Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

 » O O S T E N » De Watervallen » Let's meet again! [De hele heutemeteut van Dakoda!]

Let's meet again! [De hele heutemeteut van Dakoda!]

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

Daesha

Daesha

Devaki stapte door de bomen heen langs en rondom de waterval. Hij zwiepte met zijn staart. En de gure wind bracht zijn manen tot leven. Hij brieste eens. Ja dat punt wist hij nog als de dag van gisteren.

Een hengst genaamd Spirit kwam de grote bagon in. Hij was depressief en boos je zag het zo met gemak! De drie andere paarden probeerde hem op te vrolijken maar niets hielp. En toen stopte de trein. De vier paarden werden uit de bagon gehaald. De volgende dag, werden alle paarden aangespannen voor de grote en zware voorkant van een trein. Hoeveel paarden waren het precies? Niemand wist het precies, maar het waren er in ieder geval honderden. En zo liepen ze. Uiteindelijk kwam Spirit in opstand. Hij was sterk, moedig, lief, en vooral stoer. Alle paarden werden bevrijd en allemaal waren ze even blij.

Ja Devaki wist dat nog als de dag van gisteren. Maar waar zouden de andere twee paarden zijn de paarden van de Dakoda's? En Rain waar was die? Devaki ademde diep in. En hinnikte luid. Het ging langs veel gebieden. Als ze maximaal 3 gebieden verderop waren zouden ze het horen. En hopelijk zouden ze er ook op reageren. Ja vast wel als ze het horen. Devaki kende die paarden goed, dat zouden ze wel doen! En nu was het gewoon wachten geblazen! Ja Devaki kende die paarden het beste vond hij. Hij vond ze aardig. Devaki was zelf een hengst, die al snel paarden aardig vindt. Maar zelf was hij ook heel lief en aardig vond hij dan. Naar zijn gevoel kon Devaki niet aardiger doen. Nou ja, het is ook logisch als hij het zelf is. Hij zwiepte met zijn staart. En rook hij nou?? Ja hij rook het eerste paard. Ze kwamen er aan! Devaki hinnikte luid en blij, hij steigerde hoog. En hinnikte nogmaals. Na dit moment had hij uitgekeken!

[Utah, Rain, joysel, en die andere van de Dakoda groep xd.]

Dakrodo

Dakrodo

Met rustige maar sterke passen liep hij door, het was hier prachtig en een grote rivier stroomde op volle kracht. En op het einde was een waterval in zicht, prachtig was het, en waarschijnlijk ook van onder waar die zich neer stortte in het zilveren meer. Prachtig zou het uitzicht zijn volgens hem, en dan nog met een geweldig mooie zonsondergang. Mooier zou het niet kunnen. Terwijl hij zo verder droomde en langs de krachtig stromende rivier liep dreef, bereikte een geluid zijn gevoelige gehoor. Was dat nu echt? Nee, maar ja, hij herkende de hinnik helemaal, een glimlach verscheen op zijn gezicht en meteen veranderde hij zijn rustige stappen in een snelle draf. Zijn passen bleven maar sneller worden, van een draf naar galop, en dan, zo’n snel mogelijke galop. Een geur dreef zijn neus binnen en zijn pas versnelde nog wat, totdat, een zwarte hengst in zicht kwam. De glimlach op zijn gezicht werd breder en hij hinnikte terug naar Devaki, hij had hem al even niet meer gezien, en vrienden terug zien was altijd leuk. Hij nam zichzelf wat terug en zat nu in een rustige galop, rustig kwam hij dichter en dichter, en toen hij er bijna was ging hij over in een draf. Daarna in een stap, en daarna stopte hij. ‘Devaki, fijn om je weer te zien.’ Zei hij en hij knikte eens. Daarna
schudde hij zijn hoofd eens. ‘En hoe gaat het met jou?’ was hoorbaar, een rustige aardige toon lag in zijn stem.

Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

 » O O S T E N » De Watervallen » Let's meet again! [De hele heutemeteut van Dakoda!]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum