Afscheid #

Haar donkere ogen gleden heen en weer. Een diepe zucht verliet haar keel. Ze was nu helemaal gedumpt en alleen. Zielig. Ze sloeg met haar staart zacht heen en weer terwijl ze door de vallei liep. Hier had ze de vosse merrie vermoord. Ze had vele goedzakken laten rouwen om de merrie, maar nu was ook voor haar alles voorbij. Het was over. Deina zuchtte terwijl ze naar de vulkaan liep. Ze had zo'n zin om erin te springen, maar toch deed ze dat niet. Ze had nog steeds een partner die er was voor haar, voor altijd dan ook. Ze had nog paarden die haar als vriend beschouwden. Vorige leden. En niet te vergeten haar veulens. Ze stond er niet meer alleen voor. Ze had geen reden om zichzelf in de vulkaan te laten vallen. Deina schudde met haar hoofd en stopte vanboven aan de vulkaan. Haar blik gleed over de omgeving en zocht naar iets, maar alleen lijken van paarden, weggerot, lagen er. Ze drukte haar ene oor in haar nek en de andere zocht naar geluiden, maar het was stil. Té stil. Ze keek nog eens een keer naar de vulkaan die zeker niet op uitbarsten stond. Dan zouden alle paarden sterven. Ze grijnsde heel even bij die gedachte, maar de grijns werd alweer meteen weggeveegd. Ze hief haar hoofd op en hinnikte luid. De hinnik was gericht naar haar vorige kuddeleden. Ze wilde nog een keer afscheid van hen nemen. Ze had een heerlijke tijd gehad met de kudde en dat mochten ze weten.

Eerst Night Dancer, Tornado, Thron en eventueel nog leden die meedoen aan haar kant..
Nadien de krijgers van Anaïs

Hij snoof eventjes arrogant toen hij een hinnik hoorde, of die nou van Deina was of niet, hij had er nu eventjes geen behoefte aan. De kudde was overgenomen door een of andere schedelkop genaamd Nar. En Deina zou vergaan, Night Dancer wist dat Anaïs van plan was haar uit te dagen, en de jonge merrie ging tot het uiterste. Night Dancer mocht Anaïs graag, maar hij mocht Deina nog meer, vanwaar hij aan haar zijde vocht. Hij snoof nogmaals, zwaaide met zijn staart en galoppeerde toen weg. Op naar haar, al snel zag hij haar witte schim. Toen stopte hij voor haar hij was de eerste. Eventjes drukte hij zijn neus tegen de hare, wat waarschijnlijk de laatste keer zou worden dat hij dat ooit zou doen. Want hoe graag hij ook van niet wou, ergens wist hij dat hij naast haar zou sneuvelen, in een laatste poging haar en de oude kudde leden te beschermen.

Thron sprong op uit zijn slaap. Hij had een luide hinnik gehoord in de verte. Hij was precies afkomstig van Deina,maar hij wist niet zeker. Hij strekte zijn benen en geeuwde. Thron was nog moe,maar hij moest er naartoe. Hij zuchtte en vertrok naar de Ash Valley,daar was de hinnik van afkomstig. Zijn zwarte brede oren draaiden alle kanten op en zijn ogen waren tot spleetjes gezet. Het was nu eenmaal zo, moeilijk voor hem om direckt te vertrekken. Hij zuchtte nog eens en sprong aan in een kort rengalopje totdat hij er was. Toen hij daar aankwam zag hij twee schimmen in verte staan. Eén schim herkende hij. Dat was Deina en de andere zou hij er nu achter komen. Hij stopte voor de twee paarden en knikte snel kort naar alletwee. Hij gaapte,maar hij draaide zijn hoofd wel weg. Hij had een vreemd gevoel in zijn maag. Er ging iets naars gebeuren. De kudde was nou eenmaal overgenomen door een paard met een stomme schedel op zijn kop. Hij vond het niet leuk. Hij was er eigenlijk wel een beetje kwaad op. Een beetje veel. Hij zuchtte en keek naar de twee met een vreemde blik.

Tornado snoof luid en hoorde daarna de hinnik van Deina. Hij mocht Deina nog wel, hij beschouwd haar als een leidster. Hij probeerde uit te zoeken van waar de luide hinnik van har kwam, hij draaide zijn oren alle kanten op. Hij schudden zijn stof even uit zijn mooie, zwarte vacht. Hij keek rond of er geen vijanden waren. Hij liep stilletjes vooruit, maar hij vertrouwde de omgeving niet. Hij draafde mooi en hoog benig. Zijn hoofd lag laag en ontspannen. Hij bekeek aandachtig de omgeving. Hij hoorde een raar geluid, dat van achter hem kwam, hij stopte en zetten zijn oren diep en dieper in zijn nek met zijn zwarte manen. Hij draaide zich ineens om en zag een hert vluchten, zijn oren lagen nog in zijn nek, zijn ademhaling was zwaar en snel. Hij bekeek de omgeving en wist dat er iets gaande was, hij moest oplettender zijn dan anders en voorzichtiger. Hij draaide zich terug naar voor en draafde weer weg. Hij hoorde achter hem weer een geluid. Bang was hij niet. Hij ging van draf naar galop. Hij was net uit het donkere bos. Hij stopten en keek weer achter hem, er... was niets. Hij deed zijn hoofd weer naar voren en ging verder naar zijn leidster. Hij kwam er aan en zag Deina daar staan en nog twee paarden. Ze keken maar raar. Hij ging er rustig bij staan, hij was dood op van het galopperen naar hun. Hij bekeek de paarden en zweeg. Hij wou wel weten wat er gaande was.

Paarden hadden zich rondom de bruine merrie verzameld. Haar donkere ogen gleden over de goudkleurige merrie Aaliyah die tegen haar aangebotst was. Ze verontschuldigde haar met een brede grijns en zweeg. De bruine merrie gaf een korte knik tegen haar en wachtte af. Ook haar zus Djuna had zich toegevoegd aan de groep en vroeg wat het plan nu werkelijk was. Ze knikte even naar de merrie ter begroeting en toen zweeg ze. Ze reageerde niet op de merrie's en wachtte tot ook de hengst Warrior en Sens, goede vrienden van haar, zich hadden toegevoegd. Ze knikte naar de paarden en begon rondom hen heen te cirkelen. "Het plan is simpel. Ik heb de hinnik van mijn moeder gehoord naar haar oude leden. Ze is vast en zeker afscheid van hen gaan nemen en dus gaan wij ook naar hen toe. Ze heeft ook naar een deel van ons gereageerd, maar wij zijn hier en niet daar. Nu gaan we naar hen en we zullen vechten. Ik zal mijn woord doen en dan zullen ze vast en zeker aanvallen. Jullie houden alle leden tegen die in verzet gaan en ik neem mijn moeder." Pure kalmte was te horen in haar duistere stem. Ze was niet bang voor wat er zou gebeuren. Deina was verdoemd en zou vermoord worden, daar was ze zeker van. Ze draaide haar om en zei niets meer. Ze sloeg met haar hoeven op de grond en vertrok samen met de paarden in de richting van de merrie en haar leden. Ze had hen bijeen geroepen bij de Ash valley en daar waren zij nu ook. Tornado, Thron en natuurlijk Night Dancer waren aanwezig bij de paarden. Ze waren in gesprek, maar meteen mengde de bruine merrie ertussen. "Aandacht! Aandacht! De bijeenkomst word geëindigd door mij, Anaïs!" Een valse grijns sierde haar lippen terwijl ze naar de witte merrie keek die duidelijk geschrokken was. "Kom jij ook afscheid nemen samen met deze paarden? Ik ken een deel niet en die idiote Aaliyah moet niet meer in onze buurt zijn." De bruine merrie begon vals te lachen en ging vlak voor de witte merrie staan. Haar donkere ogen boorde ze in die van haar moeder. "Nee, het is tijd voor iets heel anders. Ze komen inderdaad een soort van afscheid nemen, maar van jou. Ik ben beu wat jij mij allemaal aangedaan heb en mijn volgers. Ik ben nu de baas en jij zal hiervoor boeten. Ik heb je verdoemd en ze zullen mij allemaal volgen." Ze snauwde luid en hoorde een paar goedkeurende hinniken van de paarden. Ze lachte vals en stoof naar voren. Ze beukte de witte merrie omver en steigerde hoog. "Klaar voor je ondergang?" Iedereen wist hoe zwak de witte merrie was. De leden beschermden haar, maar Anaïs was slimmer. Ze had een paar krijgers meegenomen en die zouden hen tegenhouden. Gevechten namen plaats en bloedspatten vlogen in het rond. Anaïs sloeg met haar hoeven tegen het hoofd van haar moeder die uiteindelijk terug rechtstond. Ze trapte met haar achterbenen en beide paarden vlogen elkaar naar de hals. Er werd gebeten, getrapt en gebeukt. Het werd de witte merrie teveel en ze zakte door haar benen. Ze keek wanhopig naar de paarden rondom haar en toen sloten haar donkere ogen. Het was voorbij. Anaïs sloeg een krijgershinnik en vol macht en trots steigerde ze hoog. Alle paarden zwegen en de meesten vertrokken. Het was voorbij en ze waren niet meer nodig. Anaïs keek de zwarte hengst vuil aan die naast haar moeder lag. Alle paarden vertrokken en alles was voorbij.

° Ik moest dit ooit nog afmaken zodat Deina echt dood was, dus hierbij is het gebeurd. Je hoeft helemaal niet meer te reageren omdat dit een oud topic is.