Naam: Ik heet MudCoat
Leeftijd: Ik ben 6 jaar
Geslacht: Ik ben een merrie
Verleden: Ik ben geboren in een fokkerij. Mijn vader heb ik nooit gekend omdat hij van andere eigenaren was en mijn moeder heb ik maar heel even gekend. Toen ik 1 jaar werd, werd ze verkocht omdat ze zo gezecht te oud werd om nog veulens te krijgen. Nadat mijn moeder verkocht werd had ik niemand meer die ik echt kon vertrouwen. Ik had namelijk ontzettend veel steun aan mijn moeder. Ze stelde me gerust als de mensen me wilden pakken of als ze, iets wat ze 'een halster' noemen bij me omdeden. Toen ze er dus niet meer was miste ik die steun ontzettend. Als gevolg werd ik bang voor de mensen omdat ze me op een gegeven moment 'een zadel' en 'een hoofdstel' omdeden. En alsof dat nog niet genoeg was ging er ook nog iemand op mijn rug zitten! Ik was daar zo woest om dat ik overal om me heen trapte. De mensen probeerde het iedere keer weer opnieuw 'zadelmak maken' noemden ze het. Maar iedere keer bokte ik ze er weer af en trapte ik in het rond. Op een gegeven moment gaven ze het eindelijk op. Maar inplaats van me rust te geven en op stal of in de weide te laten besloten ze iets ander. De mensen besloten me te verkopen op de veiling! Meteen de volgende dag werden er knotjes in mijn manen gemaakt en moest ik er op mijn allermooist uitzien. Ze stopten me in een grote wagen wat ze 'een trailer' noemen.
Die middag nog werd ik verkocht en stond ik het volgende moment in een andere omgeving, bij een andere eigenaar. Ik werd in een kleine 'binnenbak' gepropt bij een hele hoop andere paarden, merries en hengsten door elkaar, drachtige merries en jaarlingen. Allemaal in een kleine ruimte. Ik stond daar 3 jaar en het was echt walgelijk! Het poep stond er tot aan je knieen en de drachtige merries bevielen gewoon tussen de drukte. Hengsten maakte ruzie met andere hengsten en ook met merries. Iedereen trapte elkaar en er raakte paarden gewond. Het was een regelrechte ramp! Totdat er een paar mensen kwamen wat 'de dierenbescherming' heet. Ik was altijd bang en had een trauma gekregen voor andere paarden en al helemaal voor mensen. De dierenbescherming nam ons allemaal mee behalve ik. Ik ontsnapte en gallopeerde weg, verder en verder tot ik niet meer kon. Ik was buiten bereik van het mensengebied en was beland in de wildernis. Hier moest ik voor mezelf zorgen. Ik zwierf rond wat ik nu nog steets doe. In mijn eentje in de grote wereld waar geen einde aan lijkt te komen.
Karakter: Soms is MudCoat best agressief maar dat komt door het trauma in haar verleden. Als je haar vertrouwen hebt is ze super lief en kun je haar ook 100% vertrouwen, dan staat ze dus echt voor je klaar!
Leeftijd: Ik ben 6 jaar
Geslacht: Ik ben een merrie
Verleden: Ik ben geboren in een fokkerij. Mijn vader heb ik nooit gekend omdat hij van andere eigenaren was en mijn moeder heb ik maar heel even gekend. Toen ik 1 jaar werd, werd ze verkocht omdat ze zo gezecht te oud werd om nog veulens te krijgen. Nadat mijn moeder verkocht werd had ik niemand meer die ik echt kon vertrouwen. Ik had namelijk ontzettend veel steun aan mijn moeder. Ze stelde me gerust als de mensen me wilden pakken of als ze, iets wat ze 'een halster' noemen bij me omdeden. Toen ze er dus niet meer was miste ik die steun ontzettend. Als gevolg werd ik bang voor de mensen omdat ze me op een gegeven moment 'een zadel' en 'een hoofdstel' omdeden. En alsof dat nog niet genoeg was ging er ook nog iemand op mijn rug zitten! Ik was daar zo woest om dat ik overal om me heen trapte. De mensen probeerde het iedere keer weer opnieuw 'zadelmak maken' noemden ze het. Maar iedere keer bokte ik ze er weer af en trapte ik in het rond. Op een gegeven moment gaven ze het eindelijk op. Maar inplaats van me rust te geven en op stal of in de weide te laten besloten ze iets ander. De mensen besloten me te verkopen op de veiling! Meteen de volgende dag werden er knotjes in mijn manen gemaakt en moest ik er op mijn allermooist uitzien. Ze stopten me in een grote wagen wat ze 'een trailer' noemen.
Die middag nog werd ik verkocht en stond ik het volgende moment in een andere omgeving, bij een andere eigenaar. Ik werd in een kleine 'binnenbak' gepropt bij een hele hoop andere paarden, merries en hengsten door elkaar, drachtige merries en jaarlingen. Allemaal in een kleine ruimte. Ik stond daar 3 jaar en het was echt walgelijk! Het poep stond er tot aan je knieen en de drachtige merries bevielen gewoon tussen de drukte. Hengsten maakte ruzie met andere hengsten en ook met merries. Iedereen trapte elkaar en er raakte paarden gewond. Het was een regelrechte ramp! Totdat er een paar mensen kwamen wat 'de dierenbescherming' heet. Ik was altijd bang en had een trauma gekregen voor andere paarden en al helemaal voor mensen. De dierenbescherming nam ons allemaal mee behalve ik. Ik ontsnapte en gallopeerde weg, verder en verder tot ik niet meer kon. Ik was buiten bereik van het mensengebied en was beland in de wildernis. Hier moest ik voor mezelf zorgen. Ik zwierf rond wat ik nu nog steets doe. In mijn eentje in de grote wereld waar geen einde aan lijkt te komen.
Karakter: Soms is MudCoat best agressief maar dat komt door het trauma in haar verleden. Als je haar vertrouwen hebt is ze super lief en kun je haar ook 100% vertrouwen, dan staat ze dus echt voor je klaar!