Little Talks~

Tell her that I miss our little talks...

Het harde geluid van stoom dat omhoog werd gepompt door de lucht uit de geisers overstemde haar gehinnik.
Langzaam kwam ze omhoog, wild maaide ze met haar hoeven en kwam na een paar tellen weer terug op de grond.
SoulSpirit was gerustgesteld door het gezelschap dat ze had bij de zee.
Misschien een nieuwe vriend? Ze hoopte van wel..
Haar helderblauwe ogen speurden het gebied af, opzoek naar gezelschap, nog een vriend, of een vijand..
Opnieuw kwam ze omhoog, maaide met haar hoeven en zette haar vier benen weer op de grond.
Een schrille, duidelijk, luide hinnik galmde over het terrein maar werd weer overstemd door het geluid van de geisers.
Hier en daar sprongen wolken stoom plots omhoog, ze stond op de perfecte plek tussen de luidde lucht-pompers hoe ze ze graag noemde.
De stoom omringde haar donkerbruine, sierlijke lichaam.
Ze zwiepte een keer met haar donkere staart en schudde met haar lange, zijde manen.
Afwachtend of iemand haar roep zou horen en zou beantwoorden.
Nieuwsgierig naar wie er misschien zou komen, en of die gene wel iemand was die ze als gezelschap wilde...

Free to answer

Ze liep het gebied met geisers binnen. Haar manen werden in een keer omhoog geduwt. Ze schrok. Ze wou heel hard hinniken maar ze hield zich in. Toen ze een paar passen verder was hoorden ze een schrille, duidelijke, luide hinnik. Ze was omzich heen aan het kijken en zag in de verte een schim staan. Heel voorzichtig liep ze er op af opeens ontsnapte er lucht uit de geiser vlak voor haar hoofd. Ze schrok zich rot. Ze steigerde en hinnikte hard. Ze wou wegrennen maar ze was al te ver. Haar lok was omhoog geblazen en zag er niet meer uit. Leuk ga je net een ander paard ontmoeten is je lok helemaal recht gaan staan. Heel voorzichtig liep ze door. Ze was blij dat ze in de beurt van het paard was. Eindelijk ontmoette ze weer een paard. Ze deed nog een paar stappen en toen kon ze het paard goed bekijken. Ze zag dat het paard een donker bruine bijna zwart vacht had. Ze zei ,, hoi ik ben Wild fire. En jij bent?''. Een geisers ontluchte net achter haar. Ze schrok voor de derde keer. Ze steigerde net niet. Maar echt dat schilde niet veel. Toen keek ze weer naar het paard. En ze zag nu dat het een merrie was. En dat was echt lang geleden. Het laatste paard wat ze zag voor haar vertrek was haar oudste broer....

Ze hoorde de vele hinniken en zag de merrie steigeren van schrik.
Toen ze voor haar stond sprak de merrie; ,, ,, hoi ik ben Wild fire. En jij bent?''
SoulSpirit wachtte even af, brieste zacht, schudde met haar manen en antwoordde toen; ,,Hallo. SoulSpirit is de naam." De wind nam haar woorden mee.
Vlak achter haar schoot lucht uit één van de geisers omhoog waardoor haar lange staart sierlijk heen en weer bewoog.
Haar helderblauwe ogen inspecteerden de merrie en ze nam haar goed in zich op.
Wild Fire niet een veel voorkomende naam- niet dat de hare dat wel was.
Opnieuw schudde ze met haar manen, zwiepte met haar staart en brieste zacht.

Wild Fire keek de merrie aan. De woorden van haar kwamen goed binnen. Ze had een goed gevoel over SoulSpirit. Maar Wild Fire werd een beetje zenuwachtig van al die geisers. Ze vroeg ,, Wat vind jij van deze plek?''. Wild fire is niet echt bepaald goed met het beginnen van een gesprek. Maar ze was wel blij dat ze nu niet meer alleen is. En zoals ze zag is SoulSpirit geen bitch zoals sommige andere paarden. Naast Wild fire ontluchte zo'n geiser. Ze schrok minder als eerst en haar manen vlogen omhoog. De wind zet op en zorgd er voor dat haar manen weer wat beter zitten maar het ziet er nog steeds niet geweldig uit. Maar goed. Altijd geweldig uit zien is saai..

Liet haar ogen bij de ogen van de merrie hangen.
,,Wat vind jij van deze plek?" kon ze nog net verstaan.
Ze dacht even na, wat vond ze nou van deze plek?
,,Luidruchtig" zei ze na een tijdje na gedacht te hebben.
SoulSpirit voelde hoe de haar manen heen en weer trok en haar staart liet slingeren.
Vlak voordat een geiser waarop ze met haar rechter hoef bijna opstond ontluchtte sprong ze opzij. Toch schrok ze van haar eigen actie.
Ze steigerde kort maar zeer hoog.
Haar borst en hals was licht bezweet en haar neusgaten wijd opengesperd.
Stomme geisers, irritante dingen waren ze. Soms snapte ze niet waarom ze hier kwam.
Gelukkig was er nu één voordeel; ze had iemand ontmoet.
Goed toch? In ieder geval wel beter.
SoulSpirit glimlachte, schudde met haar manen, zwiepte met haar staart en brieste zacht.

De jonge hengst draafde in een hoog tempo tussen de geisers door. Hier kwam hij niet vaak, hij had het hier nooit op zijn gemak of wilde liever uit de buurt blijven van de geisers. Wat hier bijna onmogelijk was. Ook al had hij hier nog zo de pest aan, was hij hier nog terecht gekomen door de wind die hem meevoerde in zijn eindeloos lange reis tussen de gebieden van Dream Horses. Hij wist niet wat hem bezield om maar door te blijven lopen. Eerlijk gezegd kon het hem ook weinig schelen.
Met de wind in zijn rug draafde hij verder. Hij wist niet waar hij naar toe ging of moest. Hij volgde de wind. De wind bracht hem op zijn uiteindelijke bestemming en op dit moment was dat dus de Geisers. Hij draafde sneller door om hier eerder weg te zijn...

De twee helderblauwe ogen vingen de lijnen van een jonge hengst.
Kort sloeg ze met haar staart in de wind en schudde met haar lange, sierlijke manen.
SoulSpirit brieste zacht, ze steigerde hoog en maaide wild met haar benen en hinnikte schril en luid. Haar ogen rolden in hun kassen.
Toen haar hoeven weer neerkwamen trilde de grond onder haar lichte gewicht.
Haar huid trilde kort door de vliegen die op haar neerdaalden.
De merrie met de lichte huid en haast witte manen rook de jonge hengst.
Opnieuw zwiepte ze met haar staart en schudde met haar manen. De geiser naast en achter haar ontluchtte maar ze schonk er geen aandacht aan.
Haar ogen en gedachten waren op de hengst gericht; ze was nieuwsgierig

Hij zag en rook de merrie nu ook.
Hij zag haar steigeren en langzaam neerdalen.
Hij bedacht of hij af zou wijken van de route die de wind hem aan gaf.
Hij bedacht dat het vast geen kwaad kon.
Hij keek nog een laatste maal naar de geiser waar ze naast stond, maar draafde toen vestberaden op haar af.
,,Hallo...ik ben Love Dealer..jij?"
Hij zwiepte met zijn staart heen en weer, hij was niet alleen enorm eigenwijs ook was hij erg nieuwsgierig. Soms leek hij geen Ijslander maar een Shetlander!
Hij schudde met zijn grote dos blonde manen en keek haar vriendelijk en spontaan aan, wachtend op een antwoord

Ze zag hoe de hengst naar haar toe draafde, vastberaden- hij durfde wel.
,,Hallo...Ik ben Love Dealer..jij?" sprak hij. Haar twee helderblauwe ogen staarden diep in de zijne.
SoulSpirit wachtte even, dacht even na.
,,Hallo. Mijn naam is SoulSpirit." ze liet een glimlach vormen.
Haar staart zwiepte kort heen en weer en ze schudde met haar manen.

Hij hoorde haar ,haar woorden uitspreken.,,Hallo. Mijn naam is SoulSpirit"
Hij vond het een aparte maar mooie naam
Hij wachtte even af en bedacht zijn keuze van de woorden die hij zou moeten gebruiken en die hij ging gebruiken.
,,Mooie naam SoulSpirit!"
hij sprak het vast beraden en niet bevreesd uit.
Hij keek haar met zijn blauw/groenige ogen aan en glimlachte.
Hij keek nogmaals om naar de enorme geisers
Wat vind je van die Geisers?"
Vroeg hij. Hij keek even naar helder blauwe lucht en keek naar de voorbij razende vogels die met een enorme snelheid door de lucht vlogen.
De wind speelde met zijn manen en staart en hij glimlachte weer vriendelijk

Ze glimlachte even vriendelijk. ,,Bedankt" zei ze.
,,Wat vind je van de geisers?' hoorde ze net boven het geluid van het lucht uit.
,,Niet veel. Ze zijn irritant en luidruchtig." sprak ze toen kort alles stil was.
SoulSpirit steigerde kort, de grond trilde opnieuw toen ze weer neerkwam.
Zachtjes brieste ze, daarna hinnikte ze luid.

Hij keek nog steeds naar haar, hoe ze weer steigerde en luid hinnikte. Hij hoorde haar de woorden uit spreken ,,Bedankt" en een antwoord op mijn vraag was kort en vlot ,,Niet veel. Ze zijn irritant en luidruchtig"
Hij knikte ,maar had jeuk op en schudde tegelijk met zijn hoofd waardoor het er uiterst komisch uit zag.
Hij hinnikte terug en keek weer naar haar.
Hij brieste en sprak op lage toon Ik vind ze best creep

Ze lachte kort en brieste daarna zacht. ,,Há, daar zeg je me wat."
Haar ogen rolden in hun kassen en de twee grotendeels blauwe bollen maakten een vreemde draai.
Langzaam kwam ze een halve meter omhoog en wijl bijna op de grond bokte ze stevig waar door haar rug en achterlijf een vreemde beweging maakte.
SoulSpirit liet een luide hinnik uit haar keel ontsnappen toen ze haar hoofd naar de lucht richtte.
De merrie was weer vrolijk- dat was ze al, door de merrie Wild Fire, door BlackEvil en door Muerto. Maar deze jonge hengst deed daar nog een schepje bovenop.
Haar dag kon werkelijk waar niet meer stuk.
Elke geiser van dit stuk land liet zijn lucht vrij, stoom danste om haar sierlijke lange benen terwijl de wind met haar manen en staart speelde.
,,Mh. Wat brengt jou eigenlijk hier, jonge hengst?"

Hij zag haar een vrolijke bok maken. Was hij maar net zo vrolijk. Ook al lachte hij zachtjes met haar mee. Hij kon niet alsof doen dat hij toch erg alleen en hulpeloos was in deze grote wereld. Hij kon in eerste instantie geen gevat antwoord op haar vraag bedenken. Hij was met zijn hoofd bij andere dingen. Zijn verdwenen halfzusje en vader bijvoorbeeld. Hij schrok terug vanuit zjin gedachten, de werkelijkheid in. Hij keek haar aan en sprak toen, bijna fluisterend.
,,Ik ben hier door de wind... Ik ben al jaren op reis met de wind...ik...ik...kom hier dan ook niet graag...maar goed...wat brengt jou hier, Soul Spirit?"
Hij brieste weer

Mistral liep tussen de geisers en sprong op als ze om hoog spoten. Ze zag twee paarden bij elkaar staan, een bruine merrie, met opmerkelijk blauwe ogen, en een hengst een ijslander, wat meten haar nieuwsgierigheid wekte, en vooral zijn kleur kwam haar bekend voor. Ze wilde er op af stappen maar durfde eigenlijk niet zo goed en bleef op een afstandje staan.

EDIT NAR: Het is de bedoeling dat er vijf volle regels worden gepost (dus ook zonder de enters vijf regels). Alles wat daaronder zit, valt onder spam. Zouden jullie hierop willen letten?

Hij keek even schichtig om zich heen. Hij rook een andere merrie, die geur kwam hem op de één of andere manier bekend voor. Hij draaide zijn hoofd een kwartslag en zag de grijzige kleine merrie staan. Hij herkende haar, maar hij kon zich geen dag of moment meer met haar herinneren. Hij keek nog naar haar. Hij werd uit zijn gedacht gerukt door een geiser die vlak langs zijn hoofd suisde. Hij schrok zich wild en spong een halve meter de lucht in. Hij hinnikte en kwam weer op vier benen op de grond. Weer hinnikte hij klagelijk dit maal. Hij staarde nog even naar de kleine merrie en keek toen weer naar Soul Spirit. Hij staarde langs haar heen en voelde hoe de wind, weer kwam opzetten. De wind nam een paar plukjes van manen mee en speelde ermee in de lucht. Zijn staart danste rond zijn benen. Hij stak even zijn neus in de lucht en keek weer naar de voor bij vliegende vogels

Mistral schrok doordat de andere hengst schrok, en ook zij herkende hem ergens diep. liep iets dichter naar hem toe , en staarde hem eventjes aan. ze brieste kort naar hem. Ook zijn hinnik kende ze goedk, even kwam het gevoel: Is dit mijn halfbroer?[i] opspelen maar drukte het weg dat heeft ze al zo vaak gedacht en had het dan altijd mis gehad. maar hoe herkende ze hem dan?

,,Ik ben hier door de wind... Ik ben al jaren op reis met de wind...ik...ik...kom hier dan ook niet graag...maar goed...wat brengt jou hier, Soul Spirit?" Hij klonk, onzeker misschien?
,,Ja, dat is een goede vraag..Geen idee. Omdat het kan?
Haar helderblauwe ogen zagen de merrie, ze hinnikte naar haar en steigerde een halve meter.
SoulSpirit nodigde de merrie uit om hier te komen. Nog meer gezelschap! Wat een goede plek was dit- op de geisers na.
Een harde lucht- stoot deed haar staart omhoog schieten.
Ze bokte stevig naar achteren, het had natuurlijk geen nut om tegen een luchtstroom aan te trappen, maar ja, waarom niet?
Haar neusgaten waren wijd opengesperd, haar hele hals was warm en de huid om haar schoft trilde kort.
Twee tellen sloot ze haar ogen, daarna staarde ze naar de merrie.

Ging bij de merrie en de hengst staan, een beetje verlegen en bedachtzaam liep ze er naar toe. keek beide aan. luisterde naar wat SoulSpirit zei. ,,Waarom wilde de wind dat je hier kwam?" vroeg ze rustig maar wel wat achterdochtig ze vond het een apart antwoord.

,,Ik reisde mee met de wind...ik liet me met hem meereizen...de afgelopen 2 jaar..."
Hij bleef naar de lucht staren. Hij overwoog om nogmaals naar die merrie te kijken die hij zo goed kenden maar zich geen eens een naam kon herinneren. Hij staarde nog steeds naar de vogel plots ontplofte er een geiser naast hem ,waardoor zijn staart de lucht in schoot. Ook nu schrok hij zich weer wild. Hij bleef staren hij kon het echter niet laten even zijn blik af te wenden en nog een keer naar Soulspirit en de andere merrie te kijken. Hij wist bijna zeker dat hij haar kenden. Maar waarvan? Hij kon zijn vinger er maar niet opleggen en gaf het uiteindelijk maar op. hij staarde even naar Soul Spirit die tegen de lucht aan bokte hij grinnikte Je kan de lucht niet weg jagen hoor" hij glimlachte licht en keek haar aan

Luisterde naar zijn antwoord op de vraag van de jonge merrie die er plots bij kwam staan en zijn korte zin; ,,Je kan de lucht niet wegjagen hoor."
,,Mhpf, oh nee? Zeg eens merrie, wat is je naam?" sprak ze langzaam en duidelijk uit, op het juiste moment- toen geen geiser lucht liet ontsnappen.
SoulSpirit staarde nog steeds- het zou eng kunnen worden- naar de kleine merrie.
Kende Love Dealer het paard? Het zou kunnen, hij gedraagde zich eigenaardig.
Langzaam en kort brieste ze. De bries ging over in een hinnik, daarna brieste ze weer.

,,Ik ben hier omdat ik iemand zoek, en ik hoop hem ooit tegen te komen. Maar dat is moeilijker dan gedacht." ze schrok ook niet echt meer van de geisers.
ze stapte enkel nog opzij. ,,Is het hier niet erg gevaarlijk?" vrog ze toen een geiser omhoog spoot vlak voor haar neus.
,,Mijn naam, Mistral en die van jou?"

Hij keek haar aan hij zuchtte hij kon zijn vinger er maar niet opleggen Mijn naam is Love Dealer ,Mistral" ook de naam kwam hem vaagjes bekend voor, maar weer kon hij z'n vinger er niet opleggen. Ze zocht iemand..wie? ,,Wie zoek je ,Mistral?" hij keek haar vragend aan

,,Lovedealer" mompelde ze langzaam en bedachtzaam voor zich zelf op. ,,Ik zoek mijn halfbroer." zegt ze, verdrietig. ,,ik ben hem kwijt geraakt, lang geleden." ze zuchte.

Mh, ze zou zich maar niet gaan bemoeien met het gesprek van de twee.
Ze liet haar opvallend blauwe ogen van de hengst naar de merrie schieten.
Mistral, opmerkelijk- simpel, maar niet veel voorkomend.
SoulSpirit schudde haar haast witte manen uit, zwiepte met haar lange en sierlijke staart en sloot haar ogen.
Ze zette haar linker- achterbeen op rust en brieste zacht.
Plots schrok ze op toen een geiser vlak naast haar zijn lucht naar boven liet schieten.
Stomme geisers..