~And I need to know that you're the reason why..

Geklapwiek van vleugels weergalmde door de hoge bomen, vergezeld door de gure tonen die de wind met zich meebracht. Ondanks dat het ´s middags was en er geen tekenen waren van een donkere lucht, werd het grote open veld omringd met een donkere, gespannen sfeer. Een sfeer die op dit moment logisch was, waardoor ze er zich al op hadden gesteld en het niet iets onverwachts was. Er waren veel stemmen te horen die door elkaar heen praatten alsof hun leven er vanaf hing. En er was dan ook een kans van dat dit hun laatste keer van samenzijn was. De laatste kans om een woord of blikken met elkaar te wisselen. Voor kort zuchtte ze en richtte voor een kort moment haar blik omhoog richting de lucht. Haar blauwe ogen volgden de bewegingen die de gitzwarte raven maakten, die binnen de kortste keren uit haar zichtsveld verdwenen waren, enkel afstervend geluid achterlatend.

Met een schok opende Pearl haar gesloten ogen en vrijwel meteen duwde ze haar lichaam omhoog zodat ze uit haar ligstand ontkwam. Haar vacht zat vol zand waardoor ze haar lichaam heen en weer schudde en het zand snel verdwenen was. Nogmaals knipperde ze met haar ogen terwijl de droom zich nogmaals in haar hoofd afspeelde. Het had zo echt geleken, iets wat gelukkig niet zo was. Het was maar een droom. Ze besloot maar wat te lopen om haar benen losser te maken, want die leken door het liggen wel vastgeketend te zijn. Voordat ze een stap kon doen rook ze een ander paard en terwijl ze haar hoofd omdraaide werd de schim zichtbaarder en kwam een bruingekleurd paard in haar zichtsveld.

Tarzan stapte rustig door de Taiga. Leiderschap dingen aan het bedenken. Activiteiten dan. Rangen verdelen natuurlijk en kleine activiteiten. Misschien was het geen grote kudde, meer een hele grote groep. Sommige echte kuddes waren dan wel kleiner maar beter en dat soort dingen. Tarzan hief zijn hoofd trots en keek geïnteresseerd om zich heen. Hij stopte en haalde een klein maar irriterend takje uit zijn bruine sokken. Hij moest maar eens met een leider van een andere kudde praten. Waarover wist hij niet maar het zou helpen, beslist. Geen slechte kuddes natuurlijk. Nee dat hoefde echt niet. Tarzan schudde zijn lange manen en zag een schim daar in de verte. Ze sliep. Hij hield stil en wachtte tot ze wakker werd. Rustig keek hij toe hoe ze opstond en zich uitschudde. Tarzan zette zich in beweging en liep naar het paard toe. Zijn houding was trots maar vriendelijk en zijn ogen sprankelden warm. Hij liep statig als een echte leider. "Goedemorgen. Mijn naam is Tarzan, leider van een kleine groep. Jij bent een leider van een kudde, toch?" Vroeg hij kalm.

Ze keerde haar hele lichaam om zodat ze niet onbeleefd met haar kont naar de nieuwkomer stond en knikte even vriendelijk toen hij bij haar plaatsje was aangekomen. Hij leek een vriendelijke hengst te zijn, waarom er wat haar betreft geen reden was hem meteen te verdenken van iets slechts. Ze had in vroegere tijden een keer meegemaakt dat in haar oude kudde een nieuw veulen was binnengekomen dat uiteindelijk een soort van spion voor een slechte kudde bleek te zijn. Ook niet zo best. Goedemorgen. Mijn naam is Tarzan, leider van een kleine groep. Jij bent een leider van een kudde, toch?" klonk zijn stem en op het laatste knikte ze even. "Goedemorgen Tarzan, aangenaam. Leuk dat je de leider bent van een groep, welke groep als ik vragen mag? En dat klopt, ik ben de leidster van de Quiet Sparkle." antwoordde ze vriendelijk op zijn woorden en zijn vraag terwijl haar ogen warm op de hengst die de naam Tarzan droeg stonden gericht.
Voor een kort moment was het zonnetje verscholen achter de bomen maar hij kwam al snel weer tevoorschijn en zijn warme stralen bedekten meteen haar huid die wat glimde door de plotselinge oranje verschijningen. "Woops, nu vergeet ik me helemaal voor te stellen. Mijn naam is Pearl, sorry." zei ze verontschuldigend terwijl er een glimlach opbloeide op haar spontane gezicht. Enkele vliegjes vlogen rond haar lichaam en als er een zich neernestelde jaagde ze die met een tikje van haar staart weg. Dit deden bijna alle paarden en vooral in de warme tijden hadden ze erge last van vliegjes en ander ongedierte. Achja, je kon niet alles hebben. "Als ik het goed heb ben je nieuw hier. Heb je het een beetje naar je zin hier in Dream Horses?" vroeg ze hem terwijl ze haar hoofd ietsjes vragend schuin hield en geduldig wachtte op een antwoord.

Tarzan greens. "Mijn groep heeft nog geen naam. Leuke kudde die Quiet Sparkle?" Vroeg hij geïnteresseerd. De zon verdween tussen de bomen maar kwam snel weer terug die Tarzan's vacht onmiddellijk verwarmde en liet glanzen. Die van de merrie voor hem ook zag hij. Ze stelde zich voor als Pearl. "Aangenaam Pearl!" Sprak hij rustig en vriendelijk. Net als Pearl zwiepte hij af en toe met zijn staart. Tarzan luisterde grijnzend naar haar vraag, zij kon het ook niet weten. "Heel nieuw ben ik hier niet, ik ken hier alles, geboortegrond. Ben wel een tijdje weggegaan uit DH met mijn groep en heb daar verdergeleefd. Om alles weer te bekijken ben ik teruggegaan met mijn groep. Nouja, sommigen kwamen gelijk mee en anderen moesten even geseind worden dat ik hier was. Nu probeer ik ze bij elkaar te brengen voor een paar activiteiten en rangverdeling en dat soort stuff. Jij weet er wel aardig van toch?" Vroeg Tarzan aan Pearl.

"Als je groep een naam heeft zal ik het wel een keer horen. De Quiet Sparkle is super." reageerde ze op zijn geinteresseerde vragen en knikte even enthousiast. Altijd als het over de Quiet Sparkle ging bij andere paarden voelde ze een soort trots door haar aderen gieren, het was dan ook zo leuk af en toe geinteresseerden over je kudde te horen en sommigen die vertelden je dat ze via via hadden gehoord dat het een leuke kudde was. Leuk toch?
"Heel nieuw ben ik hier niet, ik ken hier alles, geboortegrond. Ben wel een tijdje weggegaan uit DH met mijn groep en heb daar verdergeleefd. Om alles weer te bekijken ben ik teruggegaan met mijn groep. Nouja, sommigen kwamen gelijk mee en anderen moesten even geseind worden dat ik hier was. Nu probeer ik ze bij elkaar te brengen voor een paar activiteiten en rangverdeling en dat soort stuff. Jij weet er wel aardig van toch?" vertelde hij haar en af en toe knikte ze terwijl ze naar hem luisterde. Ze grinnikte toen hij zei dat zij er wel ervaring mee had waarna ze knikte met een brede grijns op haar hoofd. "Oh, wat leuk! Jups, ik heb inderdaad wel wat ervaring. Dat vogel je snel op als je een kudde leid en het is zeker leuk om te doen. Succes alvast met alles voor je groepje!" zei ze hem terwijl de glimlach nog steeds op haar gezicht gegrafeerd stond. Hij was hier dus al langer, in ieder geval geboren. Zij niet, maar ondertussen was ze hier al zo lang dat het net leek alsof ze hier geboren was. Ze had bijna alles wat DH had doormaakt meegekregen en was voorzien van kennis over alle gebieden en dat soort dingen. Achja, het was hier gewoon haar thuis. En voorlopig; het liefste altijd, zou dit haar thuis dan ook blijven.