VIPJa mensen heb alles wat vernieuwd dus let aub niet naar dat oude topic.
De naam: Cobrazarao is zijn naam
Geslacht: Hengst
Karakter: Wie weet dat nou niet? Hij is puur slecht. Zoek nooit contact op met hem. Want hij geeft om niemand. Waarschijnlijk wilt hij je alleen doden.
Kudde: Hij zal stoppen met Black Rose. Cobrazarao wens alleen maar rijkdom te hebben. Helaas kiest hij ervoor om DH te verlaten. Omdat zijn oude kudde hem iets meer konden aanbieden. Onthoud dit. Cobrazarao heeft macht.
Relatie: Foeh zwijg me aub over. Sythka is de naam. De enige merrie die het lukte om zijn hart te bereiken. Nu ja. Hij is niet 100 pro op haar. Maar ze is toch speciaal voor hem. Samen kregen ze twee veulens. Zephyr zijn opvolger en Zanyatta Zijn dochter.
Zijn verhaal:
Cobrazarao is in een land geboren die alleen maar overbevolkt was door fries paarden. De land had vroeger Narung als benaming. Toen leefden er nog verschilende rassen en vele soorten karakter. Zijn kudde noemde The Blood Horses. Het land was werkelijk een paradijs van de slechte paarden. Het regende regelmatig. Maar weinig verscheen de zon om zijn warmte te geven. Er was nog vrij veel voedsel voor de hele kudde. Maar niet het was niet genoeg voor alle kudden. Dus ontstond er oorlog. The Blood Horses wonnen bijna elke strijd. Uiteindelijk bleven zij over. Cobrazarao is kort na die overwining geboren. Hij was al best groot voor een pasgeboren veulen. Hij werd niet warm verwelkomt door een knuffel of een likje te krijgen van zijn ouders. Zijn vader was niet eens komen kijken. En zijn moeder stond op en begon hem al meteen op te jagen. Ja zo begon zijn geboorte. Zijn ouders waren alfa. Darun zijn moeder. Hedes zijn vader. Ze waren net zo slecht als hij. En de kudde viel op hun knieen om hun respect te tonen. Zijn ouders wilden hem opleiden tot de ultime slechte hengst. Want hij zal de kudde overnemen als ze sterven.
Na een jaar en een paar jaren werd er een broer geboren. Sorango. Maar daar werd niet zo naar gekeken. Maar Cobrazarao zorgde wel voor zijn kleine broer. \ Ja Cobrazarao had vroeger nog een hart. Maar die werd uit zijn borst getrokken\ De twee konden het goed met elkaar vinden. En als Cobrazarao gedaan had met zijn dagelijkse pijnlijke training hield hij zich bezig met zijn broer. Sorango had eigenlijk nog geluk dat de ouders niet naar hem keken. Hij was vrij. Sorango merkte dat Cobrazarao begon te veranderen. Hij werd steeds meer gevuld met slechtheid. Cobrazarao heeft pasgeborenen moeten vermoorden. En dieren die in het land leefden. Sorango werd ook meerdere keren gered door zijn broer. Toen een bloeddorstige poema hem wilde vermoorden. Cobrazarao vermoorde de poema al
op jonge leefdtijd. Op een dag zeiden zijn ouders een vreselijk bevel. Cobrazarao moest zijn bloedbroeder vermoorden. Cobrazarao weigerde. Met slechte gevolgen. Cobrazarao liep na een paar uur in het bos waar Sorango zich goed deed bij verse blaadjes. Toen Sorango Cobrazarao zag verlikte hij zich bijna. Cobrazarao wat onder wonden en bloed stroomde van zijn lichaam. Wat is er gebeurt Zarao? Vroeg Sorango vol met angst. Cobrazarao zijn gezicht was verstopt onder zijn dikke zwarte manen. Klik liedje past er bij Cobrazarao zei deze woorden tegen hem. Soran... j..je... Mo..et vluchten. Ze... ze... ze wilden.. d..aaa.t ik je moest.. vermoorden... Je moet gaan.
