Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

 » W E S T E N » De Rivier » all alone here

all alone here

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1all alone here Empty all alone here vr 5 jul - 0:20

Dhennea

Dhennea

Dhennea wist niet meer waar ze was. ze liep in het bos zoekend naar iets wat ze kan herinneren. Ze liep al 3x langs het zelfde boos, zo leek het er wel op in ieder geval. Soms graasde ze wat gras en liep ze weer door. toen stootte zich aan een steen, wat behoorlijk zeer deed. Maar toch stopte ze niet, ze ging gewoon verder. het was erg stil het enigste wat je hoorde was water. Dat wilde ze, ze wilde een slokje water. Ze liep op het geluid af en kwam aan bij een riviertje. Ze deed haar voorpoten in het water en nam een paar slokken van het water. ze keek in het water en zag vaag haar weerspiegeling, Maar dat verdween ook weer heel snel. ze liep het water uit en liep naar een boom daar was een stukje schaduw ze ging daar liggen want ze was moe. ze sloot haar ogen even.
Na een tijdje schok ze wakker en ze stond gelijk op. Ze keek om zich heen want ze hoorde geritsel dichtbij. ze zag niks. ze bleef even staan en zag toen dat er een andere paard haar in de gaten hield. Ze keek het paar aan en zei 'wie ben jij? ze wist niet wat ze nog meer moest zeggen en ze wachtte het antwoord af.

2all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 0:42

Ventus

Ventus

Ventus voelde zich voor de eerste keer weer echt goed. En hyper. Hij was zolang ziek geweest, hij had zolang zich vreselijk gevoeld. en alleen gezeten. Nu was hij zelfs neutraal geworden. Het slecht zijn was hij bui. Hij kon niet gemeen zijn. Hij was veranderd. Hij zuchtte en draafde verder. Het was allemaal zijn vaders schuld. Hij wou hem slecht en hem laten trainen. Ventus was nu best sterk daardoor. Maar dat was wel het enige voordeel ervan. Want door hem was hij alleen. Ventus schudde zijn hoofd. Niet zielig doen nu. Een vreemde geur trok zijn neus binnen. Een totaal andere geur. Hij was in het bos bij de rivier gekomen. De rivier... Oh, wat had hij die gemist ten hij ziek was geweest. Te ziek om hier naar toe te gaan. Maar de geur was licht. De geur kwam van een paard dat hoogstwaarschijnlijk ook op weg was naar de rivier of er al was. Ventus zijn passen werden groter en sneller. Het was duidelijk een onbekend paard. Goed, zo kon hij beginnen. Nieuwe paarden ontmoeten. Die hem niet probeerde te veranderen... De geur werd sterker. Duidelijk van de rivier af. En duidelijk anders. een heel nieuwe geur. Het was vast een nieuw paard in Dreamhorses. Ventus ging over tot galop en kwam snel bij de rivier aan. En daar naast lag een merrie. Een witte. Hoogstwaarschijnlijk een IJslander of in die aard. Ventus stopte. ze lag met haar ogen toe. Hij probeerde zo stil mogelijk een stap dichter te zetten maar het kleine geritsel dat hij maakte had de merrie al wakker gemaakt. De merrie zag hem eerst niet maar toen ze hem door had vroeg ze 'wie ben jij?' Ventus glimlachte. "Mijn naam is Ventus. Sorry dat ik je wakker maakte. Ben je nieuw?" vroeg hij met nog steeds een glimlach. Hij stapte nu dichterbij. De merrie was ongeveer 2 jaar jonger dan haar. Ventus keek haar aan en wachtte.

3all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 1:06

Dhennea

Dhennea

Dhennea bleef hem aankijken. hij zei 'mijn naam is ventus, sorry dat ik je wakker maakte. Ben je nieuw?'' Dhennea zei 'hey, ik ben Dhennea, en ja ik ben nieuw hier, en het geeft niet, ze wist nog steeds niet wat ze moest zeggen. ze zag dat hij een stapje dichterbij deed, dat vond ze niet erg. 'leuk dat ik hier ook andere paarden tegenkom'' zei ze. 'ik ken hier nog helemaal niemand' Ze ging weer liggen want ze was nog erg moe. Ze keek even weg de andere kant op, de geur die hij meenam rook goed. Dhennea keek hem aan en wachtte

