Met grote sprongen bracht de hengst genaamd Hawthorne zich voort. Zijn sterke achterhand en voorhand bewogen soepel op ritme. De geur wat hier rondt hing had een vervrissende geur. Het rook erg lekker. Het water van de meander meer lied zich over de kanten heen glijden. Het leek net dat de slirten water vochten om weg te komen maar het niet lukte. Hij maakten zijn sprongen groter om zijn vaart op te tuigen. De wind glee vervrissend langs hem heen. Waardoor hij soms ook tegen werdt gehouden door de kracht wat de wind meebracht. Een grote zucht verlied zijn mond. En al snel verminderde hij vaart. Naar galop bracht hij zich over naar stap. Zijn wilde manen kolde langs zijn gespierde nek heen. Vervolgens lied hij zijn ijsblauwe ogen over het gebied dwalen. Vele bomen waren kaal door de vorige herfst. Nu is het winter maar het leek er niet veel op. Er was amper sneeuw gevallen. Nog een zucht verlied zijn mond. Vervolgens dwingde hij zijn benen te draven. Met een langzaam vaartje bracht hij zijn benen vort. Hij liep al een hele tijd door diet gebied heen. Dit kon wel enkele uren zijn geweest. Nog een zucht velied zijn mond. Vervolgens snoof hij weer de geur op van de meander, tot dat hij een doordringende geur tot zich nam. Hij hefde zijn hoofd op. En gaf vervolgens een zuivere hinnik. Ergens in deze beurt was een paard. Dat wist hij zeker, toen hij de geur op snoof. Vervolgens wachtte hij met geduild af wie er zou verschijnen ~Imora |
Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je
De wind
2 plaatsers
Bericht [Pagina 1 van 1]
2 Re: De wind za 31 dec - 4:52
Imora
Imora keek wat verveeld rond zich. Het was kouder geworden, dat zou je normaal wel weten als je erop zou letten, Imora deed dat dus niet. Ze negeerde de koude die tegen haar beukte om er toch voor te zorgen dat ze een rilling door haar heen zou krijgen. Nee het lukte niet, maar met haar manen spelen en staart lukte dat wel. Even zwiepte ze met haar staart tegen haar flanken waardoor het hard ketste. Sierlijk schudde ze nog eens met haar hoofd zodat de manen die eerst warrig lagen door de wind nu toch sierlijker langs haar hals lagen. Er was al een tijdje niets meer gebeurd dat haar aandacht had kunnen trekken. toch niet sinds haar vader.... Ze was volwassen en nog steeds dacht ze over haar vader na. Kribbig schudde ze die gedachten weg, juist op dat moment hoorde ze van wat verderop een hinnik, waarschijnlijk was het voor haar bedoeld want Imora rook geen ander paard meer behalve de hengst die had geroepen. Imora kon wel wat afleiding gebruiken. Snel met lenige bewegingen versnelde ze haar pas en draafde richting de hengst die ze al snel zag opdoemen."En wie mag jij dan wel zijn" Vroeg ze met haar pure stem. en wachtte geduldig af. Ze keek de hengst recht aan met haar zilverkleurige ogen.
Bericht [Pagina 1 van 1]
» W E S T E N » De Rivier » De wind
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
|
|
|