Cobrazarao draaide zich om en liep wankelend weg. Sorango bleef 'lijk' bleek staan. Waarom zouden zijn eigen ouders hem dood willen hebben? Hij stond nooit in de weg. Sorango ging niet weg. Hij wilde Cobrazarao steunen. Voor alle dingen die hij opgeofert had. Sorango bleef uit de buurt van zijn ouders. Maar hield zijn broer goed in de gaten. Hij zag opeens dat zijn ouders met een merrie aan het praten waren. Ze was een beeldschoon dier. Niet pik zwart. Hier en daar een beetje bruin. Haar ogen hadden een bruine tint. Met lange zachte zwarte manen. Maar ze leek ook verdacht. Dat zag hij aan haar gezicht. Opeens zag hij dat ze Cobrazarao erbij riepen. En ze stelde elkaar voor. Cobrazarao was wel onder de indruk van haar schoonheid. Haar naam was Salnemine.
Cobrazaro mocht haar al meteen. Hij deed heel wat met haar. Rond het gebied dwalen en ondertussen wat over zichzelf praten. Ook zong ze prachtig. Een zachte melodie die ze vaak zong. Zo vond hij haar ook makkelijk. liedjeMELODIE VAN SALNEMINE Hij kreeg weer wat warmte in zijn hart. Die bijna verdwaalde in duisteris. Maar hij werd wel nog steeds mishandeld. Slechte dingen zette ze in zijn hoofd. Op een dag had hij en Salnemine afgesproken op een veld gevuld met rode rozen. Het was de enigste plek dat prachtig was. Hij verklaarde aan haar dat hij van haar hield. Maar toen zag hij haar reactie. Op die dag werd hij duivels. Ze zei hem dit. Cobra, Ik moet je... iets bekenen... Haar stem klonk beverig opeens toonde ze schuldgevoel.
Cobrazarao keek haar diep in de ogen. Waar over heeft ze het nu? Ja? Zei Cobra omdat hij ongeduldig werd. Salnemine haalde diep adem en stapte een stapje achter uit. Je ouders.... Ze hadden mij het bevel gegeven... jou over te halen om Soran... go te vermoorden. Dan mocht ik aan je zeide staan. Ze wilden dit zodat je eindelijk aan de kudde zou tonen dat jij een echte koning was. Cobra ik.. Cobrazarao werd gevuld met haat. Dit was allemaal een leugen. Ze gebruikte hem alleen maar. Hij werd gebroken. Zijn ogen keken haar doods aan. Hij onderbrak haar. Dit was dus allemaal nep? Je...je ging alleen met me om zodat je me iets in het hoofd kon prenten en dan aan mijn zeide kon staan?
Zijn stem klonk hees. Hij draaide zich om. Waarom deed ze hem dit aan? Op dat moment storte hij in. Hij kreeg een woede aanval. Die had hij gekregen door de trainingen. En hij zal die nooit meet kwijt spelen. Hij begon te bibberen. Zwaar te ademen. Salnemine probeerde hem nog te berijken. Aub Ik kon mijn opdracht niet aan. Ik werd verliefd. Verlieft op een knappe jonge prins. Liefste Cobra ik.. ik hou van je. Toen Cobrazarao die zin hoorde dat ze beweerde dat ze van hem hield werd ontplofte hij. Hij draaide zich om en schopte zijn hoef in de dorens. Houd je mond. Stop met die leugens. Jij hebt me veraden. Je hebt de prins beledigt en daarvoor zal ik je straffen. Salnemine wist wat hij van plan was. Maar ze bleef staan. Cobrazarao stapte naar haar en fluisterde in haar oor. We hadden gelukkig kunnen zijn. Veulens krijgen die vrolijk door de rozen konden hulpelen.
Maar nu wens ik alleen maar dat ze dood zijn. Je hebt me kapotgemaakt. Je mag er trots op zijn. Haar ogen werden groot. Kort na zijn woorden schoten zijn tanden in haar hals. Ze keek hem doodsbang in die ogen. Ze sloot haar ogen. Ze wilde niet tegenstribelen. Ze hapte naar lucht. Cobrazarao beet door en brak haar hals en hield haar nog vast. Hij kon haar levenloze lichaam nog met gemakt vasthouden. Ze was dood. Zijn mond zat onder het bloed. Dit was de eerste keer dat hij van een moord hield. En het was nog niet voorbij. Hij liet haar los. Haar levenloze lichaam zat tussen de rozen. Het leek dat ze sliep. Cobrazarao stapte weg. Richting de kudde. Woedend. Hij stapte richting zijn ouders die op een hoge heuvel stonden.
Ze waren aan het vergaderen met de krijgers voor een oorlog. EN dan wouden ze niet gestoord worden. Hij duwde de krijgers opzei en stapte regelrecht naar zijn vader. Die hem heel kwaad aankeek. Cobrazarao! Je soort me hoepel op!! Cobrazarao bleef staan waar hij staat. En zei deze woorden. Je hebt me bedrogen Hedes. En daar zul je voor boeten. Riep Cobrazarao. Hij luste de wraak meer dan ooit. Hedes keek hem woedend aan. En sprong van de heuvel af. Hoe durf je me te beledigen bij aanwezigheid van mijn onderdanen? En ik ben je vader dus dan noem je me ook vader. Ik zal je leren! Hedes deed een poging om Cobrazarao aan te vallen maar die mislukte. Cobrazarao ontwijkte die. Na zo veel gemartelt te zijn geweest door zijn eigen vader kende hij alle trukjes.
Cobrazarao gaf een paar klappen. Zijn vader viel op de grond. Cobrazarao begon op zijn hoofd te schoppen tot ie dood was. Hij keek zijn moeder woedend aan. Vermoord hem! Beval ze de krijgers. Die het bevel opvolgde. Ook hij dode die krijgers. Een paar spaarde hij. Uiteindelijk ging hij op zijn moeder af. Je hebt je vader vermoord! Jij bent geen zoon van mij! Op dat moment viel hij haar aan en ook hij vermoorde haar. Hij werd zo gek van woede dat hij alles en iedereen aanviel. Vele jonge veulens waren het slachtoffer. Maar ook andere. Alles wat in zijn weg stond. Vele lijken lagen op de grond. Onder het bloed bedekt. Uiteindelijk ging hij uit op Soran. Zijn broer die hij ooit lief had. Die vond hij uiteindelijk niet. Sorango had het vast gezien en wist dat hij van plan was soran te doden. Cobrazarao twijfelde er niet aan om achter zijn broer aan te gaan. Hij volgde de spoor van Soran. En zo kwam hij in DH terecht!
THE END Wil je hier een opmerking op geven. Of gewoon iets dat te maken heeft met dit verhaal PM me gerust.
Dit verhaal is door Mandy gemaakt
De naam: Cobrazarao is zijn naam
Geslacht: Hengst
Karakter: Wie weet dat nou niet? Hij is puur slecht. Zoek nooit contact op met hem. Want hij geeft om niemand. Waarschijnlijk wilt hij je alleen doden.
Kudde: Hij zal stoppen met Black Rose. Cobrazarao wens alleen maar rijkdom te hebben. Helaas kiest hij ervoor om DH te verlaten. Omdat zijn oude kudde hem iets meer konden aanbieden. Onthoud dit. Cobrazarao heeft macht.
Relatie: Foeh zwijg me aub over. Sythka is de naam. De enige merrie die het lukte om zijn hart te bereiken. Nu ja. Hij is niet 100 pro op haar. Maar ze is toch speciaal voor hem. Samen kregen ze twee veulens. Zephyr zijn opvolger en Zanyatta Zijn dochter.
Zijn verhaal:
Cobrazarao is in een land geboren die alleen maar overbevolkt was door fries paarden. De land had vroeger Narung als benaming. Toen leefden er nog verschilende rassen en vele soorten karakter. Zijn kudde noemde The Blood Horses. Het land was werkelijk een paradijs van de slechte paarden. Het regende regelmatig. Maar weinig verscheen de zon om zijn warmte te geven. Er was nog vrij veel voedsel voor de hele kudde. Maar niet het was niet genoeg voor alle kudden. Dus ontstond er oorlog. The Blood Horses wonnen bijna elke strijd. Uiteindelijk bleven zij over. Cobrazarao is kort na die overwining geboren. Hij was al best groot voor een pasgeboren veulen. Hij werd niet warm verwelkomt door een knuffel of een likje te krijgen van zijn ouders. Zijn vader was niet eens komen kijken. En zijn moeder stond op en begon hem al meteen op te jagen. Ja zo begon zijn geboorte. Zijn ouders waren alfa. Darun zijn moeder. Hedes zijn vader. Ze waren net zo slecht als hij. En de kudde viel op hun knieen om hun respect te tonen. Zijn ouders wilden hem opleiden tot de ultime slechte hengst. Want hij zal de kudde overnemen als ze sterven.
Na een jaar en een paar jaren werd er een broer geboren. Sorango. Maar daar werd niet zo naar gekeken. Maar Cobrazarao zorgde wel voor zijn kleine broer. \ Ja Cobrazarao had vroeger nog een hart. Maar die werd uit zijn borst getrokken\ De twee konden het goed met elkaar vinden. En als Cobrazarao gedaan had met zijn dagelijkse pijnlijke training hield hij zich bezig met zijn broer. Sorango had eigenlijk nog geluk dat de ouders niet naar hem keken. Hij was vrij. Sorango merkte dat Cobrazarao begon te veranderen. Hij werd steeds meer gevuld met slechtheid. Cobrazarao heeft pasgeborenen moeten vermoorden. En dieren die in het land leefden. Sorango werd ook meerdere keren gered door zijn broer. Toen een bloeddorstige poema hem wilde vermoorden. Cobrazarao vermoorde de poema al
op jonge leefdtijd. Op een dag zeiden zijn ouders een vreselijk bevel. Cobrazarao moest zijn bloedbroeder vermoorden. Cobrazarao weigerde. Met slechte gevolgen. Cobrazarao liep na een paar uur in het bos waar Sorango zich goed deed bij verse blaadjes. Toen Sorango Cobrazarao zag verlikte hij zich bijna. Cobrazarao wat onder wonden en bloed stroomde van zijn lichaam. Wat is er gebeurt Zarao? Vroeg Sorango vol met angst. Cobrazarao zijn gezicht was verstopt onder zijn dikke zwarte manen. Klik liedje past er bij Cobrazarao zei deze woorden tegen hem. Soran... j..je... Mo..et vluchten. Ze... ze... ze wilden.. d..aaa.t ik je moest.. vermoorden... Je moet gaan.
Cobrazarao draaide zich om en liep wankelend weg. Sorango bleef 'lijk' bleek staan. Waarom zouden zijn eigen ouders hem dood willen hebben? Hij stond nooit in de weg. Sorango ging niet weg. Hij wilde Cobrazarao steunen. Voor alle dingen die hij opgeofert had. Sorango bleef uit de buurt van zijn ouders. Maar hield zijn broer goed in de gaten. Hij zag opeens dat zijn ouders met een merrie aan het praten waren. Ze was een beeldschoon dier. Niet pik zwart. Hier en daar een beetje bruin. Haar ogen hadden een bruine tint. Met lange zachte zwarte manen. Maar ze leek ook verdacht. Dat zag hij aan haar gezicht. Opeens zag hij dat ze Cobrazarao erbij riepen. En ze stelde elkaar voor. Cobrazarao was wel onder de indruk van haar schoonheid. Haar naam was Salnemine.
Cobrazaro mocht haar al meteen. Hij deed heel wat met haar. Rond het gebied dwalen en ondertussen wat over zichzelf praten. Ook zong ze prachtig. Een zachte melodie die ze vaak zong. Zo vond hij haar ook makkelijk. liedjeMELODIE VAN SALNEMINE Hij kreeg weer wat warmte in zijn hart. Die bijna verdwaalde in duisteris. Maar hij werd wel nog steeds mishandeld. Slechte dingen zette ze in zijn hoofd. Op een dag had hij en Salnemine afgesproken op een veld gevuld met rode rozen. Het was de enigste plek dat prachtig was. Hij verklaarde aan haar dat hij van haar hield. Maar toen zag hij haar reactie. Op die dag werd hij duivels. Ze zei hem dit. Cobra, Ik moet je... iets bekenen... Haar stem klonk beverig opeens toonde ze schuldgevoel.
Cobrazarao keek haar diep in de ogen. Waar over heeft ze het nu? Ja? Zei Cobra omdat hij ongeduldig werd. Salnemine haalde diep adem en stapte een stapje achter uit. Je ouders.... Ze hadden mij het bevel gegeven... jou over te halen om Soran... go te vermoorden. Dan mocht ik aan je zeide staan. Ze wilden dit zodat je eindelijk aan de kudde zou tonen dat jij een echte koning was. Cobra ik.. Cobrazarao werd gevuld met haat. Dit was allemaal een leugen. Ze gebruikte hem alleen maar. Hij werd gebroken. Zijn ogen keken haar doods aan. Hij onderbrak haar. Dit was dus allemaal nep? Je...je ging alleen met me om zodat je me iets in het hoofd kon prenten en dan aan mijn zeide kon staan?
