Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

 » M I D D E N » De Woestijn » T I T A N I U M [open]

T I T A N I U M [open]

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1T I T A N I U M [open] Empty T I T A N I U M [open] di 16 aug - 23:44

Nevaeh

Nevaeh


Death spreds her wings

Duizenden stofdeeltjes dansten in het felle licht van de zon. Het was een zonnige herfstdag, maar zo lang zou het niet meer zonnig zijn. Dikke, donkergekleurde wolken aan de hroizon bundelden hun krachten en vermengden zich met elkaar totdat er een grote, haast zwarte wolkenmuur ontstond, die een plekje zocht ergens zijn lading water kwijt te raken. De grote vulkaan, doods en statig als altijd, sierde het vlakke gebied. Een ranke friese merrie bewoog zichzelf in een krachtige, verende draf voort. Stof danste rond haar ravenzwarte vacht, die afstak tegen de lichte stoffige ondergrond. De lichte maar kille bries die er stond trok haar manen mee omhoog en liet ze voor haar ogen wapperen. Die wid was de voorbode can de aankomende winter. Het zou niet lang meer duren voordat de eerste sneeuwvlokken zich lieten zien. Bosdiertjes zochten naar proviand en bekleedden hun holletjes extra warm. Nevaeh hield van de winter, van zijn genadeloze dagen waarin alles en iedereen weg werd gevaagd door de dikke sneeuwvlokken. Ze hield van het ijs ' s morgens waar iedereen over uitgleed en hard ten aarde viel. Ze hield van de ijskoude wind die haar ravenzwarte vacht streelde alsof het De Duivel zelf was. aar adem, die stukken warmer was dan de lucht, ookal scheen de zon, verdween als twee witte wolkjes in de vroege middag. Ze had besloten Zephyr niet meer te dienen. Nee, misschien kreeg hij nog een kans. Maar hij had zijn hele leger en ideën in de soep laten vallen alsof het allemaal niks boeide. Eens krijgen de slechte paarden macht over de wereld Zei ij vaak. Pff, het was te zien. Hij was niet meer in Dh, weg om 'zaken' te vervullen. Met haar kille kijkers, die felgroen van kleur waren als bodemloze putten, speurde ze het lanschap af naar enig teken van leven. Vaak kwam ze hier, om gewoon even alleen te zijn of om het gebied schoon te houden. Schoon van alles wat tot de goede kant behoorde, schoon van alle vrolijkheid dat de aarde bevolkte. Ze plantte haar hoeven diep in het stoffige zand, wat je neusgaten binnendrong en uiteindelijk je longen waardoor je moest hoesten, en keek op tegen de grote vulkaan. Nog steeds ging de wind tekeer, waardorr de wolken nog sneller bewogen en als snel zal de natuur haar schadelijke krachten bundelen en het over de natuur loslaten.




H E T L I F S T E E N B A D A S S E R

2T I T A N I U M [open] Empty Re: T I T A N I U M [open] do 18 aug - 6:52

Jack Sparrow

Jack Sparrow

Waar was ze? Waar was zijn zwarte merrie? Zijn Neveah, en waar was Nepturos? Waar waren zijn godinnen? Nergens te bekennen, waren ze nog wel in het grote Dream Horses? Hij moest een van de twee een keer zien, hij zou het niet meer overleven met die paarden die zich de duivels noemen. Pfff... In zijn ogen waren het er maar drie, hij, Neveah, Nepturos. En niet die andere schampere paarden. Allemaal stuk voor stuk achterlijk. Night Dancer schudde zijn hoofd dynamiek stapte hij voort naar het onbekende zonder doel. Zonder eindbestemming, hij was zichzelf niet meer de laatste tijd. Waar was hij mee bezig? Hij zwiepte met zijn staart, zijn oren in zijn dikke manenbos te vinden, zijn staart en hoofd fier en trots in de lucht geworpen. En waar was Night Magic? Night Prada? En op degene op wie hij het boost was was op Nightwish. Hoe kon ze haar veulens helemaal achterlaten! En wat was er nu van ze geworden, Night Dancer betwijfelde het hemzelf of ze wel slecht waren. Hij snoof schamper, maar stond abrupt stil toen hij bijna tegen een zwarte kont aanknalden, zijn spieren kwamen tot stil stand. Maar ze waren nog steeds goed zichtbaar, zijn manenbos viel sierlijk langs zijn gespierde, slanke, maar sterke hals. Hij snoof even geluidloos. Neveah. Ongemerkt, en geruis loos, kwam hij naast haar te staan en fluisterde zacht in haar oor. ''Hallo.'' Vervolgens ging hij voor haar staan en keek haar aan, met een kleine grijns rond zijn eigen emotieloze gezicht. Hij bekeek haar ze was niet veel veranderd. ''Ik heb je gemist.'' Night Dancer wist best dat het zijn eigen fout was dat hij haar niet gezien had. Maar hij vergaf niet, en hij zijn zeker geen sorry. Maar voor zijn merrie kon dit er altijd wel bij. ''Sorry.'' Zei hij vals en duister, maar toch met een grijns rond zijn gezicht.

