~ My ♥ says that you're my foster father are ~ Keyaz ~

Chico huppelte in het rond. Tot hij bij het korenveld aankwam. Daar hield hij hald. Hij begon te lachen.Gewoon, zonder reden. Best raar. Maar zo was hij nnu dan. En zo zijn was leuk. En hij bleef zo. Ja, voor altijd. Hij glimlachte. Spring spring, hij sprong in het koren veld. En sprong de hele tijd door.
Hij voelde zich zo blij, ineens.
waarom wist hij niet. Maar hij wist wel dat dit nog een leuke dag werd. Een dag die je nooit zal vergeten. Waarom dacht hij dat? Iets in hem zei dat hij gewoon op zijn gevoel moest gaan.
Dus dat deed hij, hij volgede dat stemmetje altijd. Dat stemmetje zorgde voor geluk. Maar inhem was ook een nep stemmetje. Die zorgt voor ongeluk. Zo dacht hij.
Zo zat het in zijn kop, en voelde hij zich veiliger. Chico sprong wer verder. Tot ergens in het midden.
Daar ging hij liggen, hij was uitgeput. Hij deed zijn ogen dicht. Maar het nep stemmetje begon te klagen. Hij zeurde van; doe je ogen open! Ga niet slapen!
En zo van die dingen. Best irrietant. Maar hij deed zijn ogen toe. Hij sprak altijd tegen. Hij luisterde er nooit naar.
Te eigenwijs dat hij was.Hij hoorde iets achter zich. Hij ssprong recht en draaide zich meteen om. Daar zag hij een zwart paard staan. Hij wachten af tot het zwarte paard iets zei.

~ Voor Keyaz mijn Pleegvadertje ~

Het paard tegenoov Chico, zei; Hee alles goed? Chico antwoorde blij ''Jaa, en met jou?'' Hij keek het paard aan.
Een zwart paard, met een bles. Een witte bles. Best mooii...Okee! Chico keek het paard aan..Hij kreeg juek aan zijn been, hij probeerde er aan te krabben. Met zijn voorhoofdje. Toen hij met zijn hoofd laag zat, zag hij dat het paard ook witte sokken had.
Chico had dat ook, Chico had allemaal witte vlekjes. Chico deed zijn hoofd omhoog.En sprong rond het paard. Langs het paard stopte hij. En kruipte onder het paard door.
Hij ging daarna weer voor het paard staan. En keek omhoog, om het paard te zien. Hij was anders te groot. En dan kon hij hem niet zien. Chico steigerde, maar viel meteen weer om. Steigeren kon hij nog niet.
Hij glimlachte naar het paard.

~ Muwhuhahah Nu gaat ie gek doen XDD. ~

Toen de kleine Chico onder de grote hengst ging, duwde de hengst hem plagend. Dat vond Chico niet erg, maar hij lachte juist. Toen chico steigerde en om viel ging de hengst knielen.
En zei 'Kijk, nu jij groter.' Chico vond de hengst lief. De hengst vroeg daarna wat zijn naam was. en Chico zei; "Ik heet Chico en jij?''
Chico vond de hengst erg lief. En hij ging tegen de hengst liggen. Hij deed zijn ogen dicht. en schuifde helemaal tot bij de hengst. "Lekker warm"
zei hij met een zacht stemmetje. Na een paar minutjes, stond Chico weer op. Hij sprong weer rond het paard heen. En probeerde over hem te springen, maar belande op hem. Hij kruipte terug tot de grond.
''Sorryy, heb je pijn?' Niet dat Chico zo zwaar was. Maar dat zei hij wel beetje beschaamd.
Hij ging weer tegen hem liggen. En keek voor zich, naar de grasprietjes. Daarna keek hij weer naar de hengst, die naast hem lag.
Hij lachte, en deed zijn oojes toe. Chico zag in zijn verbeelding, hoe hij langs de hengst galopeerden. Alsof hij een hechte band met hem had. Hij wist zeker dat er nog iets zou gebeuren.
Iets goed, dit werd vandaag nog leuk..Maar wel echt gezellig..Dat zei iets in hem, dat ene goede stemmetje. Dat goede stemmetje was ook zo lief. MAar de hengst iets liever. Dat vond het stemmetje niet erg. Chico had veel fantasie.

De hengst heette Kezay, en Chico had hem niet zeer gedaan. Chico glimlachtte, en ging heel dicht bij Kezay liggen en zei, iets wat hij gewoon moest zeggen ''mijn ouders haatte mij, en mishandelde mij. Ze p-probeerde alles om ervoor te zorgen dat ik..'' Chico wachtte een secondje en toen zei hij ''Verdween, of dood ging....Dus ik ben een andere kant opgegaan, hier het koren veld in Dreamhorses" Er rolde een traantje over Chico's wang.
Hij voelde zich veilig bij Kezay. "Ik heb nooit meer in de buurt van een volwassene geweest" Hij zei het wel een beetje fout hij bedoelde namelijk, ik ben nooit meer in de buurt van een volwassene paard geweest. Maar Kezay snapte het wel zeker? Chico voelde zich nooit veilig bij een ander volwassene paard aleen bij Kezay.
''Aleen bij jou, bij jou ben ik veilig" Zoiets had hij nog nooit tegen een volwassene paard gezegd. Maar dit was wel waar. Hij was veilig bij Kezay, je kon hem 100% vetrouwen.
Hij kroop heel dicht bij Kezay, en deed zijn ogen toe. Hij genoot van de warmte die Kezays vacht aangaf. Heerlijk.



