‘ITS A BEAUTIFUL DAYYYYY, SUN IS SHINING. EN IK BEN BLIJ DAT IK KLAAR BEN MET ZEEEEEE.’ Zong hij vals maar blij en huppelend. Net had hij een vreselijk ding meegemaakt met Rezzie. Hij bekte hem af en opeens…. Opeens bekte ze hém af..? Klopte dat wel ofzo? Nee toch. Niemand snapte hem maar ach. SCOOL WAS OVEEEER!!! Box ‘m mean! ’Box’m ouweeeee maaan! ITS A SHINING DAYYY, I LOVEE DE FLOOOOWEEERS EN I HATE REZZERDDDDDD!’ Zong hij schel en echt gewoon, het schalde over de vallei. CHIPS! NEE! Was hij in de vallei? Snel zocht hij een uitgang en race’te naar de uitgang van de vallei. ’Pwhieuw maeen.’ Zuchtte hij. Boem baby~. Dygur giechelde zo’n echte meidengiechel. Bam kazouwww… Jeesz, hij giechelde weer als een idioot. Tot hij in de schaduw trapte van de witte schéét. Dygur trok een gezicht van ‘Boeh’ en grijnsde uitdagend naar Rezzerd. Toch trok hij zijn bek nog niet open. Nóg niet tenminste ¬¬.
[Erm, wie is er hier blooond
steekt vinger op
Rezzie dus =3]
[Erm, wie is er hier blooond
steekt vinger opRezzie dus =3]