3T I T A N I U M [open] Empty Re: T I T A N I U M [open] vr 19 aug - 5:51

Nevaeh

Nevaeh

De wind kwam van voren waaien, wat erg fijn was voor de pikzwarte merrie, die met haar hoofd opgeheven naar de aanstormende wolken tuurde. Haar lange, ietwat golvende manen wapperden strak naar achteren, evenals haar staart en behang. In een fractie van tijd werd alles donker, heel donker. Al snel kwam de regen met bakken uit de hemel, de dikke druppels ploften met vaag getik op haar ravenzwarte vacht, die afstak tegen het lichte zand. Ze schudde de nattigheid van zich af. Toen ze zich net wilde omdraaien om een schuilplaats te zoeken, knalde er iets met een enorme vaart op haar af. "What the f..." schreeuwde ze, en ze draaide zich abrupt om. Verbaasd keek ze in de donkere ogen van de chocoladebruine hengst, met wie ze een veulen had en wie ze liefhad. "Hallo" fluisterde hij in haar naar achteren gesperde oor. "Night! Wat doe jij hier, m'n liefste? Ik heb je al zo lang niet gezien!" Ze bracht haar fluwelen neus, nu helemaal doorweekt, naar zijn oor en beet er een keer grommend in. ''Ik heb je gemist.'' Waren zijn woorden. "Tssss. Wat denk je, ik heb jou ook gemist!" Nog steeds kwamen de druppels als naaldjes tegen haar aan, waardoor ze haar ravenzwarte kont tegen de regen inzette, maar waardoor haar manen irritant voor haar ogen en mond waaide. Night verontschuldigde zich. "Ik ben allang blij dat je hier bent, gekkerd. Ik heb je geur, je bewegingen en je gpraat gemist" Ze drukte haar neus tegen die van hem, even doorweekt als de hare, en snoof zijn geur op. Zijn warme adem, die uit zijn neusgaten ontsnapte en op haar neus terecht kwam, kriebelde heerlijk. Ja, ze was erg blij dat hij terug was, maar waar was hij geweest? Nevaeh haalde het niet eens in haar hoofd dat hij een ander scharrel had gevonden, dat zou hij nooit doen.

4T I T A N I U M [open] Empty Re: T I T A N I U M [open] za 20 aug - 3:39

Jack Sparrow

Jack Sparrow

Night Dancer was anders geworden slechter, nog slechter. ’’Ik kom je iets zeggen.’’ Zei hij kil. Hij hield nog wel van haar, maar dit was niet de juiste tijd en keer om dat te laten merken. De regen druppels vielen naar beneden, als naaldjes sneden ze in je huid. ’’Dat zou je dan nog wel een tijd moeten doen. Ik ga weg uit Dream Horses Neveah. Ik weet niet of het voor altijd is, maar wel voor een tijd. Ik moet iets doen, wat kan ik niet zeggen. Maar je zou me moeten missen. Het is een gevaarlijke opdracht, het is niet duidelijk of ik het overleef of niet. Misschien blijf ik daar wel voor altijd. Bereid je voor op het ergste’’ Night Dancer schudde zijn hoofd keek even rond. Dit zou misschien wel de laatste keer kunnen zijn dat hij deze reus zou zien. De laatste keer in zijn leven. Night Dancer wist dat hij niet meer terug zou komen, misschien zou hij er komen. Maar terug gaan was onmogelijk, helemaal onmogelijk. Het zou gewoon niet kunnen. Hij zou of sterven, of er voor altijd blijven.

5T I T A N I U M [open] Empty Re: T I T A N I U M [open] za 20 aug - 7:13

Nevaeh

Nevaeh

’’Ik kom je iets zeggen.’’ De woorden van de chocoladebruine hengst voor hem deden haar hart sneller kloppen. Er hing een beladen sfeer rond de twee, een sfeer die duidelijk te voelen was. Wat kwam hij haar zeggen? Verbaasd schoot haar linker wenkbrauw omhoog. ’’Dat zou je dan nog wel een tijd moeten doen. Ik ga weg uit Dream Horses Neveah. Ik weet niet of het voor altijd is, maar wel voor een tijd. Ik moet iets doen, wat kan ik niet zeggen. Maar je zou me moeten missen. Het is een gevaarlijke opdracht, het is niet duidelijk of ik het overleef of niet. Misschien blijf ik daar wel voor altijd. Bereid je voor op het ergste’’ Alles leek langs haar heen te gaan, de woorden van de hengst leken haar fijn gevormde oorschelpen niet te bereiken. Tientallen, wel duizenden leken het vragen tolden door haar hoofd. Onwillekeurig zette ze een paar passen achteruit, en schudde haar hoofd. De angst was in haar ogen te zien, maar die angst veranderde al snel in woede. Woede was wat in haar ogen reflecteerde, woede tastte haar brein aan. Ze begon rode vlekjes voor haar ogen te zien, tranen prikten achter haar ogen. "Wat? Eerst hou je van me, we kregen samen een prachtige dochter die nog zo veel te leren heeft en nu verlaat je me? Voor iets wat je niet eens mag zeggen? Wat verchrikkelijk zwak van je! Ik dacht dat we nog zo veel tijd samen door zouden brengen, maar nu vertel je me dat je dóódgaat en nooit meer terugkeert? Ik had beter van je verwacht, hengst!" Alle woorden spuugde ze met enorme woede uit, ze trilde op haar benen en haar hart roffelde onder haar borstkas. Haar hart was met een klap doormidden.Hoe kón hij dit doen? En Nepturos, wat moest ze tegen haar dochter zeggen? Ze had net haar eerste maandje training erop, en ze had nog zo veel te leren! Weer zette ze een paar passen achteruit, terwijl de regen voortkletterde. Ze had net plannen gemaakt om een kudde te creën, als ze het toelieten. en nu ging de hengst van wie ze zielsveel hield, weg. Weg uit Dh, weg voor altijd.

6T I T A N I U M [open] Empty Re: T I T A N I U M [open] vr 26 aug - 4:48

Jack Sparrow

Jack Sparrow

"Wat? Eerst hou je van me, we kregen samen een prachtige dochter die nog zo veel te leren heeft en nu verlaat je me? Voor iets wat je niet eens mag zeggen? Wat verchrikkelijk zwak van je! Ik dacht dat we nog zo veel tijd samen door zouden brengen, maar nu vertel je me dat je dóódgaat en nooit meer terugkeert? Ik had beter van je verwacht, hengst!" Angst, woede, frustatie het was allemaal in haar ogen te zien. En langzaam borrelde zijn woede ook op. Hij zwiepte nijdig met zijn staart. Zijn ogen keken haar strak aan, dit was net als de ruzie aan het begin. Maar dan anders, heel anders, hij bekeek het nu van een ander opzicht. Hij was slechter geworden, vroeger verwijdde hij het ook toen hij in het begin aan kwam in DH. Maar toen door die ruzie was het anders, nou trok het hem aan en had hij al verscheidende paarden vermoordt. Die op zijn pad stonden. Night Dancer vloekte even hard toen hij tegen een steen trapte waarom wist hij even niet meer goed hij was verblind door zijn woede. Maar goed de rust keerde naar een tijdje terug. En pas toen wist Night Dancer iets uit te brengen. ''Ik hou nog steeds van je. Ja ze heeft nog veel te leren, maar ik hoop en weet nu bijna zeker dat ik terug kom om haar alles te leren wat ze leren moet.'' Hij stopte even, en wende zijn blik af. Daarna keek hij haar weer strak en kil aan, medogenloos en moordlustig. Je zou nog denken dat hij haar zo zou vermoorden als ze niet uitkeek, maar hij zou het niet kunnen. Hij zou een watje zijn die ruzie met haar vermeedt. Terwijl hij echt wel slecht was hij kon het niet. ''Ik.'' Weer stopte hij eventjes. [b\''Kan het niet zeggen, omdat ik het niet weet waarom. Het is dus niet zwak, en ik zelf denk ook dat we nog veel zullen meemaken samen.''[/b] Voegde hij het laatste stukje er aan toen, toen hij het speeksel even om zijn oren kreeg. Nijdig keek hij haar aan, hij wist dat ze een kudde wou maken, en hebben. Hij wist dat ze er zo graag eentje wou. Hij wist het allemaal. Hij snoof woedend, en keek Neveah nog steeds strak en venijnig aan. Alles aan zijn houding maakte hem slecht. Hij rolde even wat steentjes weg met zijn hoef om wat te doen te hebben. Hij moest haar verlaten, haar van wie hij zielsveel hield. Hij zuchtte. ''Ik moet gaan.'' Hij drukte nog heel even zijn neus tegen de hare, draaide zich krachtig om. En draafde met krachtige passen weg.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

 » M I D D E N » De Woestijn » T I T A N I U M [open]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum