Someone ?!

Twilight liep in een langzame stap langs de grote kale bomen, een bries verliet zijn neusgaten. Hij vondt het heerlijk om alleen te zijn hij was niet zo langs in DH maar het beviel hem wel, veel ruimte voor jezelf maar toch miste hij wat, andere paarden om hem heen, maar soms wat het gevoel om alleen en vrij te zijn heerlijk. Lekker je eigengang gaan zonder iemand om je heen die aan kop stond te zeuren, of miljoenen vragen stelden. Twilight stopte bij het een grote blas, en bekeek zichzelf in het weerspiegelde water, zijn ogen stonden zoals altijd neutraal en kill, hij had donkere zwarte ogen met een rode gloed erin. Hij haatte zichzelf soms, hoe onnosel hij kon zijn. Zijn zwarte vacht was dof en vies. Hij zuchte waardoor er wat stof langs de plas omhoog steeg. Hij stapte langzaam verder hij liet een lang spoor hoefafdrukken achter in het blubberige zand. Twilight was al sinds hij zich kon herrinderen slecht, zo voelde hij zich meestal ook, geen gevoelens en totaal geen medelijden, zijn ouders kon hij zich niet meer herrinderen, of hij broers of zussen had wist hij ook niet. Tenmisnte niet waar de plek waar hij vandaan kwam, een heel andere wereld dan hier. Waar hij had gewoond, was het strijden op plekken waar je mocht grazen op zelfs lopen, hij had heel wat grote gevechte meegemaakt, oorlogen. Hij met wat oude vrienden hadden gevochten tegen een stel goedzakjes, die dachten dat ze heel wat konden maken, mooi niet dus. Een grijnsde tekende op zijn gezicht toen hij aan die oude tijd terug dacht, de tijd dat hij veulen was, was helemaal weg verdwenen, daarvoor in de plaats waren kwaadaardigen niet positieve gedachten voor in de plaats gekomen. Hij stapte verder totdat hij er klaar meer was om elke keer het zelfde plekje te lopen, hij stopte en stook zijn neus in de lucht, om geuren op te pikken, nieuwe geuren, het onbekende gebied tegemoet. Een kudde zoeken was misschien verstandig, dan zou hij dingen kunnen leren, sterker worden en slimmer. Hij stapte in een harder tempo verder opzoek naar andere paarden. *Krak* Zijn blik schoot naar het bosje achter hem, hij brieste kwaad en keek dreigend op "Someone ?!'' Zei hij duidelijk.

Beauty draafde door het moeras, en zach de stilte rond haar. Ze keek naar de bomen die voorbij gingen. Ze hinnikte wat hier ze hinnikte wat daar maar kreeg dus geen antwoord van een ander paard. "Ach wat maakt het uit?" het maakte toch niet uit of er iemand was of of er niemand was. Ze kwam bij de grote moeras berg, het midden van het moeras. Ze keek even de andere kant uit en keek de andere kant uit en zach een zwarte hengst. Ze verschrok. Ze stapte achteruit ze wou niet dat de hengst haar wat deed. Hopelijk deed de hengst niks. "Wwwie.. ben ..jij??" Ga je me iets doen?? Ze keek op en schudde haar hoofd de hengst was 2 jaar, en ik ben zelf 4,5 jaar de hengst keek niet eens naar me, Beauty wou weg gaan maar dat had geen zin. Hopelijk doet de hengst me niks, "Als je mij niks doet, dan doe ik jou ook niets." `Ze keek met een geduldige blik en keek de hengst aan. Beauty schudde haar hoof er zaten zo veel vliegjes op haar hoofd en aan haar litteken. Ze keek nog maals naar de hengst en sloeg de vliegjes die bij haar staart zaten weg. "Ik ben Beauty." Beauty zei het aardig en vlot.

Twilight rook een onbekende merrie geur, al snel kwam ze aandraven. ''Twilight'' Zei hij kort, hij bekeek het paard voor hem met spleet oogjes, zelfverzekerd zette hij een stap naarvoren en keek de merrie, die zichzelf voorstelde als Beauty aan. ''Waarom zou ik je iets doen ik ken je niet, maar als je het voorstelt'' Hij grijnsde alsof hij de duivel zelf was. De merrie was zwart, met een wit plekje op haar voorhoofd, onbekend voor hem maar, waarschijnlijk was zei, Beauty al een hele tijd in DH. Hij schraapte verveelt met zijn hoef tekeningtjes in het blubberige zand. Hij zei nooit zo veel omdat hij niet gewend was aan andere paarden om zich heen. Hij zag zo dat de Beauty niet slecht was, maar helemaal van haar oren tot het puntje van haar staart goed was, dat irriteerde hem. Hij was het liefst meteen een paard van zijn eigen hoogte tegengekomen die hem meer kon vertellen over het leven hier en waar de juiste kuddes waren voor hem, hij snoof kort richting Beauty.