Fortyfive

Verdomme! Rival trapte fel met zijn hoef tegen de met sneeuw bedekte grond. Call me a sinner, call me a saint. Tell me its over, I'll still love you the same. Call me your favorite, Call me the worst. Tell me its over, I don't want you to hurt. Rival brieste: Voor zijn vader misschien, misschien hield Rival toch nog ergens van hem en kon het zijn vader niets schelen dat hij door zijn énige zoon voor zak werd uitgemaakt. Secret destroyers, hold you up to the flames. Rival trapte harder tegen de grond. Betrayed desires, and a piece of the game. Rival grauwde nog een keer. Hij tuurde donker over de uitgestrekte vlakte, waar sneeuw omhoog werd gespoten door het warme gas dat Moeder Aarde uitspuugde. Rival kreeg weer een kille trek rond zijn mond. Zijn va moest hem blijkbaar niet genoeg om te laten zien en zijn moeder was hem met de eerste beste gepeerd. Rival knarsetandde, walgend van zijn ouders op deze manier. Is it wise enough to say, that I'm better off without you? Well, yes it is! Rival snoof nog een keer agressief, plantte zijn hoeven gewelddadig in de rosse bodem en staarde voor zich uit. Een verbeten trek verscheen rond zijn mond. It doesn't hurt me. You want to feel how it feels? You want to know that it doesn't hurt me? You want to hear about the deal that I'm making? Rival schudde zijn hoofd. No, you don't want to know the deal that I'm making. Rival grijnsde kil, verbitterd door emoties in hem. Verteerd door het idee dat zijn ouders hem niet mochten. Rival gromde binnensmonds. And I don't know where to look. My words just break and melt. Please just save me from this darknessAll that I keep thinking throughout this whole flight. Is it could take my whole damn life to make this right. Rival gooide zijn hoofd omhoog. Zelfs dat was nog beter! Hij had het idee dat het leven hem rechtstreeks uitlachte. Hij wilde het gevoelloze idee kwijt. Het idee dat het hem niets kon schelen. Rival beet te hard op zijn lip. Be running up that road, Be running up that hill, Be running up that building. If I only could, oh... Rival keek nog eens straks voor zich uit. Koel, emotieloos... Hij deed zich niet voor als emotieloos: Hij was het. Het gevoel in hem was weggebrand nadat zijn vader hem genadeloos had laten vallen in zijn ogen. Rival keek lusteloos voor zich uit, speurde zijn omgeving scherp af. 'Wie is daar?' vroeg hij scherp terwijl hij de sneeuw hoorde kraken onder zijn roetzwarte hoeven. Zijn asgrijze vacht viel op in de witte wereld. And if I only could, I'd make a deal with God, And I'd get him to swap our places...

[Ieder willekeurig persoontje mag binnen komen. De schuine grijze teksten zijn teksten uit liedjes. Mocht je weten welke, PB me artiest en titel van de song en krijg voor iedere goede combi één van m'n RPG punten]

In een rustige draf stak hij het normaal zo droge gebied de ashvalley over. De gebruikelijke stofwolk die hem achtervolgde bleef achter omdat het nu al dagen aan een had geregend. Nu waren er zelfs op sommige plaatsen plassen gevormd. Gister nog storte het met bakken uit de hemel en kletterde neer op de rug van de gitzwarte hengst. Zijn vacht was helemaal doordrenkt en koud. Maar hij leek er niet naar te kijken. Zoals altijd wanneer hij een doel voor ogen had richtte hij zich alleen daar op en op niets anders. Net zoals nu. Er was een ander in de buurt. Ergens herkende hij de geur nog. Was het een oud lid van zijn kudde geweest? Daar scheen het wel op te lijken. Maar damn dat was ook al weer lang geleden. Plots spoot naast hem een straal warm water omhoog. Met opgetrokken wenkbrauw keek hij er naar. Hoorde toen ergens in de verte gemompel en richtte zijn aandacht daar op. Het kokend hete water was nu niet zo belangrijk meer. Een grom verliet zijn keel terwijl hij nog altijd doordraafde zonder acht te geven de warme waterdruppels die op zijn ravenzwarte vacht vielen. De regen en onweer van afgelopen dagen had hij eigenlijk niet eens erg gevonden. Nee het was verfrissend geweest. Het leek erop dat de ander geïrriteerd was en een flauw valse grijns plooide zijn lippen. Genietend sloot hij zijn ogen terwijl hij voort draafde. Want ja, waar zou hij hier nou tegenaan kunnen knallen? De vlakte was helemaal kaal en het eerstvolgende struikgewas was nog mijlen ver weg. Het ontspande hem. En dat was wel eens goed voor. Met zijn kudde had hij zoveel stress gehad en hij vond het op een gegeven moment niets meer. Vandaar dat hij er met een aantal leden tussenuit was gegaan. Waardoor de kudde dus opgeheven was. Nu leidde zijn voormalig Bèta en goede vriendin Segué de Horcux. De enigste slechte kudde nog in DH. Zijn oren drukte hij tegen zijn schedel en hij was een tikkeltje verbaasd bij het zien van de asgrijze hengst hier. Maar al snel was zijn blik weer hard en koud. "Rival. Lang niet gezien. Wat brengt jou hier?" weerklonk zijn ijskoude stem rustig terwijl hij hem onderzoekend aan keek. De jonge hengst was ergens erg geïrriteerd over en dat vond hij toch wel enigsinds amusant.

Rival trok zijn gezicht weer in de plooi. Azacar! Rival snoof en schraapte met zijn roetzwarte hoeven over de met sneeuw bedekte grond heen. With the lights out, it's less dangerous. Here we are now, entertain us. I feel stupid and contagious. Here we are now, entertain us... Rival snoof en knikte hem toe ter begroeting. Het onderdanige was eraf: Azacar was zijn leider niet, nooit geweest en zal hij ook nooit worden. Net als zijn vader: Maar die zou ook eerst moeten vechten voor zijn respect dat hij in de loop der jaren was verloren. Inside of me and such a part of you. Ooh, the years burn. Rival knarsetandde. Het was niet meer dan de waarheid. De tijd met Rain stond in zijn geheugen gegrift. De tijd dat zijn vader hem had laten zitten en gelaten voor wat het was. De periode dat hij met die ouwe vrijster van een Boots liep te rommelen. And if I only could, I'd make a deal with God. Rival brieste vurig: Graag, graag had hij haar met een kleine deal weggehaald. Betoverd en na de andere wereld gestuurd. Hoe durfde ze met haar vuilen klauwen aan Sham, aka 'papa' te komen?! Net goed voor Boots, was ze nu weer vrijgezel. Of beter gezegd: Wanhopig zoekende. Satan had haar laten vallen. Rival had gelachen toen hij het hoorde: I talk to God as much as i talk to Satan 'cause I wanna hear both sides. Does that make me cynical? Die tekst was perfect van toepassing op Boots. Maar dat leek ze te laat ingezien te hebben. Rivals lippen krulden vals omhoog. 'Azacar. Waarom vereer je mij met je verschijning?' Rival had het idee dat niemand de geisers als een favoriete plaats zag, daarom hij. De stilte die er hing werd om de zoveel tijd doorbroken door een luide knal van warm gas en water dat moeder Aarde uitspuwde. 'cause I need time, my heart is numb has no feeling. Rival kreeg een verbeten trek rond zijn mond. Het was bijna té perfect voor zijn gevoel op dit moment... 'De rust, de stilte en de kou...' antwoordde hij nuchter op Azacars vraag.

['t Zelfde als eerst: Per goeie combi een punt. En inspiloos :')]