A Fjord tho!

Dacoda grijnsde eens breed. Hij zwiepte met zijn staart, en liep door. Hij stak zijn neus in het water en brieste. Waardoor er leuke bubbeltjes gemaakt werden. Vrolijk zwiepte hij nog maal met zijn staart, en nam een paar grote gulzige slokken van het water. Hij keek even rond. En schudde zich uit. Vervolgens liep hij kalm door. Opeens bereikte een hinnik zijn oren. Dacoda hinnikte terug en zag in de verte een soortgenoot van hem. Ook een fjord! Snel ging Dacoda met zijn hals gekruld en sierlijk erop af. Hij brieste eens, maakte een noodstop en zei: ''Hallo. Mijn naam is Dacoda. Zou ik magen weten wat de naam van het paard voor mij is?'' Dacoda zwiepte hier na maals nog een paar keer met zijn staart. Nam een hapje gras, kauwde het fijn en slikte het door. Zo ging dat even door, terwijl Da wachtte op antwoord.

[Voor de blonden onder ons, één andere fjord.]

Winnie stapte blij rond. Ze was hier nog nooit geweest,maar ze het sprak haar wel aan. Ze ging over in draf. De zon scheen vol op, maar er stond wel een klein windje. Dat maakte het juist wel lekker. Een groep met vogels kwam over Winnie heen gevlogen. Blij waren ze aan het tjilpen. Winnie hinnikte terug naar de kleine vogeltjes. Niks kon haar dag nog stuk maken. Tot haar grote verbasing kreeg ze hinnik terug. Verbaast keek ze de vogels aan die snel weg vlogen. Winnie dacht even dat ze gek werd,tot dat ze een ander paard aan zag komen drafen. Hij was erg mooi en had zijn hals gekromd.''hallo. Mijn naam is Dacota. Zou ik mogen weten wat de naam van het paard voor mij is?'' Vroeg Dacota dus,beleefd.''hey,mijn naam is Winnie. Maar de meeste noemen mij gewoon Win.'' Zei Winnie vrolijk. ''En een leuke naam, Dacota!''Zei ze daarna nog. Het was een aardig paard.


[jaja rustig,Winnie is een fjord!X3]

Dacoda gooide zijn hoofd in de lucht, hij rook een ander paard. Een merrie. Hij grinnikte even om haar woorden en zei: ''Hallo Winnie. Leuke naam. En het is Dacoda. Met de D. Het is niet erg hoor.'' Dacoda schudde zich uit en keek naar de fjord voor hem. Hij grijnsde. Het was ook een fjord met losse wilde manen. Da nam een hapje gras. En ging in het water staan, waar hij een paar gulzige slokken dronk. Geduldig wachtte hij op antwoord van de merrie. Nou ja antwoord. Reactie kon je het beter noemen.

Dacoda zei je dus duidelijk met een d. Bij Winnie in haar kudde zat vroeger een fjord die dacota hette,dus vadaar. ''en, ben je hier allang.'' Vroeg Winnie voorzichtig om de stilte te doorbreken. ''Ik niet,jij bent het eerste paard die ik hier tegen kom''. Een kleine glimlach verschijnt op het gezicht van Win. Ze keek de hengst aan. Hij leek best wel erg op haar. Ze volgde Dacoda's voorbleed en ging ook drinken. Ze gooide haar neus opzij. Hier door werd Dacoda een beetje nat. Winnie hoopte dat hij dat niet erg zou vinden, en ze lachte. Het was een erg warme dag dus ze deed nog een paar stapjes het water in. Ze stond er nu tot haar knieën in. Toch nog te warm en ze deed nog een paar stapjes het water in,tot dat haar hoeven los kwamen van de modderige bodem. Ze zwom door het warme water. Met een uitnodigende blik keek ze Dacoda aan.''kom er in,het is heerlijk!!''. Zei Winnie

De hitte. De o zo grote hitte hier. Alles ging door de bomen heen. Met een niet normaal snelle snelheid. Hoewel het voor hitte zorgt. Kan je er ook veel door zien. Alles kwam van die zonne stralen, ze waren onzichtbaar voor ieder levend dier. Maar toch waren ze er, onzichtbaar voor de paarden en andere levende wezens hier. Zichtbaar voor alle bomen en gras sprietjes. Het was raar om iets te weten dat misschien wel helemaal niet klopt. Dacoda schudde zich uit. Hij keek naar hoe Winnie hem nat spetterde, even keek hij verbaasd maar al snel glimlachte hij ook warm. Dacoda grijnsde en keek hoe Winnie langzaam het water in ging. Hij volgde haar sierlijk, en zei: ''Jij bent ook pas het tweede paard dat ik tegen kom hoor.'' hij grijnsde. Het verwarmde water was inderdaad fijn. Langzaam zwom hij in haar richting.