Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

& Pippin. ;d

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1& Pippin. ;d Empty & Pippin. ;d ma 29 okt - 8:02

Licorice

Licorice

Licorice


Alsof ze weer een veulen was galoppeerde zin in ogenschijnlijke snelheid op de gletsjes af. OMG, sneeuw in de winter?! Hoe was het ook mogelijk. De wonderen waren de natuur nog niet uit. Haar kleine, fijne oortjes stonden recht naar voren gericht en op haar zwart met roze snoet stond een brede grijns.
Zodra ze de krakende sneeuw onder haar hoeven voelde werd ze helemaal gelukkig. Het was aan de voet van de berg, dus ze hoefde zich geen zorgen te maken of helling of daling. Ze liet zich direct door haar knieën zakken en rolde gelukzalig door de sneeuw, waardoor ze een wit monster werd en veel van haar zwarte stippen werden onzichtbaar door de plakkerige sneeuw. Ze klom weer overeind en schudde het koude goedje die haar vacht vochtig maakte van zich af. Ze draafde een paar passen blij door de witte sneeuw, maar al snel gleden een paar van haar hoeven uit, zodat ze bijna op haar snufferd viel. Ze lachte blij en schudde toen wild met haar hoofd. Toen ging ze in een haastige stap verder de grote sneeuwberg op. Je zag dat het wel smolt in het zonlicht, maar toch kraakte het goedje onder haar harde hoeven.

Ze had in haar korte best veel dingen meegemaakt, toch vond ze het leven leuk. Ondanks de heftige dingen die ze had meegemaakt. Bijvoorbeeld meteen bij haar geboorte. Haar ouders wilden haar niet, daardoor had ze een pleegmoeder gekregen. Ze vond haar aardig, maar toch. Het was niet hetzelfde. Een toen had ze een enge stalker gekregen die verlieft op haar was, waar ze enorme ruzie mee had gekregen. Kom op, ze was twee. Dikke pedofiel...
Maar ach, ze leefde een gelukkig leven, dus waarom zou ze zich erover zorgen maken. Ze was blij, ze was happy. Dus waarom zou ze ook maar enkele aandacht schenken aan het verleden, je kon er toch niks aan veranderen..

I'M A BEAST, I'M AN ANIMAL
I'M THAT MONSTER IN THE MIRROR



OOC: Kort. Weinig inspiratie,
maar de volgende word langer. (;
Voor Pippin als je over de
inspirerende titel heen had gelezen.

2& Pippin. ;d Empty Re: & Pippin. ;d ma 29 okt - 8:31

Pippin

Pippin

Hallo, mijn naam is Peregrijn Toek, maar iedereen noemt me Pippin, dus noem me maar gewoon zo. Ik ben een koffievos hengst van zes jaar. Ja, al zes jaren zijn me voorbij geschoten en ik heb bagger weinig meegemaakt. Ik heb eigenlijk nooit ook maar een stap uit het gebied gezet waar ik in ben geboren. Nu ik eenmaal op reis ben snap ik niet waarom ik niet gek geworden ben. Ik heb het dus zes jaar lang volgehouden in mijn vorige gebied en nu kom ik hier doodleuk binnen wandelen, alsof ik niets anders doe dan reizen. Dus moet ik vol spijt toegeven dat het meest spannende en avonturistische dat ik ooit meegemaakt heb is dat we verstoppertje speelde. Ik heb dus gewoon zes jaar van mijn leven weggegooid en nu ben ik hier, om dat goed te maken.

Dus, na mijn avontuur in de bergen ben ik hier uitgekomen in dit baggere gebied, alles hier was koud, glad en nat. Sneeuw, sneeuw, sneeuw, sneeuw, sneeuw, rots, sneeuw, sneeuw. Mijn blik gleed terug, hé wat was dat een rots! Nou zeg, wat een grote verandering in het gebied. Het gebied hier bestond dus uit sneeuw en rots. Verschrikkelijk was het en dan dacht ik dat ik in dit gebied ook wel iemand zou tegenkomen, nót. Toch was er een geur die mijn neus bereikte een geur die me aardig bekend voor kwam. Ik wist niet wat het was, maar ergens had ik de drang de drager van de geur op te sporen en een ander deel in mij vertelde me - schreeuwde eigenlijk tegen me - dat ik het niet moest doen, dat ik deze geur moest vermijden omdat mijn herinneringen eraan niet goed waren, misschien wel goed, voor mij, maar niet voor diegene. Mijn vriendelijke kant zei dat ik deze persoon beter met rust kon laten en mijn aan zichzelf denkende kant zei dat ik deze persoon op moest zoeken, dat ik met dit paard moest gaan praten en uiteindelijk was het mijn nieuwsgierigheid die de overhand nam. Waar kende ik deze persoon toch van? En toen de merrie - wat het blijkbaar was - in mijn beeld verscheen wist ik het. Dit was Licorice, de merrie van mijn dromen. Maar ik wist dat ik niet dichter bij moest komen, bang was ik dat misschien mijn hormonen de overhand zouden nemen. Ik wilde haar geen kwaad aan doen. Daar was te mooi voor. Ik herinner me de ruzie nog, ik wou eigenlijk geen ruzie met haar. Ik wou helemaal geen contact meer met haar, maar weer nam mijn nieuwsgierigheid de overhand. Langzaam stapte ik op haar af. Zo'n tien meter bleef ik van haar vandaan staan, voor mijn eigen bestwil. ,,Licorice..''

EDIT MAGNIFICO: Eigenlijk is het niet de bedoeling dat je in de eerste persoon post, de derde persoon enkelvoud. Maar dit is een soort dagboek iets, dat weet ik niet zeker. Maar eigenlijk moet je gewoon derde persoon enkelvoud blijven posten.

3& Pippin. ;d Empty Re: & Pippin. ;d wo 31 okt - 6:24

Licorice

Licorice

Licorice


Het was prachtig weer. Het zonnetje scheen heet en de lucht was nagenoeg blauw - een paar kleine, witte, donzige wolkjes hadden de lucht besmet met hun andere kleur, zij vond het jammer, sommigen vonden het fijner een paar witte wolken. Maar de sneeuw was al wit, dan verpestten die wolkjes met hun witte kleur het wel een beetje. Verder was er geen leven op de gletsjer.. Serieus, wie wilde nou op een gletsjer komen voor de lol behalve zij? Sommigen die wilden trainen, en sommigen die er wel doorheen moésten omdat ze naar het volgende gebied wilde. Nee, zij was vast een van de schaarse paarden die het geweldig vond als de sneeuw er was. Ze kon er zo in op gaan met haar witte vacht - die dan een klein beetje werd belemmerd door de zwarte stipjes. Maar die kon je ook aanzien als smetjes in de sneeuw, die toch best veel voorkwamen.
Ze wilde zich net iets hoger naar de top weer door haar knieën laten zakken, om vervolgens als een tonnetje naar beneden te rollen, maar op dat moment sloeg het noodlot toe.
‘Licorice..’ Haar oorden draaiden meteen naar het geluid toe, daarna draaiden ze in haar nek. Welke My Fair Lady Koffiekopje kende hier haar naam, ze had hem nog aan geen énkel paard vertelt. Tenzij het een oude bekende is.. Haar geweten zat ook áltijd op haar te zeuren. Maar welke oude bekende? Zij had kílometers gereisd, wie uit haar oude landen en streken was hier nou ook heen gegaan? Misschien iemand uit de laatste kudde waar ze was verbleven... Ze draaide haar hoofd opzij, en daar zag ze hem. De vos hengst, de pédo, zoals zij hem liever noemde.
Ze draaide haar oren in haar nek en keek de hengst vals aan. Haar oren zaten diep in haar nek en ze hief haar hoofd dominant, haar neus in de lucht gestoken en ze maakte zich groot. Ze wist dat een paard drie keuzes had als je een vijand of roofdier tegen kwam: vluchten -wat meestal de meest logische optie zou zijn-, stokstijf stil blijven staan - wat altijd ronduit dom was - of vechten. Zij was een paard dat vocht, dat doorzette en zou strijden tot het bittere end. Ze was een doorzetter. Ook al was ze jong, ze kon - dacht zij - dat ze alles op de wereld wel aan zou kunnen.
Vuil keek ze in de ogen van Pippin.
‘Wat moet jíj hier!? Nee... ik kan beter vragen wat je nou weer van míj?’ beet ze de hengst cynisch toe. Ze keek de hengst spottend aan. Ze draaide een kwartslag en begon toen zenuwachtig heen en weer te ijsberen. Ze stampte de sneeuw in het rond en het kraakte hard onder haar harde, lichtgrijze hoeven. ‘Nee, ik weet het al. Je bent teruggekomen en probeert me terug te winnen van like: "Oh het spijt me! Vergeef me alsjebliieeieiieeeééééft Licorice!’ zei ze spottend tegen de hengst. Ze rolde overduidelijk met haar ogen in haar kassen. Hij was zo'n mietje als hij dat serieus zou doen. Zó vreselijk zielig. Maar gut, ze was niet meer geïnteresseerd in de hengst. Nooit geweest om eerlijk te zijn.


I'M A BEAST, I'M AN ANIMAL
I'M THAT MONSTER IN THE MIRROR

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Soortgelijke onderwerpen

-

» I am like scared to the death || Pippin

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum