingen en bloedverwanten verbannen.
Lethyl had zich wel om kunnen draaien in zijn graf als hij zag hoeveel chaos zijn zoon had aangericht. De ooit zo grote Lethyl, maar zijn zoon maakte er een puinhoop van. Khazar sloot zich af van de kudde verbannelingen, een jongere broer van hem nam de leiding. Ondanks dat werden ze overal weggejaagd en kregen ze de slechte stukken land waar amper voedsel was te vinden. Langzaam stierf de bloedlijn van Lethyl weg. Zijn kleindochters, kleinzonen en ook zijn zonen en dochters kwamen langzaam om van de honger. De enige die nog goed in zijn hoeven stond was wonderbaarlijk genoeg Khazar. Hij was nors, maar krachtiger dan ooit. Al snel nam hij de leiding toen ook de leider stierf. Khazar zwierf met een kleine groep bannelingen over de wereld. Hij ontvoerde merries om zijn nieuwe kudde groter te maken en viel in zijn oude ritme toen hij nog in de kudde van Lethyl zat. Hij maakte veel merries de zijne en vergrootte zijn stamboom. Hij werd al snel weer bekend met zijn kudde die op rooftocht door het land zwierf. Hij had geleerd van zijn fouten, en hij was niet van plan nogmaals een kudde te verliezen. Hij nam al gauw een gebied over van een kleine kudde. Het was niet veel, maar in ieder geval een begin tot een nieuw rijk.
Een van de opvallendste merries die hij had ontvoerd was Sheba: Ze was krachtig en sterk en moedigde de andere merries aan om niet op te geven. Ze was een strijder en zelfverzekerd te ontsnappen. Daardoor raakte Khazar enkel meer geïnteresseerd in Sheba. Hij raakte geobsedeerd in haar, haar verleden, haar karakter. Beetje bij beetje brak hij de merrie spreekwoordelijk in stukken, totdat er weinig meer van haar vechtlust over was. Daarna kregen zij een veulen.
Sheba was niet degene die het veulen een naam gaf, maar Khazar. Dat was verrassend, de hengst toonde net als zijn vader Lethyl nooit interesse aan zijn veulens. Toch vernoemde hij de merrie naar haar overgrootvader. Lethys was haar naam. Sheba vond dit verschrikkelijk, en noemde de merrie buiten het bijzijn van Khazar Ysabeau, omdat ze steeds aan de naam van haar grootvader dacht als ze de merrie Lethys noemde.
Khazar hield Lethys in de gaten toen zijn opgroeide van een veulen tot een prachtige merrie. Hij waardeerde de merrie. Toch was de merrie niet slecht of moordlustig noch ze goedgezind was. Ze was een geweldig voorbeeld van een opportunist, als haar vader. Als ze iets wilde, kreeg ze het voor elkaar om kleine deals te sluiten en anderen te overtuigen.
Toen de jonge merrie pas drie jaar was geweest gebeurde er iets merkwaardigs. Iemand van buitenaf vroeg de merrie om een gunst: Ze moest haar vader bedriegen en hem afgezonderd op een plek krijgen waar hij vermoord zou worden door enkele paarden van een andere kudde, wiens land aan hun territorium grensde. In ruil daarvoor kreeg zij de leiding van de kudde van haar vader mits zij deze rechtvaardig behandelde. Lethys ging daarmee akkoord, ook als haar vader zou sterven zou zij de kudde niet overnemen. Zij was een merrie en een van zijn jongste dochters, een oudere halfbroer van haar zou hem overnemen. Lethys ging sluw en nauwkeurig te werk, toch was haar plan doorgeschemerd door enkele verraders uit de kudde van degene die haar de macht had beloofd. Khazar was woedend en verbande zijn dochter, die hij zo had aanbeden. Meer deed hij niet, hij raakte haar niet aan noch verwonde hij haar. Blijkbaar vond hij dat haar lichaam niet verspild mocht worden. Lethys vertrok gehoorzaam. Niet lang zwierf ze rond: Ze had al snel het land van de droompaarden gevonden.
| • Name: • Nickname: • Gender: • Age: • Breed: | Lethys Ysabeau, Leth. Mare Four ¼ Arabian × ¼ Friesian × ½ Andalusian |
APPEARANCE_______________________________________________________________
| • Height: • Coat: • Hair: • Eyes: • Built | 1,52 m Haar vacht is een mengeling tussen goedbruin en donkerbruin. De zon weerspiegelt in haar gouden plekken, wat ze helder laat fel glanzen en de donkerbruine plekken slechts een kleine schittering laat geven. Richting haar benen verandert de kleur langzaam in roetzwart. Een zwarte aalstreep siert haar rug. Haar manen zijn redelijk kort - tot ongeveer halverwege jaar hals - en zijn erg springerig en warrig. Haar staart komt netjes tot haar koten, de haren zijn dun en ook deze is warrig. Haar ogen zijn amberkleurig. Ze schijnen erg kil en emotieloos. Als zij lacht, lachen haar ogen niet mee. Maar als het licht erop valt, sieren miljoenen gevoelens haar ogen en raakt men in de war met wat men ziet; men zien wat men wil zien. Ze heeft veel rassen door zich heen vloeien, maar ze heeft van elk ras de goede punten geërfd. Ze heeft vooral het uiterlijk van haar moeder geërfd - die een Andalusiër was. Ze heeft een korte rug, en een sterke, goedgevormde achterhand. Ze heeft een korte, sterke hals, toch zit er een edel hoofdje op die ze van haar overgrootmoeder heeft geërfd met kleine, spitste oortjes en een fijn neusje. Haar staart is laag op het kruis. Ze heeft korte, sterke benen - die ze van haar overgrootvader heeft geërfd - en kleine, ronde hoeven. Haar schouders zijn hoogontwikkeld en gespierd. |
PERSONALITY______________________________________________________________
| • Traits: • Likes: • Dislikes: • Skills: • Weakness: | Strijdlustig, koppig, idealistisch, perfectionistisch, opportunistisch, opvliegerig, roekeloos en raadselachtig. Raadsels, leugens, beloftes, ruimte, perfectie, snelheid, herfst, nachten, andermans problemen en avontuur. Benauwdheid, kleine ruimtes, chaos, angsthazerij, wannabe's, dingen die mislukken, en onrechtvaardigheid. Doordrammen totdat ze krijgt van haar hartje begeert. Ze trekt te snel conclusies. |
HISTORY____________________________________________________________________
Ooit werd het land geregeerd door Lethyl, een dictator die angst als de drijfveer voor zijn regime behield. De hengst was sluw en intelligent, ooit stond hij onderaan de ladder in de kudde, maar met de juiste daden en met de juiste "kameraden" wist hij tot te top te klimmen en de touwtjes in handen te nemen. Hij was een goed voorbeeld van een opportunist: hij deed datgene wat hem op dat moment het beste uitkwam en had geen principes. Hij veroverde al snel andere gebieden en werd de grootste en machtigste kudde in de wijde omtrek. Iedereen vreesde hem, sommigen verafschuwden hem. Maar niemand durfde in opstand te komen noch hem tegen te spreken. Ze verzonnen verhalen dat Lethyl eens was gestorven, maar dat hel hem zelfs niet wilde aannemen omdat hij zo'n verdorven ziel had en hem weer op aarde hadden gezet. Allemaal onzin natuurlijk.
Lethyl had vele merries de zijne gemaakt en had vele veulens op de wereld gehad. Toch keek hij nooit om naar de merries of wierp ook maar een blik op zijn veulens. Hij was er enkel voor de lust, hij hield ervan de spelletjes te spelen met de merries. Na een drietal vrouwelijke veulens te krijgen, kreeg hij een zoon. De merrie de het moederfiguur van dit veulen was noemde hem Khazar. Khazar was de enige waar zijn vader interesse in had, hij was immers zijn oudste zoon en hij zag de jonge hengst als zijn opvolger.
Khazar groeide op, en al snel kwam de kudde erachter dat de bruine hengst dezelfde interesses had als zijn vader. Hij was verzot op macht, pijn en lust. Hij hield ervan spelletjes te spelen, paarden als zijn marionetten te gebruiken. Iedereen vreesde de hengst, toekomstig moordenaar en opvolger van zijn vader. Khazar was echter lang niet zo intelligent en sluw als zijn vader. Hij maakte vaak fouten, en daardoor raakte hij woedend en agressief. Daar waar zijn vader volledige controle hield, maakte hij er een complete chaos van. Hij was jong, naïef en roekeloos. Hij was niet geschikt als leider van zo'n groot land. Toen de hengst zeven jaar was geworden stierf Lethyl, wat hem de nieuwe leider maakte van het koninkrijk dat zijn vader had gemaakt. Al snel was er een complete chaos in het land.
Paarden vreesden Khazar nog - hij was erg hard geworden omdat het zo'n chaos was. Hij liet degene die in opstand kwamen vermoorden, maar dat had geen zin. Er kwam steeds meer opstand, hij kon het rijk niet meer aan. Al snel werd hij van zijn troon gestoten. Het grote land viel in allemaal kleine kuddes, en hij werd samen met al zijn nakomelingen en bloedverwanten verbannen.
Lethyl had zich wel om kunnen draaien in zijn graf als hij zag hoeveel chaos zijn zoon had aangericht. De ooit zo grote Lethyl, maar zijn zoon maakte er een puinhoop van. Khazar sloot zich af van de kudde verbannelingen, een jongere broer van hem nam de leiding. Ondanks dat werden ze overal weggejaagd en kregen ze de slechte stukken land waar amper voedsel was te vinden. Langzaam stierf de bloedlijn van Lethyl weg. Zijn kleindochters, kleinzonen en ook zijn zonen en dochters kwamen langzaam om van de honger. De enige die nog goed in zijn hoeven stond was wonderbaarlijk genoeg Khazar. Hij was nors, maar krachtiger dan ooit. Al snel nam hij de leiding toen ook de leider stierf. Khazar zwierf met een kleine groep bannelingen over de wereld. Hij ontvoerde merries om zijn nieuwe kudde groter te maken en viel in zijn oude ritme toen hij nog in de kudde van Lethyl zat. Hij maakte veel merries de zijne en vergrootte zijn stamboom. Hij werd al snel weer bekend met zijn kudde die op rooftocht door het land zwierf. Hij had geleerd van zijn fouten, en hij was niet van plan nogmaals een kudde te verliezen. Hij nam al gauw een gebied over van een kleine kudde. Het was niet veel, maar in ieder geval een begin tot een nieuw rijk.
Een van de opvallendste merries die hij had ontvoerd was Sheba: Ze was krachtig en sterk en moedigde de andere merries aan om niet op te geven. Ze was een strijder en zelfverzekerd te ontsnappen. Daardoor raakte Khazar enkel meer geïnteresseerd in Sheba. Hij raakte geobsedeerd in haar, haar verleden, haar karakter. Beetje bij beetje brak hij de merrie spreekwoordelijk in stukken, totdat er weinig meer van haar vechtlust over was. Daarna kregen zij een veulen.
Sheba was niet degene die het veulen een naam gaf, maar Khazar. Dat was verrassend, de hengst toonde net als zijn vader Lethyl nooit interesse aan zijn veulens. Toch vernoemde hij de merrie naar haar overgrootvader. Lethys was haar naam. Sheba vond dit verschrikkelijk, en noemde de merrie buiten het bijzijn van Khazar Ysabeau, omdat ze steeds aan de naam van haar grootvader dacht als ze de merrie Lethys noemde.
Khazar hield Lethys in de gaten toen zijn opgroeide van een veulen tot een prachtige merrie. Hij waardeerde de merrie. Toch was de merrie niet slecht of moordlustig noch ze goedgezind was. Ze was een geweldig voorbeeld van een opportunist, als haar vader. Als ze iets wilde, kreeg ze het voor elkaar om kleine deals te sluiten en anderen te overtuigen.
Toen de jonge merrie pas drie jaar was geweest gebeurde er iets merkwaardigs. Iemand van buitenaf vroeg de merrie om een gunst: Ze moest haar vader bedriegen en hem afgezonderd op een plek krijgen waar hij vermoord zou worden door enkele paarden van een andere kudde, wiens land aan hun territorium grensde. In ruil daarvoor kreeg zij de leiding van de kudde van haar vader mits zij deze rechtvaardig behandelde. Lethys ging daarmee akkoord, ook als haar vader zou sterven zou zij de kudde niet overnemen. Zij was een merrie en een van zijn jongste dochters, een oudere halfbroer van haar zou hem overnemen. Lethys ging sluw en nauwkeurig te werk, toch was haar plan doorgeschemerd door enkele verraders uit de kudde van degene die haar de macht had beloofd. Khazar was woedend en verbande zijn dochter, die hij zo had aanbeden. Meer deed hij niet, hij raakte haar niet aan noch verwonde hij haar. Blijkbaar vond hij dat haar lichaam niet verspild mocht worden. Lethys vertrok gehoorzaam. Niet lang zwierf ze rond: Ze had al snel het land van de droompaarden gevonden.