Well, Here I am...

Fire Flame and Mistral Only


Een licht gekleurde hengst liep door het wilgenwoud. Zijn lange manen streken zachtjes over zijn schouders. De hengst brieste zacht. Fire Flame keek naar de zon die bijna achter de horizon zakte. Hij was op ongeveer een kwart van het woud en besloot een draf in te zetten. Met krachtige passen liep hij over de drassige maar net niet natte bodem. Hij brieste weer en hinnikte vrolijk. Hij was de laatste tijd zeer vrolijk en negeerde iedereen die chagrijnig was of zo over wilde komen. Vrolijkheid was een must in zijn leven.

In de hengst zijn manen zat een klein rood bloemetje gewikkeld, evenals een kleine blauwe bloem en een boterbloempje. Dat was iets van hem. Hij hield van de kleuren die zijn manen deden opleven. In zijn staart hingen wat takjes, die probeerde hij eruit te krijgen door een paar keer heen en weer te zwiepen met zijn lange blonde staart. hij gaf het maar op. Hij besefte ineens dat hij aangekomen was bij het meer. Hij liep langzaam verder, hij liep het water in en zijn staart dreef als een vrolijk lint achter hem aan. Alles aan hem maakte je vrolijk, zijn karakter, zijn uiterlijk, alles. Hij was dan ook een hengst met een wat raar, maar vrolijk, karakter en deed alles om dat zo te houden. De hengst brieste vrolijk en stond nu tot zijn knieën in het water.

Mistral liep met kleine vlugge pasjes het woud in, het was hier zo mooi. Ze was hier vaak te vinden en hoopte ook altijd weer een mooie hengsat te vinden die net zoals haar prattig gestoord was. Zoals dat ze nooit op één plek kon blijven, ze moest altijd reizen altijd weer een andere plek onveilig maken! Veel van de hengsten die ze had ontmoet vonden dat gek, natuurlijk een merrie moest niet van die rare dingen doen, zoals altijd vrolijk zijn bloemetjes in haar staart doen en vreselijk veel van zwemmen houden. Haar moeder was ook zo geweest, alleen het reizen en het overwinnen van obstakels had ze van haar vader.

Ze ging in een drafje over en was heel stil behalve het zachte gespetter van water waarin ze draafde. Toen zag ze een ander paard die ook in het water stond.

Fire Flame draafde nog een stukje door het koele water. Hij was het andere paard alweer totaal vergeten. Hij hinnikte vrolijk en bokte speels. Zijn staart wapperde in de wind. Hij brieste en maakte nog een bokkensprong tot hij een hard geklapwiek hoorde. Hij stopte abrupt en keek naar de lucht, op zoek naar de uil. Op dat moment kwam er een enorme witte sneeuwuil de hoek om zetten en ging op de hengst zijn hoofd zitten. De hengst grinnikte zacht en gooide zijn hoofd in de lucht. De vogel vloog op maar kwam direct weer terug
,,Oke okee." mompelde de hengst en liet het dier maar zitten

Mistral keek onderzoekend naar het andere paard, dat vrolijke bokken sprongen maakte in het lauwe water, eerst bleef ze even stil staan maar al snel draafd naar dehengst toe en keek hem nieuwsgierig en vrolijk aan. ,,wie ben jij? ik ben Mistral." zegt ze vrolijk en makt ook een bokkensprong. haar gelige ogen stonden opgewekt en haar staart hoog.

Fire flame schudde nog steeds hevig met zijn kop heen en weer maar de SnowWhite kerkuil gaf niet mee. Een zucht verliet zijn lippen. Hij schrok zich rot van een stem die hem zijn naam vroeg
,,Hallo. Ik ben Fire Flame." Hij keek even vriendelijk aan. Hij schudde zijn manen wild even los

ze keek hem aan. ,,en wat doet deze hengst in het water met bloemetjes in zijn haar?" zei ze plagend, maar meende het niet, ze schopte wat water met haar voorbeen naar hem toe.

Als hij had kunnen blozen had hij het gedaan. Hij sprong opzij en zei op quasi geërgerde toon
,,HE! Kijk uit meidje!"
Hij stond nog steeds dom naar haar te grijnzen

,,als ik echt uit had moeten kijken had je me wel nat gespetterd." weer spetterde ze hem nat keek hem uitdagend aan. maar glimlachte lief naar hem. haar vacht schitterde in de zon ze zag er prachtig uit. steigerde laag waardoor hij bespetterd werd bij de landing

Hij keek haar even aan. Hij draafde een rondje door het water en sloeg erin met zijn staart, spatte haar zodanige nat dat ze net zo goed kon zwemmen. Hij zelf was ook al doorweekt. Hij grinnikte en bokte hoog

mistral ging ook dieper en moest zelf ook zwemmen. ,,wat brengt jou hier? jij iets wat vreemde hengst die van bloemetje houd." grijnste ze zwiepte met haar staart. ze draafe in het water ze zag er wonderschoon uit haar honingkleurige ogen stonde nu zachter en lief

Fire Flame keek naar het paard dat hem wat vroeg. Hij staarde weer even voor zich uit.
,,Uhh,, weet ik niet,, ik had er zin in denk ik."Hij grijnsde een 8D face opgezet. Hij grinnikte
,,En wat brengt jou hier, Mistral?"

mistral zei ,,ach ik hou van reizen nieuwe plaatsen ontdekken en de buurt even on veilig maken." ze glimlachte. ,,ik kan nooi lang op een plek blijven misschien later maar nu ben ik nog jong en kan doen wat ik wil" brieste en zwom its verder.ze schudde met haar manen.

Fire Flame keek haar aan.
,,Ja dat ken ik."grinnikte hij. Hij brieste in het water waardoor er golfjes ontstonden en er water in zijn neus spatte. Hij schrok en schoot ineens omhoog gestoord briesend en klagend

Mistral lachte ze keek vrolijk ze hoefde zich niet in te houden bij deze hengst niet te doen alsof.langzaam loopt ze meer naar de kant toe, enieuwd of de hengst haar zou volgen ze wilde hem helemaal zien ze vond het knap en aardig tenminste tot nu toe.

Fire Flame was weer wat gekalmeerd toen hij Mistral zag weglopen. Hij liep haar kalm achterna zijn ogen nog op haar gericht. Toen hij aan de kant stond glom zijn vacht doordat het nat was. Hij schudde zich uit en het water vloog alle kanten op. Hij brieste en grinnikte

Mistral deed het zelfde ze schudde zich als het ware uit. ,,water is lekker he." zei ze lachend. terwijl ze zijn mooie lichaam bekeek, hij was duidelijk niet een arabier maar wel elegant waarschijnlijk een andalusier besloot ze iets wat ze altijd er mooi vondc en dan nog z'n prachtige kleur!

Fire Flame voelde dat ze naar hem keek, een lichte grijns vormde zich rond zijn mond. Hij schudde zich nog even uit en knikte toen. Hij begon te grazen van het gras wat zich naast de oever bevond. Hij staarde toen even naar de zon die nu achter de horizon was verdwenen

keek nu naar de lucht en bedacht aan een volgende plek waar ze heen zou gaan, hoewel het hier best wel beviel. ze ging ontspannen naast hem grazen.

Hij brieste en graasde toen verder. Het gras smaakte hem goed. Hij had het hier wel naar zijn zin. Hij sloeg met zijn staart naar een vervelende vlieg, die hem probeerde te teisteren. Zijn oren vlogen, een seconde maar, naar achteren als dreigenment voor de irritante vlieg

graaste door en zwiepte met haar bebloemde staart de vliegen bij haar weg. ,,het is een mooie plek hé?" vroeg ze. ze hied haar hoofd omhoog om de buurt even te inspecteren en constanteerde dat alles nog veilig was en ging weer verder met grazen.

,,Uhu.."
Hij staarde naar de donker wordende lucht en concentreerde zich op de maan, die groot rond en oranje aan de hemel stond. Huh een oranje maan? Hmm dat was.. vreemd...

mistral keek er ook naar. en zei toen maar ,,de wereld word steeds raarder." en kreeg kriebels toen ze naar de maan staarde en besefte dat morgen de tij werd dat z meestal hengstig werd, met z'n mooie hengst in de buurt nee dát vond ze niet erg.

,,Ja inderdaad.."
De maan leek alsmaar groter te worden, en ronder. De oranje gloed gleed langzaam weg, hij werd.. ja.. iets wat leek op turquoise. Het was een vreemd aanzicht zo

Mistral vond het eng ze hield niet van de maan, waarom niet? Dat wist ze zelf ook niet. ,,wat zou er aan de hand zij"?" zei ze een beetje angst hoorde je in haar stem, eigenlijk was ze nooit bang maar was ook niet bang om het te tonen als ze bang was.