I Have to find my way trough this ~Remember.

Een zacht zucht verlaat de hengst zijn neusgaten. Waar is hij nu weer beland? Kort sloot hij zijn ogen en luisterde naar het geluid van de natuur. Langzaam gingen zijn ogen weer open en daardoor keek hij naar een gigantische boom, Alle bomen leken op elkaar, Naast hem stond ook zoon gigantische boom, en achter hem ook. Even trok hij zijn neusgaten op door een kraai die de bladeren deed ritselen. Buster briestte van opluchting en stapte over de krispende bladeren onder hem. Met zijn hoofd een beetje naar beneden hangend stapte hij langs de bomen die best in de weg stonden, nou moest hij steeds zigzaggen. Weer verliet een zucht zijn neusgaten. Hij keek wat geergerd naar de bomen voor zich en begon wat rustiger te stappen.
Zijn Staart ging mooi in de beweging mee en zijn nek bewoog ietwat op en neer. Ineens spitste de hengst zijn oren toen hij wat achter de bomen vandaar horen komen.



- Jup, tis flut,
- Remember

De bladeren knisperden onder zijn hoeven. Hij brieste eventjes, de vogels waren druk bezig met fluiten. En hier en daar vlogen ze druk fluitend achter elkaar. Enkel om indruk te maken op de vrouwen. Hier en daar kwam hij herten tegen, mannen die pronkten met hun geweien. Hij brieste, dit was natuur zoals natuur was. Zoals het hoorde te zijn. Met een fris windje, niet een stevige koude snijdende wind, die sneeuw voortbracht. Niet de vreselijke regen die altijd heerste in de herfst, waardoor je manen aan je hals plakte. En ook niet de vreselijke warmte van de zomer. Gewoon de perfecte lente, de lente waarin er meer veulens kwamen. Meerdere jonge dieren, of het nou slecht weer was of niet. In de lente was de al aardig oude hengst altijd in een top humeur. Of hij nou slechte paarden tegen kwam of niet. Hij walgde van slechte paarden, maar toch bekroop er altijd een dergelijke angst bij hem binnen als hij er eentje tegen kwam. Een dergelijke angst die hij nu sinds de vreselijke oorlog met de Horcrux had. Toch moest hij toegeven, dat de ene slechte, angstaanjagende was dan de andere. Hij grinnikte eventjes bij de gedachte aan sommige slechte paarden die hij ooit gezien had, van die slechte die dachten dat ze angstaanjagend waren met alleen een emotieloze blik, kil praten en steigeren. Verder deden ze geen ene flikker, dan vond Remember ze eerder schattig dan eng. Zulke liepen hier ook in Dream Horses rond. Zielig gewoon. Een brede glimlach trok rond zijn mondhoeken, zijn ogen twinkelden vrolijk. Een geur kwam in zijn neusgaten terecht. Hij snoof eventjes. Ergens had hij het idee dat hij deze hengst ooit eerder tegen gekomen was. Hij sprong aan in een galop, met zijn grote passen kwam hij snel dichterbij. Hij had zich duidelijk vergist in de geur, want deze kleine hengst kende hij niet. Hij brieste eventjes. ''Remember is de naam.'' Glimlachend zei hij dat. Terwijl zijn ogen de hengst bestudeerde, maar niet op een ongemakkelijke manier of zo iets. Daarna richtte hij zijn ogen tussen die van de hengst. Zodat het leek alsof hij hem aankeek recht in de ogen. Maar dit eigenlijk niet zo was, en je ook niet dat ongemakkelijke gevoel kon krijgen wat je soms kreeg. ''Is het niet raar, dat het weer zomaar kan omslaan van een koude winter temperatuur, tot een frisse tot warme lente temperatuur?'' Vroeg Remember benieuwd naar het antwoord van de hengst.

~AFFIESS~

Met de bladeren knisperend onder zijn kleine hoefjes hoorde hij dat de hengst genaamd Remember het nogal raar vond dat er zulke tempratuurs veranderingen plaatsvonden "Nou, eigenlijk is het gewoon dat de natuur zomaar verandert van weer, Het gaat van ijskoud, naar koud naar middelmatig dan naar zomer, in de zomer begint de dag vochtig en klam en in de avond eindigt de zomer los en briezerig, dat vind je dus nu ook terug, 's morgens als je opstaat is het gras nat, en in de loop der avond is het weer droog " Buster grimmaste breed en keek het witte geval aan. " Ik ben trouwens Buster, aangenaam" De kleine shetlander keek naar de twee kraaien die kriskras langs de bomen vlogen en een wild gekrijs uitblaasden. "ik wou dat ik net zo kon vliegenals die kraaien daar zei hij met een glimlach



-nog niet af xD