In de prairie!

Het merrieveulen hoorde de “wow” van Deamon en giechelde ondeugend. Ze keek met een stoute twinkeling in zijn ogen. Haast brutaal. Maar dan op een goede brutale manier. Ze keek in de speelse ogen van Deamon en stak even haar tong een minuscuul stukje uit. Toen hoorde ze zijn woorden. Weer die ome Deamon. ’Ome Deamon. Dat is je titel. Ome Deamon. Oompje. Omaaá.’ Plaagde ze bijdehand. Ze zag het speelse beetje waarbij Eyes mekkerend zijn mond open deed en Deamon verwarmde met zijn adem. Daarna gaf hij weer met zijn kleine stompe dingen Deamon een stoot. Ze gooide haar hals in de lucht toen ze weer de woorden van Ome Deamon hoorde. ’Dat is eerlijk. Want jij hebt Tornado nog en Eyes en ik zijn kleiner.’ Pestte ze hem. Hij was groter en sterker en Eyes en zij waren nog jong. Even keek ze zielsgelukkig naar haar beste vriend. Ze nam zich voor om bij hem te blijven. En ze zou het niet overleven als hij weg ging. Serieus niet. Dat wist ze al zeker. Toen schrok ze op van haar gedachten toen er weer iets gezegd werd. Deamon rende rondjes. Dat ging net wat te ver en ze keek naar Tornado. Die rende ook al rondjes. Met haar korsten op haar benen was het al stom geweest dat ze rende en nu zou ze niet nog wilder gaan rennen. Haar wonden zouden dan openspringen en dan was ze weer terug bij af. Ze zag dat Tornado al terug keerde en vroeg wie er gewonnen had. Aaliyah maakte even een gebaar naar haar wonden. ’Weet niet.’ Zei ze rustig. Ze was in gedachten verzonken. Wat vaak gebeurde. Ze dacht veel na. Maar dat was wel goed.

;3

stom. laat. en flut xD

Deamon keek naar de kleine aaliyah en eyes. En zag dat tornado weer bij hun stond. En dat aaliyah een gebaar maakte naar haar knieeen. Deamon keerde zijn lichaam om en maakte weer vaart richting de andere. Toen hij aangekomen was hoorde hij net de woorden van aaliyah. Deamon keek naar haar knie waarna hij weer in de ogen van de jaarling keek. " je hebt gelijk, maar het geneest goed " zei deamon toen. Want die korsten waren al dik aan het worden. En de volgende stap is dat ze er vanaf vielen. Deamon keek Aaliyah even aan. " moet je anders op de rug? " zei hij toen en gaf haar een speels knip oogje. Waarna hij naar eyes keek. Ja. Dat hertje, dat kleine hertje met zijn hartje op de juiste plaats. 

Toen hij even een poosje stil was en er een stilte om hun heen was ging deamon even groot staan. Even gooide hij trots zijn hoofd in de lucht, en kuchtte eventjes om de aandacht te krijgen. " ahum, ahum. Mag ik jullie hier voorstellen aan een medelid van jullie kudde " sprak deamon uit met een valse maar speelse grijns. Terwijl hij niet tenlang serieus kon blijven bij dit gezelschap. Nu kon hij zijn aaliyah nog beter beschermen. Want dat wou die o zo graag. Aaliyah was zijn kleine meisje om het zo te zeggen. De jaarling waar deamon zijn leven voor wou geven. En natuurlijk eyes ook. Deamon richtte zich ook maar even op tornado. De zwarte hengst voor hem. " hee tornado, jij mag er ook wezen " sprak deamon toen uit. Ja tornado was volgens deamon een aardig slimme hengst. Erg rustig, mAr deamon wist zeker. Als het puntje bij het paaltje komt heb je er een duivel aan. Ja deamon was blij met dit gezelschap en stond er ontspannen bij.

Hij zag dat Deamon naar de knieën van de jaarling keek. "Deed het pijn?" vroeg hij met een ijzige stem aan de jaarling. Hij keek naar Deamon. "Die kan slijmen"dacht hij stilletjes in zijn achterhoofd. Hij keek rond. Hij ging ontspannen staan met zijn hoofd omhoog en zijn oren achter in zijn nek. Zijn donkere ogen gingen de omgeving af. Tot hij op een gegeven moment terug uit kwam bij Deamon, de jaarling en het hertje. De omgeving was als ander, wit, bomen, struiken en de ondergrond waar hij op liep was bevroren. De bevroren sneeuw kraakte als je er op liep. Hij snoof luid. Hij dacht even terug aan vorige week. "De zaligste tijd van mijn leven." Hij had een wolf gedood en met de machtige Deina gestreden. Hij was weer terug van weg geweest, uit zijn gedachten dan toch. Uit Dreamhorses toch niet, hij is binnen en wil niet meer naar buiten.