4all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 1:44

Ventus

Ventus

De merrie keek hem aan en sprak: 'hey, ik ben Dhennea, en ja ik ben nieuw hier, en het geeft niet.' Hij glimlachte. 'leuk dat ik hier ook andere paarden tegenkom'' zei ze. Maar ze was nog niet uitgesproken. 'ik ken hier nog helemaal niemand' voegde ze erbij. Toen ging ze dus weer liggen. "Leuk je te ontmoeten. Dus ik ben de eerste die je ontmoet?" vroeg hij op een zachte toon. "Als je vragen hebt of je weet niet waar je bent ofzo, ik help je graag." voegde hij er meet een knipoog toe. Ze zag er moe uit... Hij nam een hap van het gras. Hij genoot ervan. want weetje, als je ziek bent heb je letterlijk nooit honger. Dus dan eet je maar weinig en dan blijf je ziek. Ventus zuchtte en hief zijn hoofd weer op. De merrie keek hem aan maar Ventus blik was verder. Hij vroeg zich af wat er nu eigenlijk met hem zou gebeuren. Straks word hij nog goed.. Nee. Dat kon hij niet. Hij had gehoord dat er oorlog kon komen. Tussen de QS en Horcrux. En dan zou hij Aaliyah moeten zien. Ze zou hem zo hard uitlachen als ze hem tussen de goede zag. Nee. Dat was hij niet van plan. Hij ging proberen al die paarden die hij gekend had toen hij slecht was te ontwijken. Een nieuw leven. Nieuwe vrienden. Gewoon alles opnieuw beginnen.

5all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 2:25

Dhennea

Dhennea

Dhennea vond dat hij heel aardig klonk hij zei 'leuk je te ontmoeten. Dus ik ben de eerste die je ontmoet?'' Dhennea knikte zachtjes ja. ''als je vragen hebt of je weet niet waar je bent ofzo, dan help ik je graag'' voegde hij eraan toe. Dhennea lachte een beetje verlegen. ze zei ''ja je bent de eerste'' lachte ze. ze ging staan en liep naar de waterkant om even wat te drinken, ze had erge dorst gekregen. toen ze een slok water dronk zei ze '' bedankt dat je me wil helpen, dat is erg lief van je!'' ze knipoogde. ze vond het erg lief dat hij haar wilde helpen. Dhennea zag dat Ventus er niet bij was met zijn hoofd en vroeg daarom ook '' is er misschien iets? want je lijkt er niet bij te zijn met je hoofd'' op een verlegen toon. ze wist niet of ze dat nou wel of niet moest vragen.



 

6all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 7:58

Ventus

Ventus

De merrie lachte en zei  ''ja je bent de eerste'' Toen ging ze staan en ging wat drinken. "Wat een eer!" glimlachte hij. Ventus had zelf ook dorst gekregen en liep ook naar de Rivier. Daar dronk hij van het koude water. Hij rilde even. Het water was bijna altijd koud hier. ''Bedankt dat je me wil helpen, dat is erg lief van je!'' zei Dhennea. En nu was zij diegene die knipoogde naar hem. Ventus glimlachte en stapte weer een stap van de rivier weg en snoof de lente geur in. Heerlijk die lente! "Graag gedaan hoor." zei hij toen op een aardige toon. Toen viel Ventus weer in zijn gedachte. Maar niet lang want de merrie, die het duidelijk door had, liet hem uit zijn gedachte ontwaken. ''Is er misschien iets? want je lijkt er niet bij te zijn met je hoofd'' zei ze op een verlegen toon tegen hem. Ventus keek de merrie aan. Nee, hij zou het niet vertellen, nog niet. Nu niet. "Oh, nee hoor. Niks. Ik dacht gewoon aan..." toen viel hij even stil. "Het verleden" zei hij op een zachtere toon. Dit was geen leugen. Maar er zat gewoon meer achter. Hij wou de merrie niet vervelen met zijn idote/zielige verhaal. Nee. Dat is wel het minst wat je zou willen als je een nieuw leven wil starten. Ventus zijn blik zakte naar de grond toen nam hij weer een hap.

7all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 8:25

Dhennea

Dhennea

Dhennea zag dat er meer was dan alleen het verleden, Ze vond dat hij er zelf mee moest komen als hij daar klaar voor was. Dhennea wist alleen niet hoe ze hierop moest reageren. Dhennea zei 'als je het wil vertellen mag dat, maar vertel het alleen als je er klaar voor ben'' zei ze op een lieve, zachte toon. Ze wilde het niet te overhaast doen, omdat ze dat zelf ook niet altijd fijn vond. Ze begon snel over een ander onderwerp. '' ben je hier al lang?'' vroeg ze. Ze was erg benieuwd naar hem. Ook omdat hij de eerste was die ze had ontmoet. Ze staarde naar haar eigen spiegelbeeld toen ze die vraag stelde. Zo kon ze wel uren blijven staan. Steeds kwam haar gezicht weer terug en vervaagde weer door een kleine golf. ze keek hem even aan en keek toen weer terug naar het water wat langzaam stroomde langs haar voorpoten. Opeens schrok ze en deed een stap achteruit. Een kikker sprong in haar spiegelbeeld. Haar spiegelbeeld was gelijk verdwenen. Ze keek verlegen naar Ventus, in de hoop dat hij het niet gezien had, maar dat kon natuurlijk niet anders want hij stond zowat naast haar. ze keek weer terug naar de kikker en volgde de kikker die verder sprong van steen naar steen. Dhennea keek hem weer aan en wachtte het antwoord af.

8all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 9:11

Ventus

Ventus

De merrie keek hem aan en sprak op een zachte lieve toon 'als je het wil vertellen mag dat, maar vertel het alleen als je er klaar voor ben'' Ventus keek haar even aan maar antwoordde niet direct. Nee. Niet doen. Ventus sloot zijn ogen... Toen hij ze weer opende zij hij zacht "Nee. Echt. Er is niks." Hij draaide zijn hoofd. Anders zou je zo hard zien dat hij loog. Dhennea veranderde van onderwerp   '' ben je hier al lang?''  Hierop draaide Ventus zijn hoofd weer en sprak harder: "Ik denk ongeveer twee jaar." Hij was hier inderdaad wel al erg lang. De merrie sprong naar achter. Blijkbaar verschoot ze van een kikker. Ventus lachte zachtjes. "Het is maar een kikker hoor." zei hij nog steeds lachend toen de merrie hem verlegen aan keek. Hij glimlachte. Hij zette voorzichtig zijn voorpoten in het water. Lekker fris... De rivier stromde maar zachtjes dus kon hij het wel doen. Maar soms stroomt de rivier echt enorm haar en je zou er zo in kunnen verdrinken! Ventus dronk weer van het koude water. Hij voelde het door zijn keel glijden doordat het zo koud was. Hij stak toen heel even zijn hele zwarte neusje erin en toen hij hem er weer uithaalde schudde hij even zijn hoofd. Het was koud maar het deed deugd. Hij had lang gelopen en was moe. Hij had het ook warm en daarom deed hij zijn neusje er weer in. Iets langer nu. Toen keek hij weer richting de merrie.

9all alone here Empty Re: all alone here vr 5 jul - 9:35

Dhennea

Dhennea

Dhennea keek hem lachend aan toen hij zei ''het is maar een kikker hoor''. Ze vond het wel gezellig dat ze Ventus had ontmoet, nu was ze ook niet meer alleen. Dhennea keek Ventus aan toen hij zei "Nee. Echt. Er is niks.''  Ze geloofde hem en liet het gaan. Dhennea dacht hij komt er zelf wel mee. Ventus gad antwoord op mijn vraag '' ben je hier al lang?''  hij sprak iets harder en zei '' ik denk ongeveer 2 jaar'' Dhennea dacht dat is best lang, Ze hoopte dat ze door een groep werd opgenomen en dat ze hier net zo lang bleef misschien nog wel langer. ze vond het hier erg gezellig, ookal had ze niet niet veel gezien. Ze had maar 1 iemand ontmoet en die was al heel erg aardig, dus was dit nu al een fijne plek om te verblijven. Ze dacht na over waar ze zou kunnen slapen. want het werd al inmiddels alweer avond. Dhennea dacht De tijd vliegt als je het leuk hebt. Ze kon misschien onder een boom liggen met een paar blaadjes, maar ze wist uit eerdere situaties dat dat niet lekker lag, dus bedacht ze wat anders.

10all alone here Empty Re: all alone here za 6 jul - 8:35

Ventus

Ventus


Ventus zuchtte. Hij zag er net als een idioot uit als hij loog de laatste tijd. traag kwam hij weer uit het koude water. Hij rilde er helemaal van. Het werd ook donkerder en iets minder warm maar toch nog steeds warm. Toen keek hij weer even naar het water en zag zichzelf. De doffe blik die hij een paard dagen geleden nog had was zo goed als verdwenen. Hij was weer zijn oude zelf aan het worden. Enkel in een neutrale vorm. Als hij zo verder bleef gaan zou hij nog als goed gezien worden... Mocht zijn vader dat horen... Ventus zuchtte en keek het beeld van zichzelf blij aan. Vergeet je vader. Jij bent wie je wil zijn. En dag mag je zijn. Je vader is vast al dood. Dood.
Dat klonk door een of andere manier toch hard ook al was hij er niet zeker van en zou het hem niet schelen. Het klonk hard en ruw. Slecht. Gemeen. Ruw... Hij wou het beeld geen seconde meer lang aanstaren maar bleef toch nog staan. Alsof iets hem tegenhield. Tegen zijn eigen wil. Maar het was sterker dan zijn eigen wil. Dus bleef hij staan. Hij begon verder naar het verleden te denken. Aan Anais. Hij was haar voor niks aan het afzetten geweest. Maar Anais had hem daarna ook afgezet. Ze waren een beetje aan het bijten zelf. Nu werd Ventus wil sterker. Hij wou het niet zien. Hij trok zijn hoofd met een stevige ruk weg en keek naar de grond. Het was al redelijk donker. Toen zijn ogen de merrie zocht zag hij dat ze al op de grond lag. Ventus ging naast haar staan en staarde voor zich uit.
Dood. Zou zijn vader echt dood zijn. Hoe? Omdat hij oud werd. Vulcan... Hij had hem de laatste keer bij De Ash Valley gezien. Toen was hij nog slecht en hij hield van zijn vader. Zijn vader was trots op hem omdat hij zo was geworden. Slecht...
Ventus schudde zijn hoofd. Niet nu. Hij keek weer naar de merrie die, zo leek het toch, al sliep. Hij liet zijn hoofd zakken en sloot zijn ogen. Maar slapen deed hij niet.

"Papa?" klonk de stem zacht van het zwarte hengstje. "Zoon. Mijn verloren zoon. Je bent hier echt.." zei de grote witte hengst die ervoor stond. De zwarte keek blij en zei opgetogen "Ik heb je gemist. Papa." Het laatste klonk vertrouwd. "Ik heb jou ook gemist, maar zorg ervoor dat je nu bij mij blijft. Je moeder zal ons niet komen zoeken.." had de witte weer gezegd. Maar het deed de andere precies geen pijn. Hij wist namelijk niet dat ze dood was... Nog niet. Ze was vermoord omdat ze die kleine wou zoeken en helpen. Maar dat mocht hij niet weten. Niet omdat hij te klein was maar omdat zijn vader het zelf had gedaan. "En? Heb je nog iets gedaan toen ik weg was? Zoals een training? Je weet wat ik altijd zei, je moet altijd trainen ook al ben je alleen." vroeg de witte weer. De zwarte keek op en zei: "Tuurlijk. Ik ben sterk geworden, pa. En veel groter. Geloof me nu zal ik je zo neer krijgen!" Het laatste klonk uitdagend maar toch speels.

Ventus schudde zijn hoofd. Die kleine was hij en die witte Vulcan. Zijn vader dus.   Zijn vader die zijn moeder vermoorde. Omdat ze goed was. Kun je dat geloven?  Omdat ze goed was en haar zoon terug wou! Waarom is ze op Vulcan gevallen...  Op een slechterik. En Vulcan dan.. Dij is zo laag geweest op een goede te dekken.   Of was het tegen de wil van... Dus Ventus was misschien een foutje? Hij deed zijn   ogen open. Shht... niet nu.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

 » W E S T E N » De Rivier » all alone here

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum