Ben te lui om een titel te bedenken maargoed de titel is: Tom and Jerry --"

Luiheid regeert. Dygur wou niets, deed niets en ging ook niets doen ook. Nee, nu even niets. Niets, niets en nog eens iets. Hij rimpelde zijn neusgaten even en snoof. Jeesz, er was hier niets te doen dus deed hij maar niets. Gemakkelijk toch? Nee eigenlijk niet, hij leed aan een spontane ADHD als hij niets deed dus moest hij gewoon iets doen. En daar had hij nu geen zin in. Luiheid heerste. "Lui, lui, ik ben lekker lui." Zong hij hard. Nou, nu had hij lekker iets te doen. Nee, ook dat verveelde hem snel. Het was te warm voor een IJslander. Verveeld stond hij op en slenterde naar het water. Zonder te stoppen liep hij door en plonsde zo het water in. Koeltjes zwom even maar hij verveelde zich te erg dat hij het water weer uit kroop en lui in de schaduw plofte. Saai. Saai en nog eens saai.

[gherry oftewel Jerry]

Een klein mysteries wezentje trippelde door de hoge bosjes heen. Zijn hoofd hoog de lucht in en zijn oortjes recht naar voren gedouwd. Zijn staart sloof over de grond heen en nam enkele takjes en blaadjes mee. Zijn oren kwamen net boven de bosjes uit en bijtjes en vlinders vlogen er langs heen. Zijn bruine vacht viel amper op tussen de groene bosjes. Jerry was zijn naam, en hij was zeker geen slecht beestje. Met zijn 80centimeter was hij een van de kleinste paarden hier. Hoe hij hier in DH is gekomen? Simpel hij is over de grens gestapt. Jerry had zeker geen gemakkelijk leven gehad. Zijn moeder was echter net overleden na zijn geboorte. Maar dat was te verwachten, ze had een slechte rug en haar hart kon het niet aan. Zijn moeder was kleiner dan dat Jerry was, en Jerry was een redelijk groot paard voor zijn soort. Maar hij had geluk, hij was in een kleine kudde van slechts 8 andere falabella’s geboren. Zijn tante zorgde voor hem wanneer zijn moeder stierf, maar ze was gemeen, kwaadaardig deed nooit iets goed en wou dat graag overbrengen aan Jerry. Maar zijn ego is hierdoor niet beschadigd, nee in tegendeel hij is er juist liever door geworden en weet wanneer hij moet oppassen met dingen zeggen. Zijn tante was immers een opvliegend persoon, wanneer Jerry 2 was besloot hij de kudde te gaan verlaten en een hele nieuwe wereld te gaan bekennen. Maar goed er viel veel te lopen en zijn kleine voetjes konden dat niet altijd even lang aan. Hij heeft verschillende paarden ontmoet, en hij weet zo ondertussen wel dat ze over hem heen kijken en dat ze over hem struikelen. Dat zou ook hier het geval worden. Jerry zou over het hoofd worden gezien. Maar hij had een sterke persoonlijkheid en wist altijd wel de aandacht op hem te richten. Al kwam dat alleen maar door zijn lengte.

Dygur lag nog steeds lui op zijn zij toen hij geritsel hoorde. Lui stond hij op en slenterde ernaartoe. Gelijk toen hij de falabella zag was zijn luiheid over, nog een mini paardje! "Ewaa paardje waarvan ik de naam niet ken maar waar ik dolgraag vrienden mee wil zijn omdat ik daar zin in heb bui dingetje. Ik ben Dygur en ben een mini IJslander. Jij bent weet ik niet en een falabella van ongeveer 5 jaar, toch?" Ratelde hij enthousiast. Meer om het feit dat hij nu lekker niet meer alleen was. Dygur greens naar het paard. (Falabella 's zijn mini paardjes wat je waarschijnlijk al wist XD) Weer greens Dygur en schudde zich uit. Nu was hij een en al hyperheid. Dygur zelf was iets van 1.15 ofzo dus hij en de Fala verschilden ongeveer 35 centimeter. Ja, Dygur was echt klein en daardoor schattig vonden de IJslanders uit zijn groep. Dygur grinnikte en keek naar hem.

Het kleine hengstje liep met opgeheven hoofd naar het grotere paard. En net wanneer Jerry zich wou voorstellen begon het paard te ratelen. "Ewaa paardje waarvan ik de naam niet ken maar waar ik dolgraag vrienden mee wil zijn omdat ik daar zin in heb bui dingetje. Ik ben Dygur en ben een mini IJslander. Jij bent weet ik niet en een falabella van ongeveer 5 jaar, toch?" Niet dat Jerry hier veel van meekreeg, maar hij deed zijn best. ''HOOI, ik ben jerry ja nee ik ben geen Falabella ik ben een fries met een groeistoornis AHA dus jouw naam is Dygur.'' Het jongere wilde overenthousiaste paard ratelde door, er was geen touw aan vast te knopen, Jerry knikte en lachte vriendelijk in de hoop dat hij zou ophouden. En jahoor hij was opgehouden. Het paard voor hem, Dygur dus, was ietsje groter dan dat hij was hij schatte zo ongeveer 40 centimeter had een bruine vacht en lange manen. Zijn oren staken er net iets bovenuit en zijn ogen waren amper zichtbaar.

Oke sorry ben niet zo in een schrijfmood.D: