big thirst

Lala liep aan de rand van het meer, ze had grote dorst. Maar ze wist niet of het wel veilig was. Toen ze had rond gekeken, ging ze drinken. Het water smaakte zoet, Lala genoot. Opeens begon een struik te bewegen, Lala keek naar de struik, haar oren lagen in haar nek. Toen kwam er een vos te voorschijn, de vos keek Lala even aan, en rende toen weg. Blijkbaar vond de vos Lala te groot om aan te vallen. Lala ging maar wat gras eten. Maar ze was erg op haar hoede, deze mooie plaats, kon ook wel een plaats zijn waar gemene paarden andere paarden zochten, om mee te vechten.

met platte oren en kille ogen draafde kairi tussen de witte bomen. je kon ze horen aankomen en zien toevallig ook omdat ze zwart is en de meeste anderen wit. haar zware hoeven dreunen tegen de grond en maken dan ook diepe hoefafdrukken. ze keek alert rond. haar zwart golvende staart ging heen en weer met haar ritme van het draven. haar manen gingen lichtjes op en neer.even schudde ze wilt met haar manen. dat ze weer op hun plaats gingen liggen. een klein plukje haar ging dan ook juist tussen haar twe licht grijze ogen liggen. haar ogen gingen dan ook naar verschillende kanten op. terwijl ze rond keek stopte ze even en boog haar hals op zich lichtjes uit te strekken. en beet dan op haar schouder. de wonde ging weer open en bloed sijbelde eruit. kairi mompelde wat. ze zou gevechten uit de weg gaan. maar soms ging dat nu eenmaal neit. haar huid zat vol littekens. de meeste waren mooi genezen maar toch sommige zoals een op haar schouders had te beter moeten afblijven. kairi voelde hoe het bloed over haar schouder naar haar benen gingen en dan naar haar hoef en dan uiteindelijk de witte grond aan kwam en een rode vlek achter bleef. uiteindelijk ging kairi weer verder en negeerde het bloed dat ze voelde. wat in de verte rook ze een ander paard. haar oren gingen nu nog plater in haar hals liggen en ogen werden killer. kairi was gewoon in een slechtte dag. met een lichtte irritatie ging ze richting het paard.

Lala keek op, een paard kwam op haar af. Het paard zag er niet vriendelijk uit. Lala legde haar oren in haar nek. Ze snoof naar het paard, en zei "'Wat moet je?'', het klonk eng voor een goed paard, maar Lala was het gevecht in de Ash valley niet vergeten. Toen liep ze voorzichtig naar het paard, en zag dat het een merrie was. Toen hoorde Lala opeens veel lawaai, wat vogels vlogen voor haar langs, hier door kon Lala de zwarte merrie niet zien. En dat vond ze wel een beetje eng, ze drafte weg, om de vogels te ontwijken. Toen ging ze weer terug naar de zwarte merrie

toen kairi er uiteindenlijk was. zag kairi dat de oren van het paard plat ging liggen. kairi had geen zin in een gevecht maar je weet maar nooit. kairi schatte dat het paard nog maar rond de 3 jaar was. haar zwart golvende staart ging eens lichtjes tegen haar flank om de insectente kunnen wegjagen. even bekeek ze de merrie weer toen ze oppeens zei" wat moet je" even momelde kairi wat maar was onverstaanbaar. kairi kon er niet tegen als iemand zo snauwde naar haar. en helemaal neit als ze in een slechte bui. kairi keek naar de merrie en zei toen" nou snauw moet je nu neit tegen me doen" antwoorde kairi kil. ze wouw mischien geen respect van de merrie dat vond ze helemaal niet erg. maar de merrie moet nu ook niet snauwen naar haar. kil keek kairi naar de merrie en wachtte ongedulig af terwijl ze even haar wonde even schoon likte en weer kil keek naar de onbekende merrie.

Lala zag dat de merrie niet wou vechten, ze deed haar oren weer omhoog, "'Ik wil niet vechten'', zei ze, deze merrie was zo ongeveer 4 jaar oud. ''ik ben Lala, en jij?'' zei Lala,''Sorry dat ik zo gemeen deed, ik ben in feite aardig.'' Toen keek Lala omhoog, het werd langzaam maar zeker nacht,'' Weet jij een plaats waar ik kan slapen?'', vroeg ze, hopelijk wou de zwarte merrie haar helpen.















gesloten

kairi luisterde naar de witte merrie toen ze zei dat ze helemaal niet zo onaardig was "nou laat dat dan zien" antwoorde kairi weer kil. ze bekeek de merrie aandacht aan."mijn naam doet er het moment niet toe ik vertel het wel als ik zin in heb of ik het vind wanneer je het mag weten." zei kairi weer kil.normaal was kairi niet zo maar kairi was al in een slechtte bui en een vriendelijk goeiedag was er ook neit gekomen van eht witte paard. toen de merrie vroeg of ze een schuilplaats wist om te slapen mompelde kairi weer lichtjes. ze keek even naar links en toen naar rechtst. "ja volg maar..."kairi gaar licht grijze ogen keken in een richting. en haar hoofd draaide zich naar de richting en kairi stapte dan naar die richting. kairi keek niet om of de merrie mee kwam. dat was niet haar beslissing maar die van de witte merrie.

Lala schrok van de boze merrie. De merrie ging een kant op, Lala volgde haar. Na een tijdje, rook ze iets. Ze keek om zich heen, en zag een wolvenjong. Als er een wolvenjong was, was de moeder vlakbij. Lala ging naar de zwarte merrie toe, ''Er zit ergens een wolf,'' zei ze, tegen haar. Hopelijk begreep ze het. Het was hier gevaarlijk, de wolf kon elk moment te voorschijn springen.

terwijl kairi stapte hoorde ze wat dichter bij hoeven. de witte merrie volgde waaschijnlijk. toen kairi ook keek waar de merrie naar keek zag ze een welpenjong. kairi wist al direct wat dat betekend. maar bang was ze neit van een wolf." zolang we uit de buurt blijven van het welp gaat ze ons niet direct aanvallen." kairi wist dat gewoon. moeder instict.... binnekort zou ze een veulen dragen van twister. een lichtte glimlach kwam op haar gezicht te voorschijnt." we zijn erbijna...." en niet kort daarna lag er een hele grote kuil en daarboven op een omgevallen boomstam. kairi boog haar lichtjes en ging in de kuil liggen waar gras lag. de kuil was diep en groot genoeg voor zeker 3 grote paarden dus klein was eht neti echt. kairi keek lichtjes met haar licht grijze ogen nar de merrie.

Lala keek de zwarte merrie aan, hopelijk had ze gelijk. Na een tijdje kwam ze bij een grote kuil, waar wel drie paarden in konden. Lala ging de kuil in, en ging liggen, ''Mooie plaats'', zei ze, tegen de zwarte merrie. En Lala keek nog even omzich heen, en ging slapen. In haar slaap, had ze een gekke droom,''[i]Lala liep in de Ash valley, opeens kwam er een paard naar haar toe, Lala herkende het paard, het was haar vader! ''Vader'', Lala liep er naar toe, maar ze kon haar vader niet aanraken. Toen sprak haar vader,'' Je zal vlug je plek vinden,'', en toe verdween hij, in het niets, ''Vader!'', riep Lala nog, maar haar vader was verdwenen. Maar wat bedoelde hij, met dat ze haar plek vlug zal vinden?. En toen werd ze wakker,'' Wat een rare droom'', dacht ze, bij zichzelf.[/i]