Zielig momentje (A)

Rustig bleef hij liggen met zijn ogen gericht op Chico. Toen zijn oogjes weer op hem gericht waren en hij begon te praten schrok hij wel. Wie kon dat nou doen? Hoe triest moest je zijn wilde je zo doen tegenover een veulen? En dan was Chico nog geen gewoon veulen maar een leuk en spontaan veulen. 'Wat erg..' Zei hij zacht en duwde troostend zijn warme neus tegen hem aan. 'Heb je dan al die tijd alleen rondgezworven?' Vroeg hij met een beetje ongeloof in zijn stem. Dit kon je toch niet zomaar maken? Hij vond het fijn toen hij zei dat hij zich veilig bij hem voelde. 'Bij mij mag je voor altijd blijven als je wilt' Zei hij en ging iets makkelijker liggen zodat Chico er beter bijpaste. Hij legde zijn hoofd tegen hem aan en speelde wat met zijn manen om te zorgen voor wat afleiding voor Chico.

Toen Chico het zei van zijn ouders vond Kezay het erg. Dat zei hij toch. En Kezay is te vertouwen. En toen hij zei dat hij veilig was zag Chico, dat hij er erg blij mee was om dat te horen. En hij zei, 'Bij mij mag je voor altijd blijven als je wilt' En Chico wou bij hem blijfen, hij had anders niemand. En voor hij deze dingen alemaal had gezegd had Kezay nog iets gevraagd, waar hij nog niet had opgeantwoord.
Dus zei Chico snel ''En ohjah, ik zwerf hier al even ja.'' Chico wou eigenlijk ook op het andere antwoorde, maar het nepstemmetje begon weer Och zielig ding! Hij begon zich ook onzeker te voelen en hij zei "Ik wil voor eeuwig bij je blijfen. Mag dat?"
Vroeg hij er bij, hij wist namelijk niet of het mogt. Hij hooptte echt zo van well. "Je bent net als een vader voor me, een vader die ik nooit heb gehad, wil je dat zijn?" Misschien kreeg hij hem ook nog als een vader. Dat zou geweldig zijn. Kezay als haar vader..Dat is een droomdie uitkwam.
Kezay had zich ondertussen al makelijker voor Chico gelegt, nu paste Chico er helemaal bij. En nu speelde Kezay met Chico zijn manen voor afleiding en dat hielp ook wel. Chico fluisterde ''Ik hou van je"Je hoorde het niet goed, maar toch wel hard genoeg, dat Kezay het hoorde. Kezay was echt lief. Hij had nog nooit zo een lief iemand ontmoet.
Aleen Kezay. Chico hield van hem. Hij heeft eigenlijk nog nooit van iemand gehouden. Aleen van Kezay.
Chico deed zijn hoofdje omhoog en kwam met zijn neusje tegen de warme neus van Kezay. Kezay was lekker warm en zacht.Vele zachter en warmer dan Chico zelf. Het werd nog donker. De sterren werden duidelijker, Chico keek naar de lucht naar de sterren..Wat mooi, en kou had hij niet, daar voor zorgde Keyaz.

Chico werd nu zoon genoemd. Nog nooit had iemand dat tegen hem gezegd. Zijn ouders noemde hem ding, of het. Maar nooit zoon. Ze beschoeden hem niet als zoon. Ze vonden hem maar een grap, een dom ding. Dat deed Chico pijn, recht in zijn hart daar zat een scheur.
Maar Kezay heeft die scheur geplakt. zijn vader. Nu was het officieel Zoon en vader. En Chico zou ervan houden om zijn zoon te zijn. "Nog nooit heeft iemand me zoon genoemd" Chico ging met zijn neusje tegen die van zijn vader. En gaf hem een likje.
Kezay was het dierbaarste in Chico zijn leven. Zijn lieve papa. Wat was hij nu blij. Hij kon wel blijfen lachen. En dat deed hij ook. Zijn dromen waren uitgekomen. Hij had nu officieel de liefste papa!
Hij zou zijn echte ouders niet vergeten. Maar Kezay hoorde nu erbij. Kezay was voor Chico zijn oficieele vader. Zijn echte vader. Die ander kon oprotten en plek maken voor Kezay. Die plek die zijn twee ouders pakten verdubeld, was de plek voor Kezay.
Maar ook niet een keer verdubbeld maar duizend keer. Zo zakte Chico weg is zijn dromen..Daarna keek hij weer naar die mooie volle maan.Daar kon je ook wel zoveel uren van genieten!

[weten we niet, misschien gestikt toen we hem vonden was er een plasje bij hem ]