Zijn stem klonk hees. Hij draaide zich om. Waarom deed ze hem dit aan? Op dat moment storte hij in. Hij kreeg een woede aanval. Die had hij gekregen door de trainingen. En hij zal die nooit meet kwijt spelen. Hij begon te bibberen. Zwaar te ademen. Salnemine probeerde hem nog te berijken. Aub Ik kon mijn opdracht niet aan. Ik werd verliefd. Verlieft op een knappe jonge prins. Liefste Cobra ik.. ik hou van je. Toen Cobrazarao die zin hoorde dat ze beweerde dat ze van hem hield werd ontplofte hij. Hij draaide zich om en schopte zijn hoef in de dorens. Houd je mond. Stop met die leugens. Jij hebt me veraden. Je hebt de prins beledigt en daarvoor zal ik je straffen. Salnemine wist wat hij van plan was. Maar ze bleef staan. Cobrazarao stapte naar haar en fluisterde in haar oor. We hadden gelukkig kunnen zijn. Veulens krijgen die vrolijk door de rozen konden hulpelen.
Maar nu wens ik alleen maar dat ze dood zijn. Je hebt me kapotgemaakt. Je mag er trots op zijn. Haar ogen werden groot. Kort na zijn woorden schoten zijn tanden in haar hals. Ze keek hem doodsbang in die ogen. Ze sloot haar ogen. Ze wilde niet tegenstribelen. Ze hapte naar lucht. Cobrazarao beet door en brak haar hals en hield haar nog vast. Hij kon haar levenloze lichaam nog met gemakt vasthouden. Ze was dood. Zijn mond zat onder het bloed. Dit was de eerste keer dat hij van een moord hield. En het was nog niet voorbij. Hij liet haar los. Haar levenloze lichaam zat tussen de rozen. Het leek dat ze sliep. Cobrazarao stapte weg. Richting de kudde. Woedend. Hij stapte richting zijn ouders die op een hoge heuvel stonden.
Ze waren aan het vergaderen met de krijgers voor een oorlog. EN dan wouden ze niet gestoord worden. Hij duwde de krijgers opzei en stapte regelrecht naar zijn vader. Die hem heel kwaad aankeek. Cobrazarao! Je soort me hoepel op!! Cobrazarao bleef staan waar hij staat. En zei deze woorden. Je hebt me bedrogen Hedes. En daar zul je voor boeten. Riep Cobrazarao. Hij luste de wraak meer dan ooit. Hedes keek hem woedend aan. En sprong van de heuvel af. Hoe durf je me te beledigen bij aanwezigheid van mijn onderdanen? En ik ben je vader dus dan noem je me ook vader. Ik zal je leren! Hedes deed een poging om Cobrazarao aan te vallen maar die mislukte. Cobrazarao ontwijkte die. Na zo veel gemartelt te zijn geweest door zijn eigen vader kende hij alle trukjes.
Cobrazarao gaf een paar klappen. Zijn vader viel op de grond. Cobrazarao begon op zijn hoofd te schoppen tot ie dood was. Hij keek zijn moeder woedend aan. Vermoord hem! Beval ze de krijgers. Die het bevel opvolgde. Ook hij dode die krijgers. Een paar spaarde hij. Uiteindelijk ging hij op zijn moeder af. Je hebt je vader vermoord! Jij bent geen zoon van mij! Op dat moment viel hij haar aan en ook hij vermoorde haar. Hij werd zo gek van woede dat hij alles en iedereen aanviel. Vele jonge veulens waren het slachtoffer. Maar ook andere. Alles wat in zijn weg stond. Vele lijken lagen op de grond. Onder het bloed bedekt. Uiteindelijk ging hij uit op Soran. Zijn broer die hij ooit lief had. Die vond hij uiteindelijk niet. Sorango had het vast gezien en wist dat hij van plan was soran te doden. Cobrazarao twijfelde er niet aan om achter zijn broer aan te gaan. Hij volgde de spoor van Soran. En zo kwam hij in DH terecht!
THE END Wil je hier een opmerking op geven. Of gewoon iets dat te maken heeft met dit verhaal PM me gerust.
Dit verhaal is door Mandy gemaakt