Forever Young <3

Dreamhorses. Het gebied waarin ze geboren was. Donkere ogen gleden over de omgeving terwijl haar hoeven stap voor stap maar bleven verdergaan. De wind volgde haar. Haar manen wapperden zacht heen en weer terwijl ze stevig doorliep. Ze wist niet waar ze heenging. Ze was nog maar net over de grens gelopen en haar geur was dan ook veranderd. Ze leek een vreemdeling of een nieuweling, zoals anderen het noemden. Vreemd? Nieuw? Nee, dat was de jonge merrie niet. Velen kenden haar en sommigen vreesden haar nog steeds enorm. Vooral als de naam van haar moeder werd uitgesproken. De merrie die Mischa vermoord had. Niemand zou dat vergeten, ook de jonge merrie niet. Al maakte het haar niet zoveel uit. Haar moeder werd ouder en werd steeds liefdevoller. Ze werd een goedzak en daar kon de merrie niet tegen. Ze kende haar familie niet meer en zag ze ook niet meer. Alsof ze allemaal verdwenen waren net als de witte merrie. Ze rolde geërgerd met haar ogen. Ach, ze kon haar eigen bloed voortplanten. Veel beter. Ze schudde met haar hoofd en sloeg haar staart heen en weer om de vliegen weg te jagen. Ze was nu ongeveer al vier jaar en ze was volgroeid. Haar spieren waren nog meer ontwikkeld dan vroeger en ze had een mooiere bouw dan die van haar zielige moeder. Ze snoof luid en een onbekende geur drong haar neus binnen. Haar oren schoten schuin naar achteren en haar ogen zochten naar het paard van de geur. Het was duidelijk een hengst, meer wist de merrie niet. Anaïs stopte in de struiken en bekeek de rivier die hevig stroomde. Ze merkte een zwarte hengst op, jong. Ze stapte naar voren en kwam in het licht. Onder de bomen was het veel fijner door de donkere schijn. Hier brandde de zon op haar bruine vacht. Ze schudde met haar hoofd en stapte richting de hengst. Ze stopte en bekeek het dier even. Het leek al geen goedzak te zijn, dat was een voordeel. Voor hem. Ze grijnsde breed en keek met haar duistere blik naar de hengst voor haar neus. Hij leek kleiner dan haar, maar ze durfde haar hals extra hoog op te richten. Ze was trots op wie ze was. Ze snoof en haar kille stem klonk: "En wie mag jij zijn?"

De merrie keek alsof ze alles was. Ventus zijn gezicht was meteen omgedraaid. Weer zo een merrie. De merrie kwam dichter. De geur werd namelijk sterker. Ventus keek de merrie weer aan. Daar gingen we: "En wie mag jij zijn?" begon de merrie. Ugh, wat boeide haar het nou? Ventus snoof. Hou je in. Hij was niet bepaald in een goeie bui. Toch trok hij zijn mond open en zei in een hap; "Interesseert het je dan? Nou, ik ben Ventus. Niet dat jou naam mij interesseert. Maar je kan het natuurlijk vertellen" En hij was nog niet klaar "Misschien moet je ook een aardiger beginnen? Dat zou al een betere indruk maken. Op iedereen. Je moet je niet stoer voelen hoor." En toch kon hij zich niet meer houden: "En je houding. Dat komt ook zo over weet je? Ben je nou egt zo egoïstisch of doe je enkel zo om stoer te zijn? Over de rest zal ik zeker zwijgen. En je hebt me nu al leren kennen, dus nee, ik ga me niet verder voorstellen. Of zitten zagen zoals de meesten over mijn verleden om aandacht te krijgen. Of om medelijden te vragen. Wat mij ongelooflijk irriteert als iemand dat doet." Nu moest hij zwijgen. Hij ging er aders wel over.En zou hij problemen krijgen. Niet dat dat nou erg was maar achja. Laat maar.
Venus draaide zijn hoofd weer weg. Eigenlijk was hij nog nooit zo geweest tegen iemand. Meteen in het begin dan. Zou het komen omdat hij ouder werd? Als je ouder word, word je dan ook tegelijk gemener? Hij werd wel ouder. Hij was nu al 3. Hij was dus al 2 jaar in Dreamhorses. Best lang eigenlijk...

ZO KORT ;o Stoutte ikk ;d Snorrii
Ik zit in een slechtte bui dus kliet me ff gaan ;o Normaal isie niet zo xd

Meteen zodra ze in de buurt van de hengst was en een vraag gesteld had, begon het. Hij was jong en onervaren. Hij wist niet hoe het leven in elkaar zat en zeker niet met merrie's zoals haar. De merrie drukte haar oren dreigend in haar nek terwijl de jonge hengst begon te praten. "Interesseert het je dan? Nou, ik ben Ventus. Niet dat jou naam mij interesseert. Maar je kan het natuurlijk vertellen" Misschien moet je ook een aardiger beginnen? Dat zou al een betere indruk maken. Op iedereen. Je moet je niet stoer voelen hoor." "En je houding. Dat komt ook zo over weet je? Ben je nou egt zo egoïstisch of doe je enkel zo om stoer te zijn? Over de rest zal ik zeker zwijgen. En je hebt me nu al leren kennen, dus nee, ik ga me niet verder voorstellen. Of zitten zagen zoals de meesten over mijn verleden om aandacht te krijgen. Of om medelijden te vragen. Wat mij ongelooflijk irriteert als iemand dat doet." De merrie rolde geirriteerd met haar ogen. Ze voelde haar spieren opspannen en zodra de hengst uitgesproken was, sprong ze naar voren. Ze beukte de jonge hengst met kracht op de grond. Het was geen harde val, maar dit moest gewoon. Ze snoof en drukte haar hoef op zijn keel. Haar donkere ogen waren duister en gemeend, agressief en dreigend. "Hoor eens klein dier. Ik ben mezelf en jij bent wie je bent. Je kent me niets dus ik zou maar zwijgen als ik jou was! Ik ben Anaïs en ik ben geen lieverdje als je dat dacht. Ik doe niet stoer, ik ben zoals ik ben ja? Nog wat te zeggen, idioot?" Snauwend klonken de woorden uit haar mond. Ze spuugde het eruit. Haar oren lagen plat tegen haar schedel en haar donkere ogen boorden in de zijne. Zo was ze geboren. Als er een jongere hengst tegen haar begon, moest ze tonen dat hij onrespectvol was. Zo had zij dit ook geleerd van de anderen.

De merrie kon haar precies ook niet houden. Vooral toen ze hem tegen de grond gooien. Ventus was even duizelig ervan. Maar hij was nu eenmaal sterk opgevoed dus nu ging hij zich niet laten doen. "Hoor eens klein dier. Ik ben mezelf en jij bent wie je bent. Je kent me niets dus ik zou maar zwijgen als ik jou was! Ik ben Anaïs en ik ben geen lieverdje als je dat dacht. Ik doe niet stoer, ik ben zoals ik ben ja? Nog wat te zeggen, idioot?" spuugde de merrie in zijn gezicht. Nu was ze egt te ver gegaan. Ventus snoof en snauwde meteen terug "Ow. Dus zo zit jij in elkaar? Nou als jij geen 'lieverdje' bent, waarom de je dan zo aanhankelijk? Mar ik speel mee. Ik ben ook geen lieverdje." Hij kon door dit de hoef van zich af happen en ging rechtstaan. Hij kwam redelijk dicht bij de merrie en zei recht in haar gezicht. "Als ik nog iets moet zeggen dan is het dit, Je doet wel degelijk stoer. En ik laat me ook niet zo snel doen." Nu had ze hem kwaad gemaakt. Nog een woord wat ook maar beledigend was en zij la op de grond.
Ventus had zich door val ook lichtjes verwond. Hij was al is dor gezakt dor zijn been. En dit hielp niet echt.

Muwhuaha, Hij laat zich egt ni doewnn. Ananas ook ni hoor ;d

Hij reageerde meteen terug. Ze grijnsde vals en voelde hoe de hoef van zijn keel gehapt werd. Ze trapte in zijn richting, maar ze wilde hem net niet raken. Ze snoof en keek hem strak aan toen hij dichterbij kwam staan. "Ow. Dus zo zit jij in elkaar? Nou als jij geen 'lieverdje' bent, waarom de je dan zo aanhankelijk? Mar ik speel mee. Ik ben ook geen lieverdje." "Als ik nog iets moet zeggen dan is het dit, Je doet wel degelijk stoer. En ik laat me ook niet zo snel doen." Ze luisterde kalm en keek hem duister aan. Haar staart sloeg heen en weer en kletste op haar achterhand als een zweep. Ze drukte haar oren nog steeds in haar nek, de dreiging was nog niet voorbij. Ze begon vals te lachen. "Oh? Doe ik aanhankelijk dan? Wil je dat ik zo doe? Want ik kan er wel wat van hoor." Haar grijns op haar snuit werd nog een stuk breder. Ze schraapte met haar hoef over de grond en keek hem nog steeds aan. "Je bent jonger en kleiner. Je moet leren respect te tonen als je iemand tegenkomt. En waarom zou ik vriendelijk doen? Ik ben géén goedzakje als je dat soms verwacht had." Ze kwam terug op het gesprek van ervoor. Ze boorde haar ogen in de zijne en wachtte op een reactie.

FLUT o.o

Anaïs hield ook niet op. Daar ging ze; "Oh? Doe ik aanhankelijk dan? Wil je dat ik zo doe? Want ik kan er wel wat van hoor." Je deed al aanhankelijk genoeg was zijn gedachten. Hij ging wachten voor hij iets zei want de merrie had haar mond alweer opengetrokken ; "Je bent jonger en kleiner. Je moet leren respect te tonen als je iemand tegenkomt. En waarom zou ik vriendelijk doen? Ik ben géén goedzakje als je dat soms verwacht had."Ow. Ow echt? Serieus? Nu, nu is het erover. "Niet omdat ik klein ben en jonger ben, ben ik minder belangerijker! En nou iedereen ziet wel aan je uiterlijk dat je slecht bent. En als je slecht bent betekent het niet dat je in het begin al zo moet doen. Maar laat me een ding zeggen, ik ben even belangerijk" Daar moest hij even terug opkomen. Want hij kon er niet tegen als iemand hem 'klein, onbelangerijk, jong, ...' noemden. Hij was nu wel lichtjes kwaad, maar zo kwaad ook niet hoor, gewoon, licht. Hij ontspannde zijn spieren nu weer en luisterde naar de merrie. Als ze nog wat te zeggen had. Want nu had hij zich weer even laten gaan. Hij snoof even en grijnsde.

FLUT, FLUT, FLUT, ERRORR O.O Snorriii ;d