Helemaal alleen...

Ik strompelde door de dikke laag sneeuw en dacht aan mijn ouders en die afschuwelijke wolven het leek net als gisteren maar eigenlijk was het al meer dan een jaar geleden... Ik stopte met dromen en ging weer vooruit,, oeii het word al donker! Ik moet snel een schuilplaats vinden anders komen de roofdieren =o Met het klein beetje licht dat ik had zocht ik naar een schuilplaats. Na een half uur zoeken zag ik een grot, ik was uitgeput en ging liggen. Een paar uur later ik schatte rond middnacht hoorde ik een kudde naderen de grond beefde van de stampende hoefen. Ze mogen mij niet zien ik sprong recht en liep zo snel mogelijk naar buiten

(lang genoeg het is m'n eerste bericht x)

Dit was het, de plek waar Pearl dag had gezegd, gezegd dat ze DH voor een tijdje zou verlaten. Deze plek bracht alle herinneringen terug, ook de herinnering aan Pearl, die inmiddels slecht was geworden. Sneeuwvlokjes dwarrelden neer op zijn bruine vacht terwijl Hagrid met grote stappen door de sneeuw liep. Zijn hoofd hing wat lager dan normaal, nog steeds in gedachten, over Pearl. Hoe kon ze, ze was altijd zo vrolijk, en blij, de laatste tijd was ze misschien wat minder vrolijk geweest. Maar iedereen had wel eens een dipje. En toen kwam ze terug, met de boodschap dat ze slecht was geworden. Een zucht sijpelde van zijn lippen terwijl zijn grote lichaam zich voort bewoog door de sneeuw. Hagrid was groter dan andere paarden, want hij was een Clydesdale, normaal was hij er zo trots op, deed hij de Clydesdale-walk en paradeerde hij rond. Maar nu deed het hem niets. Hij was echt down op het moment. Zijn bruine ogen schoten naar links, en naar rechts, hij hoorde iets. Maar hij vond het geluid het niet waard om van zijn pad af te geraken, waar hij naartoe wou wist hij ook niet. Maar hij wou gewoon rechtdoor lopen. Zijn hoofd richtte zich een keer naar achteren, en een hinnik, die gericht was aan iemand die hem niet zou horen, kwam uit zijn keel. Het was een hinnik gericht naar de goede Pearl. En er waren twee redenen waerom die hinnik Pearl niet zou bereiken. Reden 1: Pearl was te ver weg. En reden 2: De goede Pearl was helemaal weg. Zijn blik was een beetje gebroken, nog steeds was hij er niet overheen, hij kon het niet loslaten. Maar hij zou ooit wel moeten. Zijn hoofd werd even omhoog geheven toen hij gedempte hoefstappen hoorde. Dat moest dichtbij zijn. Zijn oren gingen wat meer naar voren en hij snoof eens. Toen zette hij het op een draven en maakte hij zijn weg naar het geluid waarvan het hoefgetrappel kwam. Toen kwam een Haflinger in het zicht. Hij hield stilstand bij de haflinger en stak zijn neus uit naar beneden, om een voorzichtig duwtje tegen de schouder van de Haflinger te geven. ´Kan ik je helpen?` Sprak zijn stem, die ooit zo vrolijk was geweest, een beetje bezorgd.

-Ik ben geen mod, maar ik denk dat je in de 3de persoon moest typen, dus hij/zij, het kan ook zijn dat het veranderd is -

Ik stond te bibberen op m'n benen ik wou vluchten maar hij zou me toch direct te pakken krijgen, zo'n groot paard. Ehm,, ik ben hier nieuw weet jij misschien de weg naar de vallei ik heb gehoord dat dat gebied van de eternal guardians is. Misschien ga ik me bij deze kudde voegen of zou het alleen beter zijn?

Rustig zette hij zijn passen op de stenen. Hij snoof, rook twee andere paarden. Langzaam liep hij dynamiek de berg af, uitkijkend of hij niet struikelde. En zoekend waar de paarden waren. Hij glimlachte vrolijk toen de paarden in beeld kwamen een reusachtige paard genaamd Hagrid. En een Haflinger waarvan Remember de naam weer niet wist, vast een nieuwe zo te zien. En ook kon hij hun net horen. ''Ehm,, ik ben hier nieuw weet jij misschien de weg naar de vallei ik heb gehoord dat dat gebied van de eternal guardians is. Misschien ga ik me bij deze kudde voegen of zou het alleen beter zijn?'' Remember glimlachte vrolijk, zijn blauwe kijkers twinkelden mooi. Remember draafde het laatste stuk en stopte soepel bij de paarden. Hij knikte even naar ze. Glimlachte vrolijk en zijn ogen twinkelden. ''Sorry ik stoor toch niet in diepgaande gesprekken over Dream Horses? Over weet ik veel wat dan niet? Of komt het juist goed uit dat ik er ben?'' Vroeg hij vrolijk terwijl hij beide paarden intelligent en vrolijk aankeek. Zijn staart zwaaide wat heen en weer. Zijn hoofd danste even om de wind lekker verkoelend door zijn manen te krijgen. Hij keek naar de grijze wolken die boven de berg hingen. Nooit zal hier een levend wezen wonen, zijn op zijn minst. In deze plek kon je gewoon niet wonen gewoon niet. Remember zuchtte keek de twee paarden aan. Zijn blik gleed van de ene naar de andere, terwijl hij in zijn gedachte verzonk. ''Oja, nu ik er toch ben zou ik het leuk vinden om jullie namen te weten. Ik ben Remember, en deze Clyesdale hier Hagrid.'' Remember knikte naar de richting van Hagrid. En verzonk weer in gedachte.

Ik ben Angeldust zei ik verlegen en glimlachte vlug. Weet jij toevallig de weg naar de vallei?

Hij glimlachte. even knikte hij naar de merrie en zei: ''Nou vanaf de Drakenberg deze berg dus. Ga je naar de zee, ik neem dat je begrijpt hoe die eruit ziet? Dan ga je een lange tocht tegemoet. Vanaf de zee ga je naar de Taiga een bos vol met naaldbomen, vanaf de Taiga ga je naar de Gletsjer, eigenlijk een soort berg met alleen maar sneeuw je ziet wel wat ik begrijp. En vanaf de Gletsjer ga je naar de groene vallei. Het is daar heel mooi, en er stroomt een fijn riviertje doorheen. Ik vraag me af hoe het zou zijn als het daar wit is door de sneeuw.'' Remember zijn ogen twinkelden en zijn stemgeluid was helder en vriendelijk met een warme gloed erin. ''De vallei is gebied van de goede kuddes. Eternal Gaurdions waar ik ook in zit, onder leiding van Sultan. En de Quiet Sparkle, waar Hagrid in zit, die is onder leiding van Pearl en binnenkort van Lucardi of mij.'' Remember glimlachte vrolijk, dat was waar ook. Hij was bijna vergeten dat hij de QS had uitgedaagt, eigenlijk vond hij het vest wel spannen maar goed. Het zij zo, als hij niet won bleef hij gewoon in de EG en was er niks aan de hand, en anders was hij trots leider van de QS.

-kan je misschien proberen langer te posten? Beschrijf anders de omgeving, het gevoel van je paard, het uiterlijk van je paard, je gezelschap, het weer, schrijf details op. Ik weet dat ik geen moderator of admin ben, maar dan is het toch wel fijner voor mij om fatsoenlijke posts te maken -

Natuurlijk weet ik wat de zee is zei de merrie,, maar eigenlijk had ze er geen idee van... Angeldust keek om haar heen daar was een padje, er zaten nog hoefafdrukken in de grond die vrij modderig was van de regen. Als Angeldust dat spoor zou volgen zou ze vast bij de zoo of was het zee ofzoiets komen. De merrie keek naar remember en zij: Dan zal ik maar gaan... ehm,, misschien zie ik je nog eens! Angeldust Knipoogde vlug naar remember en weg was ze! Onderweg herhaalde ze de beschrijving van remember luidop zodat ze het niet zou vergeten. Vanaf hier naar de zee, dan naar dat bos met die ehm,, naaldbomen. Dan naar die berg met sneeuw hopelijk word het daar niet te koud! En dan ben ik bij de groene vallei riep ze opgewonden. Hé net van die verhaaltjes van platvoet mama vertelde mij die vroeger voor het slapengaan, de ogen van de merrie begonnen te fonkelen. Angeldust versnelde haar pas en voorzichtig daalde ze de berg af.

- Is dit al wat beter ? =D -