Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

 » W E S T E N » Het Moeras » ~ When i put a gun to your face..

~ When i put a gun to your face..

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

Pharaon.

Pharaon.



~ When I put a gun to your face



Zware stappen werden gezet. Krakend veerde de grond onder zijn machtige hoeven. Ze waren sterk. Sterk genoeg om nu iemand te plekken vermoorden. Maar er was niemand. Pharaon hief zijn hoofd en snoof, luidkeels, zwaar geïrriteerd. Hij was juist in een goeie bui, al vond hij zelf. Zijn neusgaten waren groot, vrij opengesperd, wijd. Zijn aders en spieren waren duidelijk te zien en hij boog zijn nek, alsof een zwaan een andere wou versieren. Maar nu wou hij niemand versieren, hij wou alleen laten zien dat hij sterk was, dat dit een dag was dat hij alles aan kon. Alles kon. Zijn chagrijnige blik keek met gesperde ogen om zich heen, opzoek naar slachtoffers. Hij draafde aan en keek nogmaals om zich heen. Hij snoof. Er moesten hier toch paarden zijn? En toen, ergens in de verte, verscheen er een siluet van een paard. Tevreden maakte hij gauw weer een overgang naar de stap. Hij liep richting het paard. Ouder hem, zeker. Het was een donker paard, probelly een badass. Hij snoof. Het zal wel.

[ & Sewaad] Moet nog ff inkomen met Pharaon.

Sewaad

Sewaad

Sewaad greens vals en galoppeerde stampend verder. Hij had zin, een bloeddorstige zin! Een rauwe hinnik liet hij horen. O wee dat er nu iemand voor zijn pad stond. Sewaad had zijn tanden ontbloot en drukte zijn oren op zijn verst, zo ver dat hij er kramp van kreeg. Dat boeide Sewaad helemaal niets. Boos hapte hij naar een dier die niet snel genoeg uit de voeten kwam. Opeens stopte hij slippend en snoof met een geheven hoofd. Nog een keer snoof hij, hengst, slecht, jonger dan hij. Hij maakte geen enkele kans, of.... Hij was kort geleden aangevallen door wolven en ze hadden duidelijk hun sporen achtergelaten. Hele diepe wonden in zijn achterbenen. Ze waren ontstoken en de pezen waren beschadigd. Ook had hij overal andere diepe vleeswonden. Dit kon een leuk gevecht worden, tot de dood! Snel galoppeerde hij ernaartoe en stopte niet bij het paard die een twenter leek te zijn. Met topsnelheid ramde hij het paard en stopte slippend. Uitdagend trapte hij naar het paard. Het maakte hem niets uit dat hij nu even een beetje wannebe was. Dood zou hij ooit gaan, of door de wonden of door dit gevecht. Brutaal snoof hij en keek dreigend in de ogen van het paard.

Pharaon.

Pharaon.

~ I'll come get you and bring you to the devil

Zijn vacht die ooit zwart was geweest was bedekt met wonden, bloed en modder. Zijn lichaam had deze dagen nog geen rust gekent, eveneens als voedsel. Maar het intresseerde hem niets, weinig. Hij kon makkelijk overleven. Hij was sterk genoeg. Hij snoof even en geur van de hengst vloog nogmaals zijn neus gaten binnen. Hij glimlachte hard en vals toen er plotseling een paard met hoge snelheid tegen hem aan vloog en naar hem trapte. Geen enkele steek van pijn schoot door zijn lichaam. Nee. De enige emoties en gevoelens die hij nu had, waren niet al te goed. Een klein beetje respect, het paard had vandaag wel de goeie uitgekozen. Hij sperde zijn neus gaten wijd en rolde zijn spieren. ''Guess who's going to die tonight'' glimlachte hij vals. Hij ontblootte zijn tanden en stormde op het paard af. Hij beet het fel in zijn nek tot hij de heerlijke ijzer smaak van bloed proefte. Hij likte het even, zodat zijn mond besmeurd was met bloed. Al zou hij ooit op een dag een zoon krijgen, zou hij nooit doen wat zijn vader had gedaan. Hij zou zijn zoon trainen, alles leren wat Pharaon nu wist. Hem leren vechten, doden. En hem het verukkelijke gevoel laten geven van macht. Het bloed droop rustig op de grond. Pharaon genoot van dit soort momenten. De hengst had duidelijk nog geen pijn. Zijn achterbenen vielen op. Een zwakke plek! Nogmaals stormde hij op het paard af, hij beet in zijn achterbeen, tot hij nogmaals bloed proefte en trapte er toen flink hard tegen aan, in de hoop dat het paard zijn evenwicht zou verliesen..

Sewaad

Sewaad

Sewaad lachte vals bij de woorden van de hengst. "Je zult mijn naam weten, prent het in je oren, mijn naam is Sewaad." Sprak hij bulderend. Hij voelde de beet. Voelen? Ja. Pijn? Hij was wel wat gewend ja. Sewaad draaide met zijn ogen en trapte even naar de hengst. Weer werd hij aangevallen, deze keer aan zijn achterbenen. Boos beet hij hard in de kont van zijn aanvaller en trok zijn been weg, pijn deed het wel. Nog bozer beet hij in een oor van hem. De pikzwarte hengst verloor zijn evenwicht maar herstelde zich. Hij had een misstap gemaakt en trok een achterbeen omhoog, waarschijnlijk gebroken ofzo. Sewaad werd gek, gek in zijn hoofd. Als een duistere schim schoot hij naar voren en deed uitvallen naar hem. "Als ik dood ga ga jij mee in mijn graf!" Siste hij tegen hem. Sewaad trapte overal waar hij bij kon en hoorde iets kraken. Rustig bleef hij aanvallen.

Pharaon.

Pharaon.

~ If I die tonight, I go to hell. Get orders from my father, the devil. But if you die tonight, you go to heaven. You're worth nothing.



De hengst lachte vals en antwoorde; "Je zult mijn naam weten, prent het in je oren, mijn naam is Sewaad." Sprak hij. Toen Pharaon in zijn been beet voelde hij tanden in zijn achterwerk, maar hij voelde het niet. Waar een dikke kont allemaal niet goed voor was. Hij greens. Een beet in zijn oor maakte hem weer wakker van zijn gedachtes en hij snoof. Dacht hij nou echt dat hij nu pijn zou gaan leiden? Never. "Als ik dood ga ga jij mee in mijn graf!" Siste hij. Hij trapte nogmaals tegen Pharaon. Nu voelde hij even iets, zijn schouder kraakte. Hij hief zijn pijn en greens. Het heerlijke gevoel van pijn beet hem in zijn schouder. Hij lachte nogmaals hard en vals. ‘’Zeg Zeepaard, wat wil je op je grafsteen?’’ het was overduidelijk geen vraag en hij stormde op hem af, beet hem nogmaals vals in zijn been, dat nu als een dood vogeltje aan het zielige hoopje paard hing. ‘’Laf geboren, laf gestorven’’’ hij snoof en hief zijn hoofd, viel nogmaals op het paard in en beukte hem met zijn volle gewicht omver. Hopend dat dat stomme beest het eens opgaf, en in zou gaan zien dat hij nooit zou winnen van Pharaon. Hij was misschien dat wel ouder, misschien sterker. Maar Pharaon was woedend. En als hij zijn zin niet kreeg, dan vechte hij nog door in de hemel. Grapje. Hij greens, dat paard zou naar de hemel gaan, Pharaon was en ging naar de hel. Duivel was zijn twee naam. Hij stijgerde hoog, recht overeind en sloeg met zijn voorbeen. Toen zijn voorbenen iets raakte kon hij alleen maar hopen dat het afschuwelijke hoofd was van het paard. Dat hij dood zou bloedden.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

 » W E S T E N » Het Moeras » ~ When i put a gun to your face..

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum