genieten en genezen

Hij knabbelde te vreden van het gras. Hij was er nog goed van af gekomen van zijn broer. Die hem klappen gaf. Soranggo keek naar zijn buik. De wonden begonen te genezen. Nu most hij opletten. Hij dacht aan de drijgenmenten van Cobra. Een kudde maken en Soranggo doden. Voorzichtig slikte hij. Ja nu moet hij echt wel oppassen. Wie weet dat er heel wat veianden zijn. Misschien moet Soranngo zich ook aansluiten aan een kudde of maakt hij zelf een kudde. Nee dat wou hij de paarden niet aan doen. Cobra kende geen genade. Sip staarde hij naar het gras.

Hij stapte traag door de heuvels. Normaal zou hij dat niet doen maar omdat hij Soranggo zocht moest hij wel naar de heuvels. Hij volgde de geur en bloed sporen van Soranggo. Het duurde wel een tijdje voor hij Soranggo vond. Soran zat boven op een heuvel naar wat gras te staren. Met een grijns riep hij. "Daar ben je dan! Soranggo wat sta jij daar toch te lummelen?" Hij staarde met een grote grijns naar Soran. Hij hield zijn oren in zijn nek en ontbloote zijn tanden.

( Ah ko aan zeg! Laat me met rust)

Zijn ogen keken verschrikt naar het horen van de stem.
Sorang keek naar beneden en zag Cobra.
" Wat moet je hier?" Zijn ogen stonden vriendelijk en teder.
Maar toch liet hij haat tonen naar Cob.
Cob moorde een deel vrienden en ouders.
Hij stijgerde en riep met woede. "Op rotten!"

Cobra was het al gewoon op de reactie van hoe Soran altijd doet als hij hem ziet. "Ik ga nergens heen. Zo te zien loop je nog alleen. Arm broertje." Hij grijnsde en keek naar Soran. "Dark Pearl komt misschien hier. Weet je dat?" hij wist dat Dark Pearl een grote haat was voor Soran. Dark Pearl was een merrie die slecht was. Vroeger niet en ze was beste vrienden met Soran. Maar nu is ze een moordbeest waar Soran van hate. Cobra heeft haar exspres proberen te over halen om naar Dream horses te gaan. "Hou je koest!"

Rain kwam op haar gemakje aangelopen en brieste zachtjes om te laten merken dat ze haar was. In haar ogen lag die ongewone kalmte die zwakke paarden op hun plaats wees. Maar of je zwak was of niet besliste je nog altijd zelf. Ze tilde haar kop in de lucht en snoof de frisse lucht vol nieuwe geuren diep in. Het bleef even stil voordat Rain die verbrak met "Dus?," en vervolgde even later "Ik bespeur hier vijandigheid, Cobrazarao is toevallig mijn kudde-lid". Met een grijns keek ze hem aan en keek toen weer naar Soran.

Dark kwam aan lopen gewoon heel rustig.
kwam op eens naast rain testaan.'heey , hoe gaat het met je?'
nap een paar happen van het gras. skouden ope n gras en slikte daarna door.
keek ff op want hoorde wat.maar het was niks.

EDIT RAIN:

Ik snap dat het moeilijk is, maar zou je de uitleg nog eens goed willen lezen?
Deze is hier te vinden, als je iets niet snapt kan je me altijd PB'en!

Hij keek vijandig en een beetje jarloes naar Dark. Maar toen hield hij zich koest toen hij hoorde hoe Dark tegen Rain praten. Misschien waren ze vrienden. Nu had hij geen tijd in een gevecht met een andere hengst. Hij vond het een eer dat Rain hem helpt. Dat geeft hem een machtig gevoel. En ging verder. "Nou dit is Rain leider van de Black Rose kudde." Er klonk een vals lachje. Hij liet zijn nek wat rechter en spande met trots zijn spieren op met trots en grijnsde daarna naar Rain.

Hij keek gespannen op. Meer paarden. Daarom kwam Cobra. Maar hij liet zich niet doen. Hij stond in verdediging houding en keek geschrikt rond. Hij keek waarschuwend. Waarom volgen ze nou Cob? Hij ise puur slecht. Hij blies woedend en keek ieder paard aan.

(Wie ga er nu Black Pearl spelen? Toch niet Sara e?)

Hij keek met een grijns toen hij zijn broer zo zag staren duidelijk angst te zien. Maar dit was nog niet het moment om hem uit te schakelen. Hij wilde dat Soranggo steun zocht bij andere paarden die dikke vrienden worden. Dan zal hij ze een voor 1 uitschakelen. Zodat Soranggo erg veel lijd. Ja zo was Cobra nu. Door en door slecht. Hij was vandaag ook niet goed gezind. Daarna richte hij zich naar Dark. Daar keek hij drijgend naar. Voor Rain toonde hij nog wel respect. Hij bleef nog even staan bij de 2 paarden.

(Nee Sara niet... ik weet het nog niet. Waarom ga je de hele tijd ofline?)

Met een onzekere blik wist hij er vandoor te gaan. Hij durvde wel tegen Cob te vechten maar 3 tegen 1 was te veel voor hem. Met ruime galop ging hij weg. Hij probeerde zo lang mogelijk te galopperen. Na die galop was hij buiten adem en hijgde erg. Nu drijgde hij zeker in gevaar. Onzeker liet hij zijn neus in de lucht hangen om snel de geuren op te vangen zodat hij als een speer weer verder kon. Maar diep van binnen wist hij dat Cob hem nog niets zal doen. Maar waarom wist hij niet.


(We kunnen beter Posten. Myn computer valt